"Eğer bir süper gücüm olsaydı sanırım tüm yaşananları değiştirmek isterdim." Sadece güldü yüzüme bakarak. Gözlerinde mutluluktan ziyade yılların acısı, yorgunluğu ve kırılmışlığı vardı.
Ben bundan sonra nasıl devam ederdim bilmiyorum ama söylediğim...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
'KIRIK HİKAYE'
Aralık-1996
"Hamiiiş!" Sesi bir serçenin cıvıltısını andıran Maral bahçenin gıcırdayan tahta kapısını iki eliyle itmiş, ayakları yere sertçe bastığında üstüne sıçrayan çamurlara aldırmadan eve doğru koşmaya başlamıştı. Koşarken başındaki sarı beresi demin bastığı çamura düşmüş, dönüp alacak olmuştu ama şimdi içinde uçan kelebekleri Hamiş'e anlatmak daha önemliydi. "Hamiiiiş!" dedi evin kapısına uzanan basamakları çıkarken.
Önce içeri ayağındaki botlarla girmeyi düşünmüş fakat Hamiş'ten yiyeceği azar aklına gelince zar zor botları ayağından atıp içeri dalmıştı.
"Ne oluyor deli kız?" Hamiş üzerinde artan iplerden ördüğü rengarenk mutfak önlüğü, elindeki tahta kaşıkla bakakalmıştı.
"Sana çok güzel haberlerim var Hamiş!" demişti Maral. Gökyüzünden farksız mavi gözlerinin ta içi gülüyordu. Hamiş sol elini kalbine götürmüştü onu böyle karşısında görünce. Çok korkmuştu. Maral her daim böyle eve cıvıl cıvıl giriş yapardı ama Hamiş yıllardır alışamamıştı buna.
"Ay yüreğime indireceksin be deli kız! Kalbim ağzımda atıyor!" Heyecandan dizlerinin bağı çözülen Hamiş kendini zar zor arkasındaki sedire atıvermişti. Maral mutfağa koşup sürahiden bardağa su doldurmuş bir anda yüzü kireç gibi beyazlayan kadının içmesine yardımcı olmuştu.
"Çok güzel haberlerim var sana Hamiş!" demişti hemen dizinin dibine çökerken Maral. "Sağlık ocağında işe başlıyorum!"
