Chapter 9

20 1 0
                                    

Chapter 9

"Required ba magsabay?" I said and they just shrugged and walked behind me. Mga olol sarap sapakin mga to eh.

I am currently reconsidering my feelings. I mean I know that it's not that easy for me to move on but maybe I can try. Wallace might treat me good but it just hurts when he kinda did that to me earlier hindi lang physically kundi emotionally din. One more thing that I admire about Wallace is that he knows I like him pero yung pakikitungo niya ganoon parin.

It's not like I am comparing Wallace and Jace pero my friends always say that Jace is the better choice. Wallace and Jace has very big differences. Wallace can play guitar, he can play basketball and badminton, he is good academically if he tries pero pag kase minsan he loses focus in his academics kase he plays too much. Kaya naman niya pero kailangan lang talaga niyang bawas bawasan yung pag play niya ng mga mobile games. He can also draw.

Si Jace naman he's different kay Wallace. He can sing, can also play basketball but he's not as good as Wallace, he can draw also pero mas magaling parin si Wallace mag drawing. From this you may say that Wallace is better than Jace pero babawi naman ang personality ni Jace. Maybe you can say that Wallace can be better in terms of athletics and and stuff. Panlabas na anyo parang ganoon. But once you get to know them better you will realize that Jace is better overall because of his personality. Mas pogi din si Jace kesa kay Wallace. Nangungurot yang si Wallace potragis na taong yan. Tapos hindi din kaya maging green flag. Red flag yan eh, he can't open the door for you and will just let you be na nasa gilid ng daan. Hindi niya alam yung sidewalk rule beh. Jace is the complete opposite he would do exactly the opposite of what Wallace would do.

Probably that's why my friends are pushing me to Jace. Green flag masyado si Jace eh. Swerte nga yung magiging girlfriend nito in the future. Nagmumukha ring loyal.

"Hoy, Izzna." Jace nudged me as I looked at him, pissed. Potragis naman kase eh.

"Una nako, Chrizz." Wallace said as I nodded and before he left he looked at Jace and glared at him and the person beside me just rolled his eyes.

Magbu bus si Wallace pauwi kase nga iba yung city nila sa amin. Samantalang kami naman ni Jace magkaparehas yung city pero magkalayo naman ang barangay. Ameysing right?

"Susunduin ka ng papa mo?" He asked as shaked my head.

"Bat naman?" Andaming tanong ng lalaking to. Parang babae lang.

"Pumunta sila sa LU tsaka di ako sa bahay namin uuwi. Pupunta ako sa bahay nung pinsan ko kase wala akong kasama sa bahay. Kaya ko naman mag isa kung bakit kase pinapunta pa nila ako doon." I said as he laughed.

"Dimo alam magluto. Baka naga alala lang sila sayo kase baka pagdating nila patay kana kase dimo alam magluto." He said as I glared at him. Nakakadalawa na to ah. Hindi na masyadong nakakatuwa ang gagong to.

"Tangina mo." I said and walked away from him. Magtra tricycle ako papunta doon sa bahay nina Jarius. Mama talked to them yesterday pala and she just informed me this morning nung pupunta na sila.  

I felt Jace's presence behind me and I walked faster but he still catched up to me. Bat kase ang tangkad niya? Potragis naman oh.

"Saan punta niyo?" Tanong samin nung tricycle driver.

"San Diego po." I said as he nodded and he looked at Jace.

"Ikaw?" Tanong niya kay Jace.

"Parehas po kami." He said as I just shrugged. Pinauna niya kong pumasok and linagay niya yung kamay niya sa taas nung tricycle para di daw ako mauntog. Green flag nga.

Ay wait. Parehas kami nung pupuntahan?! Shemay ba? Seryoso ba dis? Pero baka coincidence lang. I mean na mention na sakin no Des na doon siya nakatira so bat naman magugulat beh. Hays buti nalang hindi pa naka react ng medyo bayolente.

We both told the tricycle driver where we were both going and buti nalang hindi parehas yung sinabi namin. He had a smirk on his face and I don't know why. Mukhang may binabalak ang gago. Pero I don't have any pake na doon. Bahala siya sa buhay niya at bahala din ako sa buhay ko.

Una akong drinop kase nga obviously mas malapit yung pupuntahan ko eh. Alangan namang mahuhuli pako diba? I got down and paid for the fare and immediately went to the house.

A smiling Jarius welcomed me and that somehow irritated me. I mean close naman kami nitong pinsan kong to pero nakakainis kase minsan nang ba bad trip parang gago lang. I mean medyo gago naman talaga pero basta ganoon na yun.

"Ma, nandito na si Chrizzna." He said and Tita Leyna came to me and hugged me.

"It's a good thing you're here na. Drinop off na nina Mama mo yung mga gamit mo kaninang  umaga bago sila pumuntang La Union and naka handa na rin yung kwarto mo. Pupunta nga pala yung pinsan ni Jarius mamaya at maglalaro daw sila ng basketball so I am preparing their meryenda. Pumunta kana doon sa kwarto mo and ayusin mo yung mga gamit mo na nandoon. Mia, anak samahan mo nga si ate mo Chrizzna sa kwarto niya." She said as I just smiled. Andaming sinabi ni Tita. Para naman na akong maninirahan dito eh isang linggo lang naman ako dito.

"Eto yung room mo, Ate. Pag may kailangan ka tawagin mo lang ako. Tsaka pag daw tapos kana magbihis tsaka mag ayos ng gamit mo. Bumaba kana daw para magmeryenda sabi ni Mama." She said as I smiled at her.

"Thank you much Mia." I said as she smiled back and closed the door before leaving. I decided to wash myself first bago ako mag ayos ng mga gamit ko. Andami naman nitong gamit ko, para na akong tinatakwil ng mga magulang ko ah. Pero sabagay, wala naman na silang gusto sakin kung hindi lang grades ko. They use that to boast me around para may maipagmalaki sila sa mga tao.

Kahit ni minsan hindi ko pa sila narinig na nagsabing proud sila sakin o kaya naman na I did great. Pag nakakuha ako ng mataas na grado sinasabing "dapat lang" o kaya naman walang reaction. It's like they are really expecting me to get that high. Pag naman mababa yung nakuha o kaya naman mas mababa sa expectation nila they will say "ano ba naman yan? Yan lang nakuha mo?" Tapos nagiging kasalanan nung cellphone ko. Probably also why my relationship with my parents is not that good. Hindi ko pa sila sinagot sagot kahit ni minsan.

I decided to go down na kase tapos naman na ako magligpit ng mga gamit ko eh.

"Oh nandyan na pala siya eh. Halika na Chrizzna anak, kain kana muna ng meryenda." Tita Leyna said as I nodded. The table was served with cookies and orange juice.

"Mia, tawagin mo na sina Kuya mo Jarius para makakain na din sila. Hindi puro basketball diyan." She said as Mia sighed.

"Nako naman kase eh." Pagrereklamo ni Mia na sinita naman ni Tita Leyna.

"Sige na anak. Tawagin mona sila." She said as Mia sighed but still obeyed.

When Mia came back nasa likod na niya sina Jarius and beside him was..... OH MY FUCKING GOD! PINSAN NIYA?! WHAT THE HECK IS WRONG WITH THIS EARTH? Alam ko namang maliit ang mundo pero hindi ko expect na ganito kaliit yung mundo beh.

When he saw me he smirked and came to me as he ruffled my hair.

"Nice to see you again, Izz." Sabi niya tsaka ko naman pinalo yung kamay niya palayo sakin.

"Wag moko ginaganyan ganyan Jace Arche. Hindi masyadong nakakatuwa."

Never Noticed You Were There (TRF #1)Where stories live. Discover now