Marrying My Fake Boyfriend!!! (Completed)

Chapter 62 They Really Know!!!

Hehehe Mali pala ako itsmemktonco ... Sorry!!

Rianna's POV

Hay! Salamat nakauwi na din ako. I mean, kami pala. And yup! Kakauwi lang namin isang araw pagkatapos nung yate scene. Hay! Kamusta na kaya si Ella at Queenie? I am sure naman na masaya si Ella dahil sinagot niya na si Michael. Ayyiie! Sigurado ako madaming ikukuwento yun.

*BEEP BEEP*

AyAnakKaNangTinapa!

Tss. Nakakagulat naman. BTW, papasok na kami ni Kenneth. Kasabay ko na siya. Kasi naman, ang aga aga pa. Pero okay lang.

Lumabas na ako nang kwarto ko at nang Bahay. Hay! Excited na akong pumasok. Gusto ko na kasi makita sila Queenie at Ella. Hihi :''>

At gumora na nga kami ni Kenneth.

***

Magkaholding hands nga kami ni Kenneth eh. Yiiee! Lande! Hihi. Tapos, nagtinginan naman yung mga estudyante sakin. Ay samin pala. Pero, bakit parang pinaguusapan kami? Teka? Anong meron?

Mukhang hindi yun napapansin ni Kenneth. Ewan ko bakit parang ang cool niya? Nasa 4th floor na kami at hinatid niya ako sa classroom ko. At dahil sa maaga kami, napansin ko si Queenie ang aga din.

''Oh Himala? Ang aga mo ata?'' sabi ko.

''Hehe. Kasi naman, sila Mama... Ginising pa ako, yan tuloy... tinamad na ako matulog. Ikaw? Maaga ka na dahil sinusundo ka na ni Papa KenVin~'' sabi ni Queenie.

''Haha! Kung hindi Papa Kennie kay Ella... Papa Kenvin ka naman. Hahaha kayo talaga!' sabi ko.

''Hay! Alam mo, may sasabihin ako. Bat hindi kaya kayo tumira ni Kenneth sa iisang bubong? I mean, diba dapat magsama na kayo? Kasi, napatunayan niyo na din naman kung gaano niyo kamahal ang sa isa't isa?'' sabi ni Queenie.

''Ah...Huh? A-Ano... Parang ang hirap naman niyan? Atsaka, ayaw ko pa!'' sabi ko.

''Oh sige, wag muna yun. Ang aminin? Diba dapat aminin niyo na... na kasal kayo?'' sabi ni Queenie.

Napaisip ako. Bakit kaya hindi pa pwedeng malaman nang lahat ang totoo. Diba pwede naman yun? Kasi alam na din naman nang president nang school. Sabihin ko kaya na sabihin na. Para wala na kaming tinatago ni Kenneth. Napatingin naman ako kay Queenie.

''Oh? Bakit?'' sabi niya.

''Matanong ko lang, ano na ba status niyo ni Alfred?'' sabi ko.

''Ah...HUh? A-anong status?'' at bigla naman namula ang gaga.

''Ayyiiee! Kilig ka naman! Samin ni Ella ikaw nalang ang wala pang balita!'' sabi ko.

''Eh kasi, si Alfred, malayong magustuhan ang tulad ko. Kasi, tingnan mo naman ako? Sa tingin mo deserving ako para sa kanya? Hindi diba?'' sabi ko.

''Hay! Queenie, Alam mo... Pareho lang tayo. Diba dati, kahit kasal kami ni Kenneth hindi ko pa din maamin na mahal ko siya, kasi... pinangungunahan ako nang hiya, kutob at kaba. Pero, tingnan mo, nakuha ko pa ding aminin yun. Kasi nga, mahal ko siya. Atsaka, naniwala ako na... Maamin mo lang nararamdaman mo, masaya ka na. Kasi, naamin mo sa kanya. Atlis, wala kang pagsisisihan sa huli.'' sabi ko. Haba nang speech ko hahaha! ''Pero ang tanong, mahal mo ba si Alfred?'' sabi ko.

Una, hindi pa siya makasagot.

''Oo. Mahal ko na siya. Siguro unang kita palang namin since 1st yr tayo. Akala ko kasi hanggang paghanga lang. Pero, iba. Mas mahal ko siya ngayun.'' sabi niya. At niyakap ko lang siya.

''Hay! Pareho talaga kayo ni Ella. Pasaway na, pasaway pa sa pagibig.'' sabi ko. Bigla ko naman naalala si Ella.

''Teka? Asan si Ella?'' sabi ko.