Voleybolcu | Yarı Texting

26

Merhabalar ✨
Fikirlerinizi yorum olarak belirtebilir ya da en azından yıldıza basabilirsiniz.
Satır arası yorumlarınıza cevap verip sizinle sohbet etmek beni mutlu ediyor 🥺

Teşekkür ederim şimdiden ✨

🏐

İki gün nasıl geçti anlayamamıştım. Burada ki kastım kesinlikle hızlı geçmesi değil , yoğun ve zorlayıcı geçmesi. Nefes alacak vaktim olmamıştı. Sadece benim değil Bedo da aynı dertten muzdaripti. Gün içerisinde toplasak yarım saat konuşamıyorduk.

Bazen hiçbir şey yapmadan kafeteryada oturduğum staj günlerim oluyordu. Tek kural hastane dışına çıkmamak onun dışında başı boş olduğumuz günler.. Kıymetini bilemediğimiz günlerimiz.

Bugün havanın güzelliği beni elbise itmeye o kadar itmişti ki...Elim elbiseden başka kıyafete gitmiyordu. Maça en uygun olanını seçmek kalıyordu geriye sadece. Ve Bedo'ya kavuşmak. En güzel kısmı buydu sanırım.

Maça geleceğime dair sorular soran malum kişiye olumlu cevap yazıp hazırlanmaya başladım. İlgili tavırlarına kendimi kaptırmamaya çalışsam da yüz yüze geldikten sonra o çizgiyi korumak benim için iyice zorlaşır olmuştu. Mesajda ki mesafesi bir anda kalkmış gibiydi sanki. Aramızda ufak bir çizgi vardı sadece ki onun da silinmesi an meselesi gibi geliyordu bazen. Belkide ben abartıyorum bilmiyorum. Ah aşk sen ne zor bir şeysin!

Geçen saatlerin ardından kendimi voleybol salonunun girişinde bulmuştum. Sanki ilkmiş gibi heyecandan kalbim pırpır etmeye başlamışken duran adımlarımı hızlandırıp kapıdan geçtim. Tekrar bir kapıdan daha geçtiğimde sahayla karşı karşıyaydım.

Isınma hareketleri yapan takımlara baktığımda direkt Bedo'yu bulduğumda , birini bulan tek ben değildim. Benim olduğum yere baktığını gördüğümde 'oha' diye hafif bir şaşkınlık belirtisi dudaklarımdan döküldüğünde yüzümdede anında bir tebessüm oluşmuştu. Onunda hareketleri yavaşlamıştı. Kesinlikle benim olduğumun farkındaydı kafamda kurmamıştım.

Ağırdan satıp yavaş yavaş ilerleyeceğim diye kendimi tembihlerken, seke seke aşağı inerken bulmuştum kendimi. Sahanın kenarına geldiğimde Bedo'da gülerek bana doğru geldiğinde keyfime diyecek yoktu.

"Neşen yerinde bugün?"

"Bugün yerinde olmasında ne zaman olsun Bedom? Seninde gözler kartal gözü gibi bugün maşallah , şak diye gördün beni hemen." gülüşüm genişlerken benden farkı yoktu.

"Görülecek olanı görüyor diyelim , güzel olmuşsun." dediğinde kalbimin sesini duymamasını istedim. Başta alık alık yüzüne bakmış daha sonra kendimi toplamıştım.

"Teşekkür ederim. Bahar havası yaradı bi bana."

Bakışları geçen ki gibi arkaya kaydığında ısınmaya geçmesi gerektiğini anlamıştım. Çantamı omzumdan düşürüp elime aldım.Olduğum yere dikkatlice oturduğumda yüzlerimiz eşitlenmişti. Gözleri önce bi oturduğum yere kaydığında oyalanmadan yine yukarıya çıkmıştı.

"Hadi git ısınmaya devam et sen , bende biraz gözlerimi bayram ettireyim." Bugün ki cıvıl cıvıllığım ses tonumdan cümlelerime kadar yansıyordu. Bedo'nun gülen yüzü hafiften bi gerilmiş gibiyken bir anda arkasını dönüp takımın yanına doğru yürümeye başladı. Benim modum anında düşerken 'acaba fazla mı oldum?' düşünceside kafamın içinde dolanmaya başlamıştı.