unknown number, jung jaehyun

wrong house

Mesajı okumamla kalp atış hızım arşa çıkmıştı. Ne yapacağımı bilmiyordum. Parmaklarım bilinçsizce klavyede dolaştı.

Kimsiniz?

Bilinmeyen numara
Bunu yakında öğrenceksin Gayeon
Ama önce odadan çıkıp senin için hazırladığım sürprize bir bak

Telefonu kapatıp odanın kapısını açtım. Koridor boştu. Gözlerimi etrafta gezdirirken 17 numaralı kapının önünde yatan bedeni görmemle çığlık atmam bir oldu. Bu Neomi değil miydi?

Kanlı bedene yaklaşıp nabzını kontrol ettim. Fakat nabzı atmıyordu. Gözlerim dolmaya başlamış, korku tüm bedenimi sarmıştı. O sırada cebimdeki telefon titredi. Elime alıp mesajı okudum.

Bilinmeyen numara
Sürprizimi beğendin mi?

~~~

"İfade tutanağını imzaladıktan sonra gidebilirsiniz. Geçmiş olsun." Önüme konulan kağıdı imzalayıp oturduğum yerden kalktım. Beni bekleyen Yujin de oturduğu yerde hareketlendi. Beraber karakoldan çıktık.

"Gayeon iyisin değil mi?" Yujin gözümün içine bakıp ne söyleyeceğimi bekliyordu. "İyiyim sadece Neomi'yi öyle görünce korktum."

"Hadi gidelim." Yujin bir taksi durdurdu. Beraber binip Yujin'in ailesinin evine doğru yola koyulduk.

Başımı cama dayamış yolu izlerken hem şoku atlatmaya çalışıyor hem de mesaj atanın kim olduğunu düşünüyordum. Bundan Yujin'e bahsetmemeliydim yoksa benim için endişelenecekti. Ama hiçbir şey olmamış gibi yurtta kalmayada devam edemezdik. En iyisi bir eve çıkmaktı. Ama bunun içinde para gerekti. Bursum bunu karşılayacak kadar değildi. Acilen bir iş bulup para kazanmam ve ucuz bir öğrenci evine çıkmam gerekti.

Taksi evin önünde durdu. Önce Yujin arkasından da ben indim. Yujin'in annesi çoktan kapıyı açmıştı. İçeri girip Yujin'in odasına çıktık. Bu gece burada kalacaktık.

"Giymen için kıyafette koydum. İyi geceler kızlar." Gülümseyerek, "Teşekkür ederim." diye mırıldandım. Yujin'in annesi odadan çıkıp kapıyı kapattı. Bende yatağa uzandım.

"Gayeon, artık yurtta kalamayız." Yujin'in sözleriyle başımı salladım. "Beraber burada kalalım? Okula biraz uzak ama yapacak bir şey yok."

"Senin burada kalman en doğrusu. Ama ben size yük olamam. Yarın ilk iş ev bakacağım."

Yujin yatağından kalkıp yanıma geldi. "Saçmalama Gayo, ne yükü? Ayrıca ev kiralamak kolay mı?"

"Öğrenci evleri kiracı arıyor, onlardan birine başvururum. Hem işe de girerim." Yujin dudaklarını büzdü. "Bu kadar zahmete girmene gerek var mı? Bak hazır ev."

"Olmaz Yujin. Böylesi daha iyi. Kendi başımın çaresine bakmalıyım. Hadi yat sen düşünme bunları." Yujin yanağıma bir öpücük kondurup ışığı kapattı. Daha sonra yatağına girdi. "İyi geceler."

~~~

Pantolonumu üzerime geçirip fermuarını çektim. Telefonumu çantama koyarken Yujin yeni uyanmıştı. "Gayeon, uyanmışsın?"

"Günaydın fıstığım. Ben çıkıyorum." Yujin saate bakıp bağırdı. "Saçmalama Han Gayeon nereye bu saatte? Bu sabah dersin yok. Hem kahvaltı yapacağız."

"Benim iş bakmaya gitmem gerek. Oradan okula geçerim. Çıkışta da bulabilirsem ev bakmaya gideceğim. Hoşçakal fıstığım."

Çantamı koluma takıp Yujin'in yanağına bir öpücük kondurdum. Odadan çıkarken Yujin arkamdan bağırdı. "Sen çıldırmışsın Gayo!"