"ရှင် "
"မင်းကိုဘယ်သူကပြန်ရမယ်လို့ပြောလို့လဲ"
"မျက်ရည် ဒီမျက်ရည်တွေကိုမကြိုက်ဘူး ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ.."
ရွှေကူ့လက်နှစ်ဖက်ကို လက်ကောက်ဝတ်မှချုပ်ထားကာ ရွှေကူ့ပါးတွေကိုကိုင်လာသည့်ကိုကိုကြီးလက်တွေကို ရွှေကူမျက်နှာလွှဲ၍ရှောင်ဖယ်မိသည်။
"ဟင့်.."
"ဘာလို့ရှောင်တာလဲ"
ပါးနှစ်ဖက်ကိုလက်တစ်ဖက်ထဲနှင့် ဆွဲညှစ်ထားသည့်ကိုကိုကြီးက ဒေါသတွေထွက်နေသယောင်။
"မင်းကဟိုအိမ်ကိုပြောင်းတော့မှာမလား"
ရွှေကူထိုလက်တွေကြားမှ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။
"လက်ဆောင်မပေးခဲ့ချင်ဘူးလားကိုကိုကြီးကို"
လက်တွေဖြေလျှော့ကာ ပါးတွေဆီရောက်သွားပြန်သည့်လက်တွေကို ရွှေကူလန့်ရသည်။ တစ်ကိုယ်လုံးလဲကြောက်စိတ်ကြောင့်တုန်ယင်နေသည်ကို ကိုကိုကြီးကတော့ဂရုမစိုက်ပေ။
"ရွှေကူ့ပိုက်ဆံစုပြီး ဝယ်ပေးပါ့မယ်"
"မင်းသာလက်ဆောင်ပေးခဲ့ချင်စိတ်ရှိရင် ပိုက်ဆံနဲ့ဝယ်ပေးလို့ရတဲ့လက်ဆောင်မဟုတ်ဘူး တစ်ခြားဟာယူမှာကိုယ်က"
"ဟင့်.. ကိုကိုကြီး ဘာလုပ်တာလဲ ဟင့် လွှတ် ရွှေကူ့ကိုအဲ့လိုကြီးမလုပ်ပါနဲ့ "
ရွှေကူ့လည်ပင်းတွေဆီအတင်းနမ်းနေသည့်ကိုကိုကြီးကိုရွှေကူ တွန်းလွှတ်၍ငိုယိုကာရုန်းနေရသည်။
"အဲ့လိုမလုပ်ပါနဲ့ ဟင့်.. အန်တီလေးရေကယ်ပါအုံး .."
"အော်နိုင်တယ်ပေါ့ အော်နိုင်သေးတယ်ပေါ့မင်းက"
"အ.."
ရွှေကူ့ကိုကုတင်ထက် အားနှင့်တွန်းလှဲလိုက်သည်ကြောင့် ရွှေကူလည်ပင်းနာသွားရသည်။ အနည်းထမည်ကျန်တော့ ကိုကိုကြီးကဖိထားလေတော့သည်။
"ငါဘယ်လိုအပြစ်ပေးမလဲ မင်းကြည့်နေ"
"ကိုကိုကြီး လွှတ်.. ကြီးမေရေကယ်ပါအုံး ဟင့် လူယုတ်မာကြီး လွှတ် .."
Part 💭 7 (U&Z)
Start from the beginning
