AŞIĞIM DİYORUM+18|Texting

5.4

Abisine bir şey oldu korkusu kalbinin ortasına ateş düşürdüysede içini ferat tutup Ayçinin yanında olmaya çalışıyordu.Şuan yıkılmanın zamanı değildi,diğer yarısı olarak gördüğü arkadaşı neredeyse ölümle cebelleşiyordu.

Bizim seslerimize uyanan Soner ve Cenk çıplak ayak üzerinde pijamalar ile bize doğru koşuyorlardı.

"GELİYOR MU YEĞENLERİM?DAHA ÇOK ERKEN AMA AYÇİN NASIL?GÖZÜNDEN BİR DAMLA YAŞ AKTIYSA ÇAĞLAR KOMUTANIM HAYATI ZİNDAN EDER BİZE."

Cenk'in bağırması iki sokak öteden bile duyulmuştu neredeyse.Kimseden bir ses çıkmayınca Cenk ilerleyerek Sinanın arabaya yerleştirmeye çalıştığı Ayçine baktı.Bacaklarından süzülen kanları görünce durduğu yerde sendelemişti.

"Bir şey olacak,ona bir şey olacak."Cenk kendi kendine fısıltı halinde konuşurken içinden keşke uyanık olsada bana bir şey olmayacağını söylese diye düşünüyordu.

"Nasıl böyle bir şey olduğunu anlatacak mısınız artık?"Sonerin sabırsız sesiyle Sinan derin bir nefes almıştı.

"Tek saniyemiz bile yok.Hastanede her şeyi anlatırım ama şuan gitmemiz lazım.Hadi."

Cenk ve Soner,Cenk'in arabasına binerken Sude de arka koltuğa oturup Ayçinin ellerini tutmuştu sıkıca.

"Dayan güzelim,abim için dayan,bizim için dayan.Bizi sensiz koyma."

Sinan arabayı çalıştırıp hızla Tunceli sokaklarında ilerlemeye başlamıştı.Dakikalar sonra hastaneye gelebilmişlerdi.

"Sedye getirin buraya.ACİL SEDYE."Sinanın bağırışı ile hemşireler elinde sedyeyle arabaya doğru koşmuşlardı.

Ayçini dikkatlice çıkarıp sedyeye koyarken elbisesinin alt tarafının full kan olmasıyla Sinan sağlam olan eliyle arabaya bir yumruk geçirdi.

Sude hemşirelere bilgi verirken hastahanenin içine girmiş gözden kaybolmuşlardı.Sinan ise olduğu yerde çökmüştü.Ayaklarında derman kalmamış gibi hissediyordu.

Ayçin bu hayatta değer verdiği en önemli kişilerden biriydi hatta ilk ikiye giriyordu onu böyle görmek Sinan için hiç iyi olmamıştı.

Bir şey olacak gibi hissediyordu bu kadar erken olması hiç iyi değildi.Diğer taraftan Çağlardan bir haber yoktu.Sinan biliyordu eğer o operasyondan dönmüş olsaydı çoktan yanlarında olması gerekiyordu.Çünkü haberlere bu operasyon çıkmışsa çoktan Habib denilen o şerefsiz askeriyedeydi ve konuşturulmaya çalışılıyordu.

Sinan acıyla gözlerini yumdu.Karısı da kardeşide bunu kaldıramazdı.Çağların yokluğu herkesi derinden sarsardı.

Sinan bakışlarını sağ koluna indirdi.Bir olay sayesinde bütün hayatı bitmişti ama Ayçinin önderliğinde Sinana tekrar bir hayat sunmaya çalışmışlardı.Haklarını ödeyemeyeceğini düşünüyordu Sinan.

Sinan Cenklerin yardımıyla kalkıp içeri geçerken Çağlar cephesinde işler çok zordu.

Operasyondan dönmüştü sağ salim evet ama bu 3.5 ay boyunca yaşadığı şeyler onu çok kötü etkilemişti.

10 kişilik timden sadece geriye 3 kişi kalmıştı.Hepsi Çağların gözünün önünde şehit düşmüştü.Arkalarında ağlayan onca insan bırakmışlardı.

Çağlar verdiği sözü tutmuştu tutmasına ama şuanki hali içler acısıydı.Kamufulajının her yerinde kanlar vardı.Omzunu sıyıran kurşuna dikiş atılmıştı ama son çatışmada dikişler açılmıştı ve sol kolunu sıyırıp giden kurşun ile oldukça fazla kan kaybetmişti.Sakalı ve saçı uzamıştı.

Çağlar askeriyede kendine çeki düzen verip gitmek istesede içindeki özleme fazla dayanamadan çıkmıştı askeriyeden.Yüreğinde 7 şehidin yangını vardı,yüreğinde Adem kardeşine verdiği sözü tutma inancı vardı.Belkide tek o söz ve arkasında bıraktıkları onu ayakta tutuyordu.