Chapter 35

1.7K 29 0
                                    


"Please don't leave me again."

I promised to myself that I will never leave him again. Ngunit masakit din saakin ang katotohanan na hindi namatay sa simpleng aksidente ang mga magulang ko. Calren doesn't have anything to do with that. We were both young, at walang ka alam alam sa nangyayari. All we can do now is just mourn for the past. Alam kong masakit din sa parte nya ang mawalan ng ina dahil sa depression. At ayokong isisi lahat ng nangyaring 'yon sa mama na. We are all just a victim of faith.

"I won't. Hindi ako aalis." I patted his back.

"Alright, let's go home. You don't need to meet her if you don't want." Sabi nya. He held my hand ngunit pinigilan ko sya.

"Hindi. I want to meet her." Saad ko. He looked at me at ngumiti. He led the way to her mother's grave, sa mismong tabi ng puno ng Kalachuchi.

I carefully looked at his mother's name engraved in a marble stone. May lantang bulaklak sa gilid nito na nakalagay sa isang maliit na vase. It must be from him.

"Mom, this is Taffy. My fiance. She hasn't answered me yet but I'm sure she'll end up marrying me." Saad nya at sinundan ng maliit na tawa.

"Nice to meet you po."

"Hindi inatake sa puso si Mommy. She took a lot of sleeping pills, kaya't hindi na naagapan agad. I was at school that time. Pinauwi lang ako at pinapunta sa ospital. Sinabi lang nila Dad na inatake sya sa puso dahil ayaw nyang madungisan ang pangalan nya. I was so mad when I found out that mom killed herself because of depression, that's why I left home at sumama kay Hillton para sa US mag-aral." Kwento nya.

I caressed his arms. "I'm sorry to hear that. Masakit man saakin na mawalan ng magulang ngunit wala na tayong magagawa. It has all been buried in the past at hindi na natin 'yon maibabalik. Siguro deserve naman natin ang sumaya sa lahat ng kinuha mula saatin."

"You're all I have now, I don't know what I'll do if life takes you away from me." He lovingly said.

"Magpupumiglas ako." Saad ko at tumawa.

He looked at me and smiled. He snaked his arms around my waist at marahang hinalikan ang noo ko.

"I come here everytime I'm not in a good mood."

"Lagi ka naman wala sa mood." Mahing bulong ko. Humagikhik sya.

"I will only go out of mood when you're not around. You're my pill." He said.

"Oh, ikaw naman ma overdose saakin nyan."

"Oh baby, I don't fucking care. I'll have you whenever I want." He said huskily. Napasinghap ako nang isiksik nya ang mukha sa leeg ko at hinalikan ako sa bandang 'yon. Natatawang umiwas ako at hinawakan ang mukha nya para ipirmi 'yon.

"Huy, nanonood Mommy mo." I said while blushing. He chuckled and pinched my cheeks.

"What? Mom knows I'm a big boy now." He wiggled his eyebrows at me with a huge green. Ang manyak nito!

"Hay naku, ewan ko sayo." Umirap ako sakanya. "Ay teka— yung pera na 50 million na nilagay ng Mom mo sa trust fund ko. Hindi ko iyon matatanggap."

He looked at me, confused. Sandali syang nag-isip. He licked his lips at ibinalik ang tingin saakin.

"Is that why your Attorney doesn't want to tell me anything even if I begged. Dahil ang Mommy ko ang naglagay ng pera." He said.

Tumaas ang kilay ko. Siguro ay sinundan nya ako doon sa firm. Nakiusyoso din pala itong kumag na 'to.

"What? I followed you. Anyway, I heard there's a term. What's it?"

"Dalawa lang. Una, kailangan nasa wastong edad ako. Pangalawa, kailangan kong mag presenta ng marriage certificate. Which is so complicated."

The Way I Loved You  [COMPLETED]Where stories live. Discover now