ក្រោយពីនាំប្រពន្ធដើរញុាំនេះញុាំនោះហើយជុងហ្គុកក៏នាំប្រពន្ធមកភូមិគ្រឹះវិញ។ថ្ងៃនេះនាយសប្បាយចិត្តនិងមានក្តីសុខខ្លាំងណាស់សង្ឃឹមថាថ្ងៃមុនពួកគេនិងនៅតែផ្អែមល្ហែមបែបនេះរហូត។
8ខែក្រោយមក😑កាត់ៗ
រយៈ8ខែដែររាងតូចថេយ៉ុងពពោះនេះគេពិបាកខ្លាំងណាស់តែក៏មិនរអ៊ូដែរព្រោះតែចង់ជួបមុខកូន។តាំងពីរាងតូចមានកូននោះជុងហ្គុកថ្នមណាស់មើលថែរប្រពន្ធបានយ៉ាងល្អថែមទាំងផ្តាច់របបខ្លួនឯងទៀត។
<<ថេយ៌ហ៎ាសល់តែ4ថ្ងៃទៀតទេអូនសម្រាលកូនហើយបងគិតថានាំអូនទៅសម្រាកនៅពេទ្យហើយខ្លាចដល់ថ្ងៃនោះអូនពិបាក>>ជុងហ្គុកនាយកំពុងតែភ័យព្រួយរឿងប្រពន្ធខ្លួនគេជាប្រុសផងតើកើតកូនយ៉ាងណាទៅ។
<<អូនតាមតែបងទេណាមួយអាក្បាលខូចធ្វើបាបអូនណាស់>>រាងតូចអង្អែលពោះដែរធំដូចមនុស្សស្រីពពោះតបទៅប្តីវិញ។
<<បាត..អញ្ចឹងចាំបងអោយម៉ែដោះរៀបចំអ៊ីវ៉ាន់ហើយអូនចង់ញុាំអីទេចាំបងទៅធ្វើអោយ>>ជុងហ្គុក
<<របស់បងអូនញុាំមិនរើសទេអីក៏បានដែរ>>ថេយ៉ុងតបទៅប្តីវិញគេអីលូវបែកសាច់រីកមុខព្រោះតែមានកូនតែសម្រស់មិនបាក់ទេព្រោះប្តីតែងតែថែរអោយប្រពន្ធ។មានកូនមែនតែសាច់.ស.ខ្ចីដូចសំឡីហើយក្លិនវិញក្រអូបមិនឆ្អាបដូចមនុស្សស្រីពពោះធម្មតាទេ។
<<ញុាំមិនរើសចុះអា..35cmអូនញុាំទេ>>ជុងហ្គុកនិយាយទាំងញញឹមខ្ចឹបដាក់ប្រពន្ធ។
<<អាយ**អាប្តីឆ្កួត..>>រាងតូចអៀនស្រែកជេរប្តី
<<អញ្ចឹងអូននៅចាំបងមួយភ្លែតណាញុាំហើយយើងទៅពេទ្យតែម្តង>>ថាហើយជុងហ្គុកក៏ទៅធ្វើបាយម្ហូបអោយប្រពន្ធដោយផ្ទាល់។
ងាកមកមើលខាងកូរ៉េឯនេះវិញខុសពីអាមេរិចឆ្ងាយណាស់។
<<ជីមីន...អូនគិតចង់ទៅដើរលេងទីណា>>ប្តីប្រពន្ធមួយគូរនេះកំពុងតែគេងអោបគ្នានឹកគិតរកកន្លែងដើរលេង។តាំងពីរៀបការហើយជីមីននិងស៊ូហ្គាស្រឡាញ់គ្នាណាស់សឹងតែឃ្លាតមួយនាទីមិនបាន។
