HÜCRE

Bölüm/22

MEDYA-ASLAN AŞKM
Kurallar hala aynı yorum olmadan bölüm de yok farkındaysanız beğeniyi bu kadar takmıyorum.
_____________________

Yılmaz'ın düşmesiyle Ahmet ismini haykırıp belinden tutarak sarıldı,"Yılmaz aç lan gözlerini oğlum ne oldu?" Baran ve Aslan korkuyla yaklaşmış, Yılmaz'ın yüzünğ inceliyorlardı, Baran kapıya giderek yumruklayıp bağırmaya Başladı.

"YARDIM EDİN LÜTFEN GARDİYAN!!!" Baran'ın sesini duyan gardiyan Yine Baran'a bişey olacağını düşünüp hızlıca gelip kapıyı açtı, endişeli gözlerle sağlam duran barana bak, "E sen sağlamsın?" Baran o an başka bişey olmuş olsaydı bu dediğine gülerdi, ama şuan gülecek bir durumda değildi.

"Yılmaz abiye bişey oldu lütfen götürelim onu Revire Abi baksana bayıldı." Gardiyanın endişeli gözleri Yılmaza çevrildi, tüm koğuş korkuyla bakıyordu, Aslan korksa da şüpheliydi, Baran'ın ona baba demesiyle bayılması çok tuhaftı, Gelen gardiyan diğerlerinden yardım isteyip Yılmaz'ı kaldırarak Revire götürdüler, Yılmaz hapishanenin sözü geçenlerinden biriydi, bu yüzden endişelenmeleri normaldi, Yılmaz sayesinde kaç kere isyandan dönülmüş ne insanlar ölmüştü ne de Askerler.

Revirde ki doktor, Yılmaz'ın gözlerine baktı, ardından bir süre daha kontrol edip oyalandı, Ahmet ise revirin içinde Gözlerini Yılmaz'dan ayırmadan endişeyle sallanıyordu. "Sakin olun tansiyonu fırlamış aniden, kendine gelir birazdan, serum takacağım şimdi." Ahmet derin bir nefes alıp rahatladı, heyecandan olduğunu anlasada o kalbine indiğini düşünmüştü.

Ahmet Revir'in doktoruna teşekkür edip çıkmasını izledi, o çıkınca hemen Yılmaz'ın yan tarafına oturup elini tuttu. "Ulan Yılmaz, Ulan Yılmaz aklımı aldın lan öldün sandıö moruk." Ahmet sırıtarak baktı Yılmaz'a, Yılmaz ise masum masum ayılmayı bekliyordu.

Koğuşta da durum farklı değildi, Kapı tekrar açılınca içeriye Ayaz girdi, Baran onu görünce gülümseyip kalkarak hemen yanına gitti, Geride kudurmuş kedisini görmedi.

"Ayaz nerelerdeydin özledim seni gözükmüyordun ortalıkta, Yılmaz abi nasıl biliyor musun?"  Ayaz onu soru yağmuruna tutan Baran'ın saçlarını karıştırdı. "İzindeydim ufaklık yeni geldim, Merak etmeyin Yılmaz abi iyi, tansiyonu fırlamış sadece." Baran rahatlayıp bir süre daha konuştu Ayazla, Aslan parmaklarını ritmik hareketler ettirip öldürücü bakışları Ayaz'ın iki de bir Baran'ın saçlarının arasına girmesindeydi. kalkıp o elini kırarak Ayaz'a sokma hayalleri kuruyordu.

Ayaz sn sonunda gidince Baran gülümseyerek Masaya geçti. Aslan trip atar gibi kafasını çevirdi. "Aslan ne oldu?" durumu fark eden Baran sordu, Aslan'ın ona niye bakmadığını bilmiyordu, ama sinirli olduğunu anlıyordu. "Aslan sana diyorum ya, pişt cevap versene bana, Yılmaz abi iyiymiş hem, ya bişey olsaydı ona çok korktum ben, çok seviyorum Yılmaz abiyi offf..." Baran büzülmüş dudakları dolu gözleriyle tatlı tatlı bakıyordu etrafa. Aslan ona bakıp dişlerini sıktı, Yoksa kimseyi önemsemeyip üstüne atlayıp sevecekti bebeğini.

Yine de seslenmeden kalkıp Lavaboya ilerledi, Baran ise dolu gözlerine şaşkınlık da eklendi ve Aslan'ın arkasından baktı, ayağa kalkıp onu takip etti, Aslan kolunu yaslamış tesbihini çevirerel bıyıklarını okşadı sakince."Aslan noldu niye susuyorsun korkutuyorsun beni." Aslan iki parmağıyla gel işareti yaptı. Baran paytak adımlarla yaklaştı Esmer adama iyice dibine kadar girip Alttan baktı gözlerine kafasını kaldırınca Aslan da kafasını eğdi aralarında pek santimler yoktu.

"O Ayaz iti niye elledi senin saçlarını oynaştı saçlarınla." Karın ağrısı belli olan Aslan'a bakıp göz devirdi Baran kollarını göğsünde bağlayıp."Sanane Aslan?" dedi. Aslan bunu duyunca daha da köpürüp Baran'ın belini tutarak iyice kendine çekti.