KURTULUŞ YOLU

But I hate you

BENİ COK MUTLU ETTİNİZ 5,500 KİSİYE TESEKKUR EDİYORUM....MUTLİMEDİADA DERİN VAR . İYİ OKUMALAR....

Bolum sarkısı: messy hearts -moon ate dark

Saskın bakıslarını hala uzerimde hissediyordum. Melek edasını surdurdu ve karsımdaki sandalyeye tedirginlikle oturdu. Etrafındakilere kacamak bakıslar atmayı unutmadı. Sanki, onu kimsenin benle gormesini istemiyordu. Buna her ne kadar anlam vermesemde soze basladım.

-baska birini mi bekliyodun?

Ne diyodum ben yha? yine kotu bir baslangıc daha, yumrugumu sıktım, bu sefer iyi gececekti ve benden etkilenicekti. Kasılan cenemin ardından hicte beklemedigim bir pozitiflikle soze basladı ve tum dikattimi ona vermemi sagladı.

-acıkcası evet. hala yuzme tam olarak bakmıyordu, ne zaman ona baksam bakıslarını kacırıyordu, sanırım beni tanımıstı, asansor olayını hatırlamıssa normaldir. Onu baya bi korkutmustum.

Bu sefer utangac ama heyecanlı baksıları gozlerimdeydi. Onu hissetmek buydu sanırm kendimi mavi gozlerinden alamıyordum, bir sure hic birsey yapmadan bakıstık. Ben eriyordum, ben bitiyordum, ben ölüyordumm... kendime nasıl engel oldugmu ben bile bilmiyordum. Her an onu opebilirdim, oyle cılgına donduruyordu bakısları beni... onu icin herseyi yapardım , her seyi.... onu karsılıksız seviyordum....daha fazla hislerimi anlamaması icin etrafa bakınmaya basladım sanki birine bakıyomus gibi. Eski halime geri dondum.

-sey tanısmayı unuttuk dedim ve harika gulumsemem den yolldım. Genelde butun kızlar bu bakısımdan hoslanırdı. Cool cocuk havasına girdim. Elimi uzattım ve ukala bakıslarımı uzerinde gezdirdim. Tepkisini beklerken kalbim beynimde atıyordu sanki, rededilmekten korkuyordum.

Elimi tuttu, harika gulumsemesiyle birlikte tokalastık. İlk temasımızdı. Ve her ilk benim icin cok onemliydi. Ben artık orada yoktum. Coktan havalara ucmus bir seytandım ve melegimi avlamak icin bekliyordum. Sadece bana katılması yeterliydi. Acaba ne hissediyordu melegim...

-ben kuzey bey, dedim ve arsızca baktım Zorda olsa kasılmıs dudaklarında bir gulumseme belirdi.

-bende Derin.

-hanım diye ekledim ve guldum. Onu guldurmeyi basarmıstım, Melek edasıyla guluyordu , gulmesi keske hic bitmese. Yavas yavas onu kazandıgımı hissediyordum,onu hak etmeliydim boylece kalbini fethetmek daha kolay olurdu.

-bi dakkika seni tanıyorum, bizim yurttasın dimi?

-aa evet, dedim geriye yaslandım ve ekledim yuzmu eksiterek

-asansor tatsızlıgı, hatırladım.

Tepkisin merakla izledim gulmeye basladı tekrar. Gulmek bir insana bu kadar yakısırdı tanrım. Sana emanetim artık.

-ben yapmamam gereken bir sey yapmıstım sanırım, o asansor senin icin bosaltılmıstı. Dedi utanarak.

-sanırım oyleydi, ama ben rahatsız olmamıstım.

Aslında beni ne kadar tahrik etmisti bilmiyordu. Kucucuk asansorde o kadar yakındık ki, kolarımız degiyordu ve ben onu orda opmemek icin deli gibi cabalıyordum. Kendimi ve irademi zor tutmustum. Ona dokunmak oylesine istedim ki, ama beni boyle bilmesini istemedim. Kızlar romantizimden hoslanır. Bende iliklerine kadar romantizimi ona yasatacaktım am biraz zaman gerekliydi bu yuzden kendimi tuttum.

Kendimden gectikten sonra, en son ona kotu bir bakıs attıgımı hatırlıyorum bu normal cunku ona o kadar yakınken dokunamamak o kadar sinirlendirmisti ki beni, cok pismanım, keske onunla daha iyi bir tanısma gecirseydim. Neyse onumuze bakalım , su an gayet iyi gidiyorum. Uzun bir sessizlik oldu ozenle kelimeleri seciyodum ,dusunuyordum. Sesizligi o bozdu...