LEV PETROV (Wild Men Series #3) Book 2

Chapter 8

BREE

HOW can a man this vicious and monstrous do that? Save me from dying on that cliff? It can't be. Galing na mismo sa bibig n'ya ng gabing iyon. He's mad at me. Loathe me and the DNA that runs through my veins. Pinagtabuyan nga ako hindi ba?

I shake my head and glowered at Lev who's busy reading whatever shit that is written in the newspaper.

The event last night was not helpful. The talk with Via, that freaking restaurant. The name. . .

Wala sa oras na nasapo ko ang noo. Taragis. I have more questions now than answers.

Ask. Huwag kang shunga. All you need to do is ask.

No. Tapos na ang 'sad girl Basha please chose me' era ko. Hindi ko na kailangang saktan pa ulit ang sarili ko.

May pagkakaiba ba? You're already in pain. What if his words will give you peace? The happiness–

Shut the fuck up! Remember what he did to you last night.

Umungol ako't mariing pumikit. My effort to shut the voices in my head is futile. Talo ko pa ang mediator sa pagdidigmaan ng utak at puso–konsesiya ko. Fudge. Kailangan ba ng huli kung demonyo naman ang sangkot sa gulong 'to?

Muli kong sinulyapan si Lev na balewalang humihigop ng kape habang nasa diyaryo pa rin ang atensiyon. Tapos nakisama pa ang hangin, bigla umihip at nilipad ang may kahabaan ng buhok ng asawa ko.

Musk, sandalwood, and spice wafted through my nose. I'm suddenly aware of his imposing presence.

Why does he have to wear a sinfully gorgeous tailored suit first thing in the morning? Kailangan bang guwapo ang isang demonyo while claiming the worthless life of a human being–namely, me.

Umingos ako sa naisip at pinagdiskitahan ang mga pagkaing nasa harapan. Mali yata ang napuntahan ko. Hindi agahan kung hindi fiesta sa dami ng putaheng nakahain. This man is so over the top. From his looks, to the choice of clothes, gaudy mansion and to the scrumptious food.

Paano naming uubusing tatlo ang mga ito?

Groaning, I reached the plate full of eggs to paired it with my blueberry waffle. Via on the other hand eat like a king. Walang paki sa makapal na tensiyon sa pagitan namin ng ama niya. How I wish I can be as unbothered as she is. Hindi iyong kaunting kibot o kaluskos lang, para akong timang na nahihinto sa pagkain. Palihim na tinatapunan ng tingin ang asawa kong demonyo. I want to claw his eyes and put it on his soup.

Gory, I know. But I have all the right. After my rebellious act the last night, nadatnan ko si Lev na naghihintay sa gitna ng madilim na sala ng mansiyon n'ya. A glass of whiskey on his right hand and with greater calmess that scare the hell out of me.

"Did you enjoy your girl's night out, kiska?" He asked coldly and I answered it with a middle finger.

Lev laughed. I had goosebumps all over my body. Tila nawala ang amats ko sa tunog ng tawa ng kabiyak.

Ibingasak ni Lev ang hawak na baso sa side table saka tumayo't lumapit sa akin. I groaned but I never dare yo move. I will only feed Lev's predator side kapag ginawa ko iyon. Ngunit, nang bahagya siyang sumuray bigla akong napa-abante upang sana ay saklolohan s'ya. But I stopped bago ko pa ipahiya ang sarili ko. Walang puwang sa puso ko ang awa para sa kanya.

After a few seconds, namalayan ko na lang nasa harapan ko na siya. Sakal ako.

I don't beg him for mercy kahit na unti-unti na akong napaparalisa. Lalo ko pa ngang pinagdikdikan ang sarili ko sa kanya, nakipagsukatan ng tingin. Lev chuckled at my foolishness.