Otostopçu Kız (Tamamlandı)

Bölüm 33

"Oo kardeşim hoş geldiniz." diyerek bize doğru gelen Buğra doğum günü çocuğu ve ev sahibiydi. Eşşek kadar olmuştu ama işte böyle bir kutlama yapmak istemişti. İş yerinden sevdiği bir kız vardı ve ona burada açılmayı düşünüyordu çünkü.

"Hoş bulduk kardeşim" dedim ve tokalaştık. "Yenge nasılsın bir sıkıntın yok inşallah?" diye sordu Bilge'ye. "Teşekkür ederim Buğra gayet iyiyim. Hem merak etme seni evlendirmeden ölmeye niyetim yok benim." dedi ve gülmeye başladılar. Sonra eliyle kızı gösterdi Bilge'ye. Bende içimden Allah korusun diyordum bu arada.

Kayra geldi hemen sonra yanımıza onunla da sarılıp hal hatır sorduktan sonra boş bulduğumuz bir yere geçtik ve oturduk. Bilge'nin çok ayakta kalıp yorulmaması gerekiyordu en nihayetinde.

Kayra'nın bizim için getirdiği portakal sularını alıp içmeye başladık. Okuldan tanıdığımız arkadaşlarla hoş beş ettik. Müzik çalıyor arada ritmine ayak uyduruyorduk. Her ne kadar  kalkıp tepine tepine dans etmek için yanıp tutuşan bir adet Bilge olsada yanımda, buna kesinkes iznim yoktu tabi.

Yalvaran gözlerle bana bakıyor bende karnını işaret ediyordum. Arada sinirleniyor bana trip falan atıyordu. Ee ne yapalım hormonlar 7-24 devriye yapıyordu. Anlayışla bakmak lazımdı. Elindeki içeceği bitince masaya bıraktı. Uzanıp elini öptüm.

"Bakma bana öyle güzel yüzlüm. Söz doğum yaptıktan sonra seni bangır bangır müziklerin çaldığı partilere götürüp bu özlemini gidereceğim." dedim.

Dudakları yana doğru kıvrıldı. "Bak söz verdin." dedi ikaz edercesine. "Evet evet verdim, kesinlikle." dedim göz kırptım. "Söyleyin bakalım canınız ne çekiyor getireyim size." diye sordum. Eliyle durdurdu beni. Onu da ben alayım bari ya, hem kısa bir yürüyüş iyi gelecektir bacaklarıma. " dedi ve yavaşça kalktı.

"Tamam canım öyle olsun bakalım. " dedim ve insanların arasından geçerek mutfağa doğru gitmesini izledim.

Titreyen telefonumu cebimde hissedince çıkardım ve arayan kişiye baktım. Annem arıyordu işle ilgili bir şey soracaktır belki. Bu seste konuşamam diyerek bahçe kapısından dışarı çıktım.

Biraz evden uzaklaşıp ağaçların içine doğru yürüdüm bir yandan da camdan Bilge'yi görmeye çalışıyordum. Henüz mutfakta olmalıydı çünkü gözükmüyordu.

"Efendim anneciğim." diyerek telefonu açtım. Düşündüğüm gibi işle ilgili bir kaç bilgi sordu, hala şirkette olduğunu söyledi.

Annemle konuşmaya devam ederken kulakları sağır edecek bir patlama sesi duyuldu  ve ben elimde telefonla geriye doğru savrulup yere düştüm.

Annemin acı acı sesi telefondan duyulurken hızla yerimdem kalktım. Kalbim çıkacak gibi çarpıyordu. Ev havaya uçmuş siyah dumanlar her yanı sarmıştı. Olduğum yere bayılıp düşecekken birden koşmaya başladım.

"Hayır hayır hayır Bilge Bilgeeeeee..." Diye bağırarak gözümün önünde alev alan eve doğru koşmaya başladım.

Alevlerin arasından içeri dalmaya çalıştım bir yandan deli gibi bağırıyordum. "Bilge Bilge neredesin? Ses ver Bilge.. Geliyorum dayan aşkım." İçeri adım atmaya çalıştım. Ölen insanları görüyordum.

"Allahım Allahım ne olur onları bana bağışla ne olur Allahım. Onları alma benden ne olur." Ağlaya ağlaya ilerliyordum. Önüme düşen tahtalar oluyor önümü kesiyordu. Mutfakta olmalıydı ve oraya az kalmıştı. Kayra'yı gördüm yerde. Yüzü, yüzü tanınamayacak hale gelmişti. Allah'ım neydi bu? Bu nasıl bir sınavdı. İçimde kopan fırtınalara rağmen Bilge'ye ulaşmaya çalıştım.

Mutfağın önüne geldiğimde mutfak diye bir yer yoktu sanki artık. Bir yandan duman bir yandan yanan alevlerle baş etmek oldukça zordu. Bilge'yi gördüğümde kanlar içinde yerde yatıyordu. Yanında tabağı ve aldığı yiyecekler dağılmış hatta yanıp siyah olmuşlardı.

Yanına gitmeye çalışırken başımın üstüne gelen ağır bir darbeyle yere yığıldım. Bacağım sıkışmış bedenim uyuşmuş gibiydi. "Bilge, Bilge lütfen aç gözlerini Bilge. Bilge...." dedim ama ses gelmiyordu. Gözlerim bana itaat etmeyip kapanmaya çalışırken kulağıma dolan tek şey bizim şarkımızdı.

Seni çok ama çok ama çok seviyorum, seviyorum.

Ve Bunu bağıra çağıra söylemekten hiç utanmıyorum.

Sevdiğini söylemekten utanan insan korkağın biridir.

Sen benim yanımdayken hiç bir şeyden korkmuyorum...

...