មកដល់ផ្ទះជុងហ្គុកធ្វើធម្មតានាយមិនបានប្រាប់ប្រពន្ធរឿងម៉ាក់នាយអោយរៀនការនោះទេខ្លាចថារាងតូចគិតច្រើន។
<<ហុឹម!!អួយ..ឈឺក្បាលម្ល៉េះ>>ម៉ោងជិត10ទៅហើយនាយប៊ីនទើបតែភ្ញាក់ពីគេងតែមិនមែនបន្ទប់នាយទេ។
<<ហុឹម..ទៅណាហើយ>>នាយក្រោកអង្គុយតែមិនឃើញអុីនឈូក៏ដើរទៅមើលក្នុងបន្ទប់ទឹកក៏នៅតែមិនឃើញទើបនាយស្លៀកពាក់ហើយក៏ដើរចេញមកខាងក្រៅ។
<<ឈប់!!ឯងទើបមកពីណា>>នាយប៊ីនថាទៅមើលអីញុាំតែជុងហ្គុកក៏ហៅឈប់។
<<មានអីមែនទេចាហ្វាយ>>នាយប៊ីនក៏អោនគំនាមសួរទៅជុងហ្គុក។
<<ឯងធ្វើអីអុីនឈូ?>>ជុងហ្គុកក៏សួរទាំងដែរយប់មីញលួចមើលគេតាំងពីដើមរហូតដល់ចប់ហើយ។
<<គឺ..គឺ..ខ្ញុំមិនបានធ្វើអីទេ>>
<<កុហក..ភស្តុតាងឃើញច្បាស់ហើយថាអត់ទៀត..នេះខ្លួនជាមនុស្សប្រុសហេតុអីក៏បំផ្លាញគេជាស្រីទាំងដែរខ្លួឯងមានសង្សារហើយនៅ..មនុស្សស្អីក៏ថោកទាបម្ល៉េះគ្មានទំនួលខុសត្រូវសោះ>>ថេយ៉ុងថាអោយនាយប៊ីនផាំងៗចំៗតែម្តងធ្វើអោយនាយស្ពឹកមុខ។
<<និយាយមកឯងធ្វើដើម្បីអី..កូនគេក្រមុំបើថាមេម៉ាយយើងមិនថាទេ>>ជុងហ្គុក
<<គឺគ្មានហេតុផលទេទាន..ដោយសារតែអារម្មណ៍មួយឆាវទើបដល់ថ្នាក់នេះ>>នាយប៊ីនឆ្លើយទាំងមិនហ៊ានមើលមុខចាហ្វាយ។
<<អូរ៎..នេះតាមអារម្មណ៍ហេស៎..អុីនឈូឈឺស្ទើរស្លាប់បែរជាមិនខ្វល់..ទៅប៉ាវស្រីដើរលេងហើយមកវិញក៏រំលោភកូនគេម្តងទៀតអញ្ចឹងហេស៎..បើគេដឹងថាកូនចៅត្រកូលចនមានចរិកបែបនេះតើអោយខ្ញុំគិតយ៉ាងណា..>>ទោះបីជារឿងនេះជារឿងនាយប៊ីនក៏ដោយអាចថាថេយ៉ុងហួសហេតុដែរស្តីអោយនាយតែវាមិនសមកូនគេក្រមុំមុនមកធ្វើការម៉ែឪគេក៏បានផ្តាំជួយមើលកូនផងហើយអុីលូវបែបនេះអោយធ្វើយ៉ាងមិច។
<<ខ្ញុំសុំទោសចាហ្វាយ..ខ្ញុំនិងទទួលខុសត្រូវលើនាង>>នាយប៊ីនក៏លុតជង្គង់មុខថេយ៉ុងនិងជុងហ្គុក។
