Love Me Like You Do (COMPLETED)

Chapter 12

Mika's POV

Late na late na talaga akong nagising.

Di kasi makatulog eh.

Bakit laging si Daks nalang ang iniisip ko boung gabi?

Galit ako sa kanya dahil iniwan niya ako ng walang paalam tas heto ako ngayon, iniisip siya?

Ang sama niya!

Aray ano ba tong nahulog.

Naalala ko nanaman si Ara sa nakita kung bagay na bigay niya saakin noon.

Isang orasan na may nakalagay na KaRa tapos daks.

Ang bigat tapos ang sakit pa.

Ang sakit dahil ilang beses ko ng balak ipa tapon to pero di ko kaya.

Mismong mga kamay ko ang nagsabi na wag ituloy.

Naalala ko yung panahon na binigay niya to saakin.

Flashback...

Daks gising na malapit na magtatanghali." si daks.

"Daks 5 minutes pa!" reklamo ko.

"Daks naman eh! Diba monthsary natin ngayon?"

"Di ko nakalimutan noh"

"Yun pala eh! Edi tumayo ka na at maligo dahil ilalabas kita may gift ako."

"Talaga? Sige sige wait ka lang diyan"

Mga isang oras kaming naka standby dito sa park kailan kaya ako balak nito papakainin?

"Daks may patay ba?" tanong ko.

"Wala naman." sagot niya.

"Hayyy Daks gusto ko ng kumain!" reklamo ko ulit.

"Sige tara"

Dinala niya ako sa isang lugar na di pamilyar sa akin.

Tapos umiyak ito sa harap ko.

"Daks! Happy monthsary alam mo masaya na ako na naka abot tayo ng dalawang buwan."

"Bakit ka umiiyak?"

"Daks gift ko!"

Di na niya sinagot ang tanong ko at bigla niyang inabot ang isang malaking orasan na may pangalan namin. Tapos bigla nalang akong hinalikan sa labi tapos umalis na.

"Daks?? Saan ka pupunta?" sigaw ko.

Tumakbo ako ng tumakbo pero di ko na siya naabutan.

Ano kaya poblema nun?

Umuwi muna ako ng dorm pagdating ko dun nakita ko si Kim na umiiyak.

"Wafs bakit ka umiyak?"

"Umalis na si Ara wafs!" hagulhol ni Kim.

Agad akong pumunta sa kwarto namin. Lahat ng gamit niya wala na.

Kaya agad nalang akong napaiyak.

Ganun ba ang sorpresa niya sa akin?

Ang umalis?

Kaya ilang buwan at halos 2 taon na siyang di nagpaparamdam saakin.

Kaya galit pa rin ako sa kanya.

Kaya tong orasan na ito itatapon ko na talaga para di ko na malala ang masakit na nakaraan saamin ni Ara.

Ikakain ko nalng to.

Ara's POV

Malapit na palang mag tanghali.

Nang biglang nag alarm yung orasan ko.

Kinuha ko yung orasan yung orasan na binigay ko kay Mika nung 2 months na kami at yung araw na kailangan ko ng mag paalam sa kanya.

Flashback...

Pagkatapos kung ibigay yung regalo ko kay Mika, agad akong tumakbo pabalik sa dorm para kunin lahat ng mga gamit ko.

Maaga akong nagising para iligpit lahat ng mga gamit ko.

Kailangan ko ng mag paalam sa kanya kesa naman mawala lahat ng paghirapan niya.

Tuald ng volleyball.

Nung umalis na ako dumiretso nalang ako ng Boracay para malayo sa kanila.

Pinilit ko si Kim na wag ng sabihin kay Mika kung san ako pupunta.

Kaya pagdating ko sa Boracay,malaki ang pinagbago ko sa Boracay...

Tapos may biglang kumatok.

"Maam may bisita po kayo sa baba"

"Sige, salamat!"

Hayy kailan kaya kita makaka usap Mika.

_____________________________
Thank you for reading guys!

Hope you like it!