Chapter 3

13 3 0
                                    

"wahh!! Wel, what if natalo tayo dahil saakin?"

Ibinaba ko ang hawak kong libro bago lumingon sakanya. Kinagat kagat nito ang kuko nya, maya maya pa napahilamos sya. Dahil sa pinag gagawa nya ay nagmumukha syang problemada.

"Wag kang magalala kung sakaling matalo tayo dahil sayo, mahal parin kita." Tawa tawang Sabi ko rito.

"Pang pagaan loob ba Yan?"

"Hindi," Ngumiti ako sakanya bago ibinalik Ang tingin ko sa libro. "Tsk. Wag ka ngang mag isip ng kong ano-ano, I know you can do it! May tiwala ako sayo, kami. Hindi naman sasangayon ang mga classmates natin kong alam nilang hindi ka magaling diba?" I signed.

"Welcome is right," napa lingon ako kay Sandro nang sumangayon ito sa sinabi ko. "Alam naman namin na may talinto ka, you're just afraid that you will drag us down! But I'm telling you you're good enough." Napa mangha ako dahil sa sinabi nyang iyon.

Hindi kuna sila pinansin bagkos ay inisip na lamang kong papaano mapapapayag si dad. Kahit papaano naman kasi ay may respeto parin ako sa desisyon nya, he's still my dad after all. Sya rin ang nag papaaral saakin. Kaya kahit pano may karapatan sya.

I let a heavy signed. Maybe, later I will talk to him. Pero alam kong kahit anong gawin ko ay hindi na mag babago ang isip nya, but still I try to convince him. Wala namang masama.

Bigla namang natahimik ang mga classmates ko nang dumating ang baklang professor namin. We will having quiz today, and I didn't review. Nakita kong ibinigay nya na ang test paper namin at unang kita ko palang sa tanong gusto ko ng umiyak.

Bat naman kasi nakalimutan kong May quiz. Yes! I did read books pero hindi iyon tungkol sa topic namin dahil sa ibang subject iyon. Lumingon ako kay mica upang makahingi nang tulong pero mukhang mas malaki ang problema nya.

I clear my mind and focus on the test paper. Ilang minuto pa ang lumipas hanggang sa natapos kami. Kinakabahan ako sa magiging resulta, his subject is one of my major subject. Kaya labis ang takot ko pag bumagsak ako.

He collect all the paper bago ito umalis, lumapit naman agad saakin si mica.

"Wel, mukhang kailangan ko ng mag impake." Gusto kong matawa pero pinigilan ko dahil alam ko rin sa sarili ko na kailangan ko rin mag impake.

"Kong sana naman nag bigay sya ng essay edi pwede pa sanang maisalba pero bakit naman puro identification." Narinig kong reklamo ng isa kong classmate.

Tumayo na ako mula sa pag kakaupo bago inaya si mica, I know how to cheer her up.

"C'mon. Ililibre nalang kita ng recess." At dahil sa sinabi ko bigla naman itong nabuhayan. At mas nauna pa talagang nag lakad saakin.

"Bilis welcome ang bagal mo." Basta talaga libre at pagkain ang bilis.

Sumunod naman ako sakanya wala narin naman akong magagawa dahil nasabi kona. Nang makarating kami sa canteen ay medyo marami marami narin ang studyante because its already breaktime. Pumila kami bago pumili ng kakainin.

"After this ba pupunta na tayo kay ma'am?" Biglang sabi ni mica habang paupo kami sa bakanteng upuan.

"Hm..siguro." tugin ko.

"Edi dapat isinama natin si Sandro!" Gulat akong napatingin rito, nag iwas naman ito ng tingin. "W-what I mean is dapat sinabi natin na dadaan na tayo kay ma'am pagka tapos ng break time." Gusto kong tuksohin sya pero pinigilan ko.

"Balik nalang tayo sa room daanan natin si Sandro. " tumango naman ito. "Mica may gusto kabang sabihin saakin?" Tumingin naman ito saakin habang nanlalaki ang mata nya.

Personage AmoreWhere stories live. Discover now