Temptation of Rannasha

Prologue

                    Khaki Montenegro

                    Rannasha Kingston

~~~~~~~~~~~~~

DISCLAIMER: This story is purely fictional. Any resemblance of the contents of this story to real life even on behalf of characters, places, things, or events is not intentional and will be apologized for if any.

~~~~~~~

"Rannasha, iha. Nariyan na ang kuya Khaki mo, sinusundo ka na. Mag madali ka riyan at nakakahiyang paghinatayin ang sundo mo."

Boses ng ginang mula sa labas ng pinto ng kwarto ni Rannasha at marahan itong kinakatok.

"Palabas na po nanay Lily!" Pasigaw na sagot ni Rannasha.

Sampung sigundo ang tinagal ni Rannasha sa harapan ng salamin. Hindi siya mapakali lalo na ng marinig niya ang pangalan ni Khaki.

Kinaltukan ni Rannasha ang sarili, ano ba itong ini-isip niya. "Hoy Rannasha! Umayos ka bata ka pa at bawal mag ka-crush, lalo't pa kay kuya Khaki. Parang kuya at kapatid mo na siya." Kastigo ni Rannasha sa sarili.

13 years old palang si Rannasha pero bukas ang kanyang especial na araw. Kaarawan niya bukas at mag ka-katorse niya siya.

Kinuha ni Rannasha ang kanyang bag sa ibabaw ng kama at lumabas ng silid.

Sa pasilyo ay nakasabay ni Rannasha si Zien, ang limang taong gulang niyang kapatid. Karga ng yaya nito.  Si Zien ay pang apat na anak ni Styles at Xyrish.

"Good morning ate Rannasha, are you going to school?" Bati at tanong ni Zien sa kanya.

"Hi my baby brother, good morning to you too. Yes po, papasok na ako sa school." Matamis na ngumiti si Rannasha sa kapatid.

"I'm going to school too, look at my uniform, am I handsome? Ate Rannasha?"

"Oh yes naman, mana ka kaya kay Daddy. Mag aral ka ng mabuti ha, bye Zien." Hinalikan ni Rannasha si Zien sa pisngi at pagkatapos nag madaling tumakbo patungo sa hagdan.

Sa pagmamadali ni Rannasha sa pagbaba ng hagdan ay napatid siya sa sariling mga paa.

Mabuti na lamang at may maagap na kamay na mabilis na kumabig sa kanyang baywang.

Tumama ang mukha ni Rannasha sa matigas na dibdib ni Khaki.

Agad napatingala si Rannasha at  nakanganga pa habang nakatitig sa gwapong mukha ni Khaki.

"Kuya Khaki." Mahinang usal ni Rannasha.

Samantalang si Khaki ay nakakunot ang noo at bakas sa mukha nito ang pagka-irita.

"Puwede ba mag dahan-dahan ka sa pagbaba ng hagdan. Baka mahulog ka." Iritang sabi ni Khaki. Hindi narinig ni Rannasha ang sinabi ni Khaki dahil tulala parin ito.

Natauhan lang si Rannasha ng pitikin ni Khaki ang kanyang noo.

"Tulala kana riyan." Masungit na wika ni Khaki.

Agad na lumayo si Rannasha kay Khaki at tumayo ng tuwid. Pasimpleng ngumiti si Rannasha kay Khaki at nag iwas ng tingin.

Kumunot ang noo ni Khaki ng mapatitig ito sa labi ni Rannasha.

"Do you put lipstick on your lips?" Nakakunot noo na tanong ni Khaki kay Rannasha.

"A-ah, hindi no, candy lang ito. Kumakain kasi ako ng candy sa kwarto bago lumabas." Palusot ni Rannasha.

"Really?" Bahagyang yumuko si Khaki gamit ang hinlalaki ay pinunasan ni Khaki ang labi ni Rannasha.

Nanglalaki ang mga mata ni Rannasha dahil sa ginawa ni Khaki.