Newspaper (Minsung)

Azizallah (5)

*Han ağzından anlatım*

Hyunjin evimden gülerek çıkmıştı o an götüne bir tane yapıştırmamak için kendimi zor tutmuştum (!)

O evimden gider gitmez hızla oturma odasına gidip telefonuma iyice baktım. Bir yandan da mırıldanıyordum.

H- Off..

H- Nasıl yaa..

H- Tamam da bu nasıl olur?!

H- Çok saçma..

H- Acaba kayıt etmeyi mi unuttum?!

H- Yok ya..eminim :(

H- AĞĞ!!

Telefonu sinirle kapattım.

H- Pekala..Ben de YİNE giderim ve YİNE kayıt yaparım. Evden çıkar çıkmazda videoyu Hyunjin'e atarım. HIIIH!!

Biraz korkmuş olabilirim. Ama ne yapayım.

Sıçmayı seviyorum :)

Bunun için gece olmasını beklemem lazımdı. Ama hala perdenin arkasındaki insan aklımdaydı. Varsayalım Minho denilen adam uyuyor.. O zaman perdenin arkasındaki de kimdi?

Sırtımı koltuğa yasladım ve iki elimle saçımı arkaya attım

H- Off..!

*

*

*

03: 24

H- Eheheheh şimdi sıçtın Minho.

H- Aygh yada ben sıçtım.

H- Öhm öhm neyse...mal mal kendi kendime konuşuyorum biri bana beyin versin lütfen.

Hazırdım. Bu sefer ağırlık olmasın diye feneri almamıştım. Sadece telefon ve cüzdan almıştım.

Arabaya bindim ve eve doğru sürmeye başladım. Yine aynı yerde arabayı park ettim. Eve doğru yürüdüm. Evin duvarının önünde durdum. Çöp kovası bıraktığım yerde değildi, off :(

H- Bende tırmanırım.

Evet, neden olmasın? Tırmanmaya başladım. Duvarı tırmandıktan sonra üzerinden atladım. Videoyu başlattım. Başlattığımdan EMİNİM bu sefer.

H- Evet arkadaşlar Minho'nun bahçesindeyim..

Mutfağın penceresine yaklaştım, açık olduğunu görünce ağzım kulaklarıma vardı resmen.

Pencereden atladım. Bu sefer o odaya gitmemek için yön değiştirdim ve başka bir odaya yöneldim. Video hala kayıttaydı.

Bir odaya girdim...Tuhaf olan şuydu.. Oda koridorun en başında ki odaydı ve içi bomboştu...

Telefonun fenerini boş duvarlara doğrulttum.

Kırmızı renkte yazılar vardı...

Yazıları içimden okudum.

*Ölmek bazen insana çok acı verir, bazen de çok zevk..*

Feneri aşağı indirdim. Aşağı taraftaki yazıyı okudum.

Değil mi Han jisung :)

H- Kırmızı en sevdiğim renk ama...sağ olun kırmızı dan soğudum artık :(

Kesinlikle korktuğumu gizlemek için şaka yapmıyorum...kesinlikle.

H- Eheh ben bu odadan çıksam iyi olacak..

Odadan çıkıp başka bir odaya yöneldim. Hyunjin'e tüm olanları kanıtlamak için yaptığım şeye bakın amk.

Başka bir odaya gittim.

H- Anacımm...burası yatak odası.

Yatakta kimsenin olmadığını gördüm.

H- LAN bu uyumuyor o zaman?!

Gözüm fal taşı gibi açıktı. Zaten istemeden bağırmıştım.

H- Off..

Umarım evde değildir diye düşündüm.

H- Adam zaten adımı biliyor :( birde evde olsa ve uyanık olsa sıçtık.

Odadan bir kıkırtı sesi geldi. Elimdeki telefon yere düştü. Ben ise donakaldım.

Kıkırtı sesi giderek kahkahaya dönüştü. Telefonumu elime aldım ama kırılmıştı, feneride gitmişti. Lan ben daha bunun taksidini bitiremedim amk.

Telefonumu cebime koydum ve olduğum yerde gözüm ile odayı taradım. Oda karanlıktı ama elimden geldiğince birini görmeye çalıştım. Kimse yoktu ama kahkaha sesi çok yakınımdaydı. Ses bebek sesi gibiydi.. sanki bir bebek kahkaha atıyordu.

H- Öhm öhm...

Bir an duraksadım.

H- AZİZALLAHHHH!!!

Fırtına gibi koşmaya başladım odadan çıktım. Mutfağa gittim.

H- Lan pencere niye kapalı?!

***