«ឲ្យពួកយើងសុំទោសផងពួកយើងបានជួយដែលតែនៅតែជួយអ្នកប្រុសតូចមិនបាននោះទេពួកយើងសុំទោសផង»លោកគ្រូពេទ្យក៏និយាយតបទៅកាន់គាត់វិញ។ ចំណែកឯអ្នកគ្រប់គ្នាដែលនៅទីនោះគ្រាន់តែឮដំណឹងភ្លាមគឺថាគាំងតែម្ដងនេះតើពួកគេស្ដាប់មិនច្រឡំទេមែនទេ
«កុហសលោកនិយាយកុហសមិនពិតទេហុឹកៗ....អាល្អិតៗ...កុំទៅចោលយើងណាហុឹកៗ....»ជុងហ្គុកនិយាយស្រែកទៅកាន់លោកគ្រូពេទ្យរួចក៏រត់ចូលទៅបន្ទប់ដែលគេយកអាល្អិតទៅមុននេះភ្លាមតែម្ដង
ក្រាក....
«ហុឹកៗ .....អាល្អិតកុំទៅចោលយើងណាអាល្អិតឯងមិនចង់មកវាយយើងទៀតទេហេស៎អាល្អិត.....ហុឹកៗ...»ជុងហ្គុកគេឱករាងកាយអាល្អិតនិយាយផងយំផងមិនឈប់
«ហុឹកៗ....អាល្អិតហាស៎ភ្ញាក់មកណាឯងកុំគេងបែបនេះយូពេកអីវាអត់ល្អនោះទេណាអាល្អិត...ហុឹកៗ....»ជុងហ្គុកនៅតែបន្តនិយាយទៅកាន់អាល្អិតមិនឈប់
«ហឹុមៗ.....អ៊ួយៗ...អាណាគេកើតអីនឹងបានជាមកយំឱបថេយ៍ៗបែបនេះហាស៎»អល្អិតដែលគេងសុខៗស្រាប់តែភ្ញាក់ឡើងមកទាំងស្រែកញែញសួរទៅកាន់អ្នកដែលយំឱបរាងកាយរបស់គេ
«អាល្អិតៗ.....អាល្អិតពិតមែនហឹុកៗ......អគុណៗណាដែលមិនទៅចោលយើងណាអាល្អិតសឺុតៗ.....»ជុងហ្គុកគ្រាន់តែឮសម្លេងអាល្អិតស្រែកឡើងភ្លាមគេក៏ងើបមកមើលទើបដឹងថាវាគឺជាសម្លេងអាល្អិតពិតមែន
«ស្អីៗ.....អាណាទៅណាបានជាអាតាចាស់ឯងមកយំដូចឆង់ឆា (សង្សារ) សុំបែកនឹងហាស៎»អាល្អិតក៏និយាយតបទៅកាន់ជុងហ្គុកវិញជុងហ្គុកមិនទាន់បាននិយាយតបនិងអាល្អិតនោះទេគឺគេរវល់រត់ទៅប្រាប់លោកគីមជាមុនសិន
«លោកទាំងអស់គ្នាៗ.....អាល្អិតដឹងខ្លួនហើយៗ»ជុងហ្គុកគេស្រែកប្រាប់ទៅអ្នកគ្រាប់គ្នាស្ទើរតែបែកមន្ទីពេទ្យទៅហើយ
«ថាមិច....វាមិចនឹងអាចទៅដែលមនុស្សស្លាប់ហើយរស់មកវិញនោះ?»លោកគ្រូពេទ្យដែលនៅទីនោះក៏និយាយឡើងមកកាន់ជុងហ្គុកវិញភ្លាម
«ឆាប់ទះមាត់ខ្លួនឯងវិញភ្លាមអ្នកណាឲ្យលោកនិយាយដាក់អាល្អិតរបស់យើងបែបនេះហាស៎»ជុងហ្គុកគេក៏និយាយតបទៅកាន់លោកគ្រូពេទ្យវិញទាំងខឹងសម្បាលតែម្ដង
«ប៉ាៗ.. ...ម៉ាកៗ....ថេយ៍ៗលាន (ឃ្លាន) ហាស៎...»កពុងតែនិយាយគ្នាមិនទាន់ទាំងខប់ផងស្រាប់តែសម្លេងអាល្អិតក៏បឆនបន្លឺឡើងមកតែម្ដង។ ចំណែកឯអ្នកនៅទីនោះគ្រាន់តែឮសម្លេងអាល្អិតភ្លាមក៏នាំគ្នាបែទៅរកគេ
«ថេយ៍ៗកូនប៉ាៗ.....ហុឹកៗ.....អគុណណាៗដែលថេយ៍ៗមិនទៅណាចោលប៉ាៗណា...»លោកគីមគាត់អឡើងស្រក់ទឹកភ្នែកចេញមកក្រៅទៅហើយលោកអើយទីបំផុតកូនជាទីស្រឡាញ់របស់គាត់ត្រឡប់មកវិញហើយ
«ថេយ៍ៗកូនម៉ាក់....ហឹុកៗ ....កូនដឹងទេថាកូនបំភ័យអ្នកគ្រប់គ្នាខ្លាំងប៉ុណ្ណាហាស៎..»អ្នកស្រីគីមគាត់ក៏ចូលទៅឱបអាល្អិតដែលនៅក្នុងដៃរបស់លោកគីមជាអ្នកពរគេជាប់
«ថេយ៍ៗ....ហុឹកៗ.....កុំទៅណាចោលបងទៀណាថេយ៍ៗណា....សឺុតៗ....»ជីមីនដែលចូលទៅឱបអាល្អិតក៏និយាយឡើងមក
«ថេយ៍ៗមានទៅណាឯណាមិចក៏នាំគ្នានិយាយបែបនេះហ៎ស»អាល្អិតក៏និយាយតបទៅកឆន់អ្នកគ្រប់គ្នាវិញ
«អាល្អិតហា៎......យើងសុំទោសណាលើកលែងទោសឲ្យយើងផងណាអាល្អិត»ជុងហ្គុកដែលឈរនៅក្បែរនោះក៏និយាយឡើងទៅកាន់អាល្អិត
«អាតាចាស់....មកនេះៗ....ថេយ៍ៗមានរឿងចង់ប្រាប់»អាល្អិតដែលឃើញជុងហ្គិកឈរនៅរាងឆ្ងាយមិនហ៊ានចូលក្បែរគេក៏និយាយហៅទៅកាន់គេ
«មានរឿងអ្វីមែនទេហាស៎អាល្អិត..?»ជុងហ្គុកក៏ចូលទៅតាមការហៅរបស់អាល្អិតភ្លាមតែម្ដងហើយ
«អាតាចាស់ឯងចង់ឲ្យថេយ៍ៗឈប់ខឹងមែនទេហាស៎..»គ្រាន់តែជុងហ្គុកមកដល់គេក៏និយាយទៅកាន់ជុងហ្គុកភ្លាម
«ត្រូវហើយៗ.....ឲ្យតែអាល្អិតឯងព្រមឈប់ខឹងនឹងយើងអាល្អិតឯងចង់ឲ្យយើងធ្វើអ្វីក៏បានដែលណាយើងយល់ព្រមទាំងអស់»ជុងហ្គុកគ្រាន់តែឮអាល្អិតនិយាយសួរគេភ្លាមគេក៏ឆ្លើយទៅកាន់អាល្អិតវិញទាំងគ្មានរារែកសូម្បីតែបន្តិច
«អាតាចាស់ឯងនិយាយហើយណាថាថេយ៍ៗឲ្យធើអី (ធ្វើអ្វី) ក៏ធើ (ធ្វើ) តាមទាំងអស់នោះ»អាល្អិតគេក៏និយាយតបទៅកឆន់ជុងហ្គកវិញ
«មែនហើយឲ្យតែអាល្អិតឯងបាត់ខឹងទោះអល្អិតឯងឲ្យធ្វើអីក៏យើងព្រមដែល»ជុងហ្គុកក៏និយាយតបទៅកាន់អាល្អិតវិញ
«ok មកនេះហើយចាំដាប់ (ស្ដាប់) ថេយ៍ៗយាយ (និយាយ) ឲ្យបាស់ (ច្បាស់) ណាគឺអាតាចាស់ឯងត្រូវតែពេថេយ៍ៗពីនេះរហូតទៅដល់ភូមិគ្រឹះអាតាចាស់ឯងព្រមដែលទេ ?»អាល្អិតក៏និយាយតបទៅកាន់ជុងហ្គុកវិញ
«ហាស៎.....ថាមិចនេះអាល្អិតឯងចង់ឲ្យយើងពរអាល្អិតឯងពីទីនេះរហូតទៅដល់ភូមិគ្រឹះហេស៎អាល្អិត ?»ស្អីគេនេះអាល្អិតចង់ធ្វើបាបគេច្បាស់ណាស់លោកអើយអ្នកណាទៅដើរដល់នោះចម្ងាយណាណីវាពិតជាឆ្ងាយខ្លាំងណាស់លោកអើយលោក
«យ៉ាងមិចព្រមដែលទេហាស៎អាតាចាស់លានណាំ (លានឆ្នាំ) »អាល្អិតក៏សួបញ្ជាក់ទៅកាន់ជុងហ្គុកម្ដងទៀត
«នេះឯងចង់ធ្វើបាបយើងមែនទេហាស៎អាល្អិត ?» ជុងហ្គុកគេក៏និយាយតបទៅកាន់អាល្អិតវិញ
«អាលូវព្រមអត់ចុះ ? បើអត់បាច់យាយ (មិនបាច់និយាយ) រកថេយ៍ៗទេ»អល្អិតក៏និយាយតបទៅកាន់ជុងហ្គុកវិញ
«អត់ទេៗ....អាល្អិតយើងព្រមៗក៏បានដែលណាឲ្យតែអាល្អិតឯងឈប់ខឹងនឹងយើង»ជុងហ្គុកក៏និយាយតបទៅកាន់អាល្អិតវិញភ្លាមតែម្សងព្រោះថាគេខ្លាចអាល្អិតប្ដូរចិត្តវិញ
«ចឹងតោះអ៎េៗ.....តែអាតាចាស់ឯងមិត្រូវទុកលុយជាប់នឹងខ្លួននោះទេណាប៉ាៗយកលុយពីអាតាចាស់នឹងចេញឲ្យអស់»អាល្អិតក៏និយាយទៅកាន់ជុងហ្គុកម្ដទៀត
«ស្អីគេអាល្អិតហេតុអីត្រូវដកលុយយើងទុកដែលនោះអាល្អិត»ជុងហ្គុកអត់ឆ្ងល់មិនបានក៏និយាយតបទៅកាន់អាល្អិតវិញ
«ថេយ៍ៗឲ្យធើអី (ធ្វើអ្វី) ក៏ធើ ( ធ្វើ ) នឹងទៅ»អាល្អិតនិយាយរួចលោកគីមក៏ចូលទៅដកយកលុយពីជុងហ្គុកមកទាំងអស់គ្មានឲ្យសល់សូម្បីតែបន្តិចតាមពិតទៅលោកគីមគាត់ក៏មិនដឹងថាកូនរបស់គាត់ចង់ធ្វើអ្វីនោះទេពេលនេះ
«តោះចេញដំណើរទៅអាតាចាស់ឆាប់បានដល់ភូមិគ្រឹះថេយ៍ៗលាន (ឃ្លាន) ញាំុបាយហើយ»អាល្អិតក៏និយាយទៅកាន់ជុងហ្គុក
«អឹុប......ហឺុយៗ....អាល្អិតឯងកុំឲ្យដល់វេនយើងឲ្យសោះណាអាល្អិត»ជុងហ្គុកនិយាយតិចៗល្មមស្ដាប់បានតែម្នាក់ឯង
ប្រហែលជាមួយម៉ោងក្រោយមក ........ជុងហ្គុកក៏បានពរអាល្អិតមកដល់កន្លែងផ្សារទំនើបមួយកន្លែង
«អាតាចាស់ថេយ៍ៗលាន (ឃ្លាន) ហាស៎...»អាល្អិតដែលនៅលើចង្កេះរបស់ជុងហ្គុកក៏និយាយឡើងមកកាន់មនុស្សធំ
«យើងក៏ឃ្លានដែលអាល្អិតតែឲ្យធ្វើយ៉ាងមិចបើយើងគ្មានលុយជាប់នឹងខ្លួនផងនឹង»ជុងហ្គុកក៏និយាយតបទៅកាន់អាល្អិតវិញភ្លាមតែម្ដងនៅពេលដែលឮអាល្អិតនិយាយមកកាន់គេបែបនេះ
«មិនដឹងៗ.....ថេយ៍ៗលាន (ឃ្លាន) ហើយអាតាចាស់ឯងត្រូវតែរកអីឲ្យថេយ៍ៗញាំុឲ្យលឿនឡើងមក»អាល្អិតក៏និយាយតបទៅកាន់ជុងហ្គុកវិញ ។ តាមពិតទៅអាល្អិតគេមិនបានឃ្លាននោះទេតែគេចង់ធ្វើបាបជុងហ្គុកច្រើនជា
«ហើយអាល្អិតឯងចង់ឲ្យយើងធ្វើយ៉ាងមិចបើអាល្អិតឯងឲ្យប៉ារបស់ឯងដកយកប្រាក់របស់យើងឡើងអស់ពីខ្លួនហើយនឹង»ជុងហ្គុកក៏និយាយតបទៅកាន់អាល្អិតវិញ
«ប៉ាៗចិត្តអាក្រក់ចង់សម្លាប់កូនខ្លួនឯងដោយមិនឲ្យញាំុអីមែនទេ..ហឹុកៗហាៗ....»ស្អីនេះអាល្អិតនេះចង់លេងក្បាច់អ្វីទៀតហើយសុខៗមកហៅជុងហ្គុកប៉ាៗពេញៗមាត់នឹង
«ន៎ែៗ.....អាល្អិតស្ងាត់កុំស្រែកៗខ្មាស់គេវើយ»ជុងហ្គុកក៏និយាយតបទៅកាន់អាល្អិតវិញតិចៗ
«ហុឹកៗ.....ហា៎......ប៉ាៗមានឆី (ស្រី) ទុកលុយឲ្យឆីៗ (ស្រីៗ) ប៉ាៗមែនទេបានមិនទិញបាយឲ្យថេយ៍ៗញាំប៉ាៗមានឆី (ស្រី) ហា៎...»អាល្អិតនេះមិនដឹងជាចង់លេងក្បាច់អ្វីឲ្យប្រាកដទេលោកអើយលោក។ ចំណែកឯអ្នកនៅទីនគរកាន់តែឮអាល្អិតស្រែកយំនិយាយរៀបរាប់ភ្លាមពួកគេក៏គ្នាចូលទៅមើលភ្លាមតែម្ដង
«ន៎ែៗ.....អាល្អិតឯងនិយាយស្អីនឹងហាស៎...?»ជុងហ្គុកពេលឆ្កួតជាមិនខាននោះទេពេលនេះ
«ជាប៉ាគេហេតុអ្វីក៏អាក្រក់ម្លេះសុខចិត្តយកលុយទៅឲ្យស្រីមិនព្រមទិញបាយឲ្យកូនញាំទៅវិញពិតជាអាក្រក់មែន.....»មនុស្សដែលឈរនៅទីនោះក៏នាំគ្នានិយាយដៀលឲ្យជុងហ្គុកកប់ៗមាត់តែម្ដងហើយពេលនេះ
«មែនហើយៗ...ពិតជាអាក្រក់ខ្លាំងណាស់..»ពួកគេបន្តរនិយាយថាឲ្យជុងហ្គុកមិនឈប់
«អ្នកទាំងអស់គ្មាមិនមែនបែបនឹងទេគឺអាល្អិតនេះនិយាយកុហសនោះទេណា»ជុងហ្គុកក៏និយាតបទៅកាន់ពួកគេទាំងនោះវិញ
«ថេយ៍ៗអត់ចេះកុហសទេ.....ប៉ាៗមានឆី (ស្រី) ហើយថែមទាំងយកឆីៗ (ស្រី) ឲ្យមកវៃថេយ៍ៗទៀតហុឹកៗ.....ហា៎....»ចប់បាត់អាល្អិតនេះពិតជាពូកែសម្ដែងពិតមែនហើយ
«អត់ទេវាមិនដូចអាល្អិតនិយាយ.......ដឹប.....អ៊ួយ...
«អឹុស.....ពូៗ.....?
