Codebreakers: The Detective and the Hacker (Cipher Chronicles 1)

2

Svetlana

Corruption, leads to destruction. Nakatayo lang ako roon habang pinapanood ang insidente. A lifeless body of a person is exposing. Nakabigti sa isang puno ng hindi kataasang mangga. Sumasayad pa ang nakaunat na paa sa lupa. Tirik ang mga mata at walang halong pagprotesta sa pagkakasakal ng hindi gaanong kalaki at kakapal na lubid. Napakunot ang noo ko sa napansing kakaiba. Kung titingnan ay parang hindi naman nito intensyong magbigti. Seriously? A thin size of a rope? Sumingkit ang mga mata ko noong may naaninag. Lumapit ako ng konti at lalagpas na sana sa police lane ng mapatigil ako.

"Excuse me." a cold baritone voice echoed on my ear. Doon ata ako nagising sa malalim na pag-iisip.

Like me, he was still in his academy uniform, again, holding a book. He's seriously scanning the crime scene like a real detective or a police. Pinayagan siyang pumasok roon na siyang ikinagulo ng isipan ko.

"Where's the relatives? We need to investigate them, first." he coldly said that brings chills all over my body. What is he? A detective? A law disciple?

This purple eyed guy is really mysterious. Dati ay sa library ko lamang 'to nakikita ngayon ay madalas na sa kung saan-saan. Yumuko ito habang hawak parin sa kaliwang kamay ang kaniyang pinakamamahal na libro at sinuring mabuti ang ngayo'y nakalapag ng patay na sa strecher.

"It's already cold."

A chief came beside him while writing something on his notebook. "Hindi pa nakilala kung sino ang biktima at kung sino ang mga kapamilya nito. Hindi 'rin matukoy ng mga taga rito kung taga saan ang taong ito dahil bago lamang ito sa kanilang paningin."

Lei stood up. Ipinasok sa ambulansya ang patay. Sinunod naman nitong tiningnan ang hindi pa natatanggal na lubid sa puno. Nawala sa isip ko ang nais tingnan kanina. Ngayon ko lang 'rin napansin na nakaalis na ang mga taong nakikiusisyoso kanina at ako nalang ang natira kasama ang mga pulis at si ZhiLei. I was about to walk out too but unforseen, those purple eyed shrouded with mysteries caught my eyes looking at him with it's cold stare. Ramdam ko ang pagtaas ng mga balahibo ko sa braso sa titig na iyon. He look down when he saw me looking at him too.

For the second time, i met his gaze. His purple eyed met mine and for the second time, it feels like he's absorbing my energies.

Tulala akong naglakad pauwi. Wala sina mama at khail noong nakauwi ako. Inilapag ko ang bag na may lamang laptop saka matamlay na umupo sa sofa ng bahay. Dumarami na ang krimen sa bansa dala ng corruption, kurakot at iba't-iba pa. Even cybercrimes in the digital domain ay mas duma-rami na rin. Habang papalaki at papalawak ang teknolohiya sa bansa, mas duma-rami na ang krimen rito.

As a hacker, i hacked without malicious intent, more on money. Pero hindi pagnanakaw ang ginagawa ko. Mas malala parin ang mga opisyales ng bansa. I hack at the same time help. Pero para sa akin pera lang ang habol ko roon. I didn't use my skills in hacking to scam and steal peoples money. I am not an ethical hacker or a White Hat Hacker and neither a Black Hat Hacker. I guess a Gray Hat Hacker will do. I am exploring digital realm since i was young, doon ako natuto sa hacking, programming languages, codes and anything about technologies. I lean my back on the backrest of the couch. I already did my assignments a while ago. Kaya wala akong alam gawin ngayon kung hindi mag-explore na naman sa digital world.

Umalis ako sa pagkakasandal at binuksan ang bag ng laptop. I open it and wait for it to function. Ang laptop na ito ay bunga ng trabaho ko. Noon ay sa mga computer shop lamang ako nanghahack ng para sa mga kliyente ko. Sa kakakulikot ko, napunta ako sa isang article site.