ព្រឹកថ្ងៃថ្មីក៏មកដល់តើនិងមានរឿងអ្វីកើតឡើង។
តុតុតុ
<<ឈូ..ឈូ..ភ្ញាក់ឡើងព្រឹកហើយ>>អ្នកបម្រើស្រីម្នាក់បានមកដាស់អុីនឈូព្រោះរាល់ដងអុីនឈូក្រោកតាំងពីម៉ោងបួនតែថ្ងៃនេះម៉ោង7ហើយមិនទាន់ភ្ញាក់ទៀត។
<<អេ!!កើតអីមិនស្រួលខ្លួនទេដឹង>>អ្នកបម្រើនោះឆ្ងល់ពេកក៏បើកទ្វាចូលទៅមើល។
<<អុីន..ឈ..ស្លាប់ៗហើយៗ..អុីនឈូ..>>អ្នកបម្រើនោះអង្គុយលើពូកភ្លាមឃើញ.ក.អុីនឈូមានស្នាមក្រហមនាងក៏បើកភួយមើលឃើញសុទ្ធតែស្នាមក្រហមពេញខ្លួនថែមទាំងអាក្រាធទៀតផង។
<<អុីនៗៗឆាប់ភ្ញាក់ឡើង..អូយ!ខ្លួនក៏ក្តៅទៀត>>អ្នកបម្រើឆ្លេឆ្លាធ្វើអីមិនកើតក៏រត់ទៅភូមិគ្រឹះ។
<<អឹម..ៗញុាំទៅកូនណា>>ថេយ៉ុងនិងជុងហ្គុកកំពុងតែអោយកូនបៅទឹកដោះគោ។
<<លោកម្ចាស់ៗៗៗវីវរហើយៗ>>អ្នកបម្រើនោះរត់ផងស្រែកផងដូចមនុស្សឆ្កួតអញ្ចឹង។
<<ន៎ែ..នាងអយអត់មាយាទទេហេស៎មិនឃើញពួកគាត់កំពុងធ្វើអីទេ>>ម៉ែដោះក៏ស្តីអោយនាង។
<<អត់..ទេអ៊ំ..មាន..រឿង..ធំហើយៗ>>នាងអយប្រឹងនិយាយទាំងដង្ហក់ខ្យល់។
<<មានរឿងអី..?>>ជុងហ្គុកក៏សួរ
<<គឺៗអុីនឈូៗៗ..>>នាងស្ទាក់ស្ទើមិនដឹងនិយាយបែបណាព្រោះមិនដឹងថាស្នាមអ្វី។
<<អុីនឈូយ៉ាងមិច?>>ថេយ៉ុងក៏សួរម្នាក់ទៀត
<<ទៅមើលខ្លួនឯងទៅទាន..>>គ្រប់គ្នាក៏មិនបង្អង់យូនាំគ្នាំទៅផ្ទះអុីនឈូ។
ក្រាក!!
<<អុីនឈូមិនទាន់ភ្ញាក់ទេ..បងកុំចូលមក>>ថេយ៉ុងចូលក្នុងបន្ទប់អុីនឈូជាមួយអ្នកបម្រើប្តីគេបម្រុងចូលដែរតែថេយ៉ុងមិនអោយចូលក៏នៅបីកូនចាំខាងក្រៅ។
<<ស្នាម?..ស្លាប់ពេញខ្លួន..នេះជាស្នាម!!>>ថេយ៉ុងដឹងហើយក៏ស្គាល់ដែរថាស្នាមអីព្រោះគេមានប្តីគេដឹង។
