Epilogue

1.7K 59 26
                                    

The most awaited Pov. And oh, super duper long chapter ahead. Unedited

Irene's POV

"Dad, no! Why would you let your daughter marry a man she doesn't love?!" I don't yell at my father, but this time it's different. How can he decide sa magiging asawa ng anak niya?

"Whether you like it or not, you'll marry Seulgi! Kaysa doon sa b*stardong 'yun!"

Bakit ba galit na galit si Dad kay Bogum. Noong una pa lang, alam ko na tutol siya sa relationship namin but mas lalo itong lumala when I woke up in the hospital, 1 month ago.

I don't remember anything why napunta ako sa hospital, na aksidente ba ako or what? Pagkagising ko, naaalala ko lang galit na galit si Dad kay Bogum.

"Dad?! Why are you doing this!" Inis kong sigaw rito. He's pissing me off!

"How many times I told you na hindi ko mahal si Seulgi! I love Bogum, his the only one I can see my future with. Huwag mo namang gawin sa'kin 'to, Dad." My heart's breaking. I'm trying my best to convince my Dad not to marry Seulgi. I only see Seulgi as my brother and bestfriend.

"No! My decision is final. You will marry Seulgi, next month, end of the discussion." Matigas nitong sabi at umalis na.

Napahilamos ako sa mukha. Urghh! I hate him! How many times do I have to tell him na si Bogum lang ang gusto kong makasama habang buhay.

Maybe if I talk to Seulgi na huwag ituloy ang kasal, papayag ito. This is my last option, ayaw ko naman makasal sa taong hindi ko mahal.

Kinabukasan, hinanap ko agad si Seulgi sa campus para makausap siya. Hindi ako mapalagay sa isiping ikakasal ako sa taong hindi ko mahal.

"Bear, can we talk?" I calmly asked him. Kahit deep inside, I want to shout at ilabas lahat ng sama ng loob ko.

Agad na sumilay ang ngiti sa kanyang labi ng makita ako. "Oh, ikaw pala Hyun. Of course we can talk, tungkol saan ba?" Bagaman nakangiti, halata sa mukha nito ang pagtataka.

I looked at him intently. Looks like wala pa siyang alam. I sighed, mas better na rin siguro na mauna akong magbanggit sa kanya para ma refused niya ang hiling ni Dad.

Dinala ko siya sa alam kong pwesto kung saan hindi gaano dinarayo ng tao. "Anong pag-uusapan natin?" Muli niyang tanong.

Humugot muna ako ng lakas ng loob. You can do this, Irene! This is for your future.

"Seulgi, do you love me?" Panimula kong tanong.

I can see his taken aback at what I said. Ilang minuto rin bago siya muling sumagot.

"O-of course. You're my bestfriend! B-bakit mo nga pala na tanong?" Nauutal nitong sagot.

I sighed again. "Can you do me a favor?"

Tumango ito. "Ano ba 'yun?"

"Can you promise that you will never accept my Dad's proposal, kahit ano pa iyon. Can you do that?"

He gulped. "A-ano ba ang condition ni Tito?"

Why is he nervous? Karapatan din naman niyang malaman kung ano ang nais ni Dad, right?

"Seul, Dad want us to get married." There! I dropped the bomb.

Ilang minuto rin ang lumipas at nakatulala lang ito sa'kin. "A-ano kase Hyun..." He paused then took a deep breath. "I-I already know about that."

Bigla naman akong nabuhayan ng loob. Kung alam na niya meaning he will refuse right?

"You know na pala, then that's great! May sagot ka na ba sa offer ni Dad? Please say no, alam mo namang mahal ko si Bogum. I can't marry someone-" Naputol ang sasabihin ko when I noticed him alanganing ngumiti.

The Unwanted Husband (Seulrene) Where stories live. Discover now