«យាយអីទៅថេយ៍ៗអត់ចាំ.....អឹុមៗ....»អាល្អិតនិយាយមិនទាន់ទាំងចប់ផងក៏ត្រូវមនុស្សធំចាប់ថើបបំបិទមាត់បាត់ទៅហើយ
«អឹុមៗ......ផ្អែម »ងាប់ហើយមើលចុះថាជុងហ្គុកនេះគេរោគចិត្តកម្រិតណាទៅសូម្បីតែក្មេងក៏គេហ៊ាននិយាយបែបនេះដែល
«អាយៗ.....ផាច់ៗ....អាតាកួត (ឆ្កួត) នេះមិចបានមកថើបមាត់ថេយ៍ៗចឹងហាស៎»អាល្អិតស្រែកដាក់មនុស្សធំញែតៗតែម្ដងយីអីក៏ម្លេះៗសុខៗមកថើបមាត់របស់គេហ៎ស
«អ្នកណាឲ្យអាល្អិតឯងមិនគោរពពាក្យសន្យារធ្វើអី»ជុងហ្គុកក៏និយាយតបទៅកាន់អាល្អិតវិញ
«អាតាចាស់កួត (ឆ្កួត) នេះថេយ៍ៗវៃបត់កលូវនឹងមកធ្វើភ្លើរនេះ»អាល្អិតក៏និយាយតបទៅកាន់ជុងហ្គុកវិញ
«កុំសម្ដីលូយពេកអាល្អិតប្រយ័ត្នយើងចាប់បោះទម្លាក់ចេញទៅខាងក្រៅឡានបាត់ទៅ»ជុងហ្គុកក៏និយាយតបទៅកាន់អាល្អិតវិញភ្លាមនៅពេលដែលឮអាល្អិតនិយាយបែបនេះដាក់គេ
«បើឡាំង (ខ្លាំង) ចូលមកប៉ាយ័ត្ន (ប្រយ័ត្ន) តែថេយ៍ៗចាប់បោះតាចាស់ឯងចេញពីក្នុងឡានវិញទៅស្មានតែថេយ៍ៗលាច (ខ្លាច) ហី..»អាល្អិតមិនឲ្យចាញ់ក៏និយាយតបទៅកាន់មនិស្សធំវិញ
«យើស៎ៗ.....ខ្លាំងណាស់ហីុបានតើចាំមើលណាថាតើអាល្អិតឯងនេះខ្លាំងបានកម្រិតណាទៅ»គ្រាន់តែនិយាយរួចហើយជុងហ្គុកក៏ជាន់កុងទ័ឡាន់ឲ្យកាន់តែលឿងទ្វេរដងថែមទៀតដើម្បីចង់ធ្វើបាបអាល្អិត។ ចំណែកអាល្អិតវិញគ្រាន់តែជុងហ្គុកបើកឡានកាន់តែលឿនជាមុនគេក៏និយាយឡើងមក
«អាយៗ.....អាតាចាស់កុំបើកលឿនពេកថេយ៍ៗលាច (ខ្លាច) ណាស់អាតាចាស់....អាយៗ....»អាល្អិតស្រែកប្រាប់ទៅជុងហ្គុកខ្លាំងតែម្ដង
«អត់ចង់ៗ....យ៉ាងមិចបានមិខ្លាំងដូចមុននេះទៀតទៅហាស៎អាល្អិត»ជុងហ្គុកគេមិនបានខ្វល់នោះទេគឺគេរឹងតែបើកកាន់តែលឿនជាមុនទៅទៀតព្រោះគេចង់ផ្គើនអាល្អិតអាច់ចៃនេះ
«អាយៗ.....អាតាចាស់ប្រាប់ថាកុំបើកលឿនពេកថេយ៍ៗលាច (ខ្លាច) អាយៗ.....»អាល្អិតពេលនេះមុខឡើងស្លេកអស់ទៅហើយលោកអើយគេពិតជាខ្លាចខ្លាំងណាស់
«អត់ខ្វល់យើងចង់បើកលឿងយ៉ាងមិច.....ហាស៎....ហា...សប្បាយណាស់អាល្អិត.»ជុងហ្គុកគេមិនបានខ្វល់នឹងអាល្អិតនោះទេគេមានតែផ្គើនទៅកាន់អាល្អិតលើសដើម
«អ៊ួយៗ......ហប់ហើម (ថប់ដង្ហើម) ហាស៎......ហឹុកៗ....ជួយថេយ៍ៗផងថេយ៍ៗ...ហប់ហើម (ថប់ដង្ហើម) ណាស់....»អាល្អិតចាប់ផ្ដើមថប់ដង្ហើមហើយពេលនេះព្រោះថាគេជួបការភិតភ័យខ្លាំងពេក
«អាល្អិតហា៎....មិចាំបាច់មកបោកយើងទេយើងមិនចាញ់បោកឯងនោះទេយល់ទេ?»ជុងហ្គុកគេមិនបានប្រតិកម្មនិងសភាពរបស់អាល្អិតនោះទេគេបែជាគិតថាអាល្អិតចង់បោកគេទៅវិញ
«ជួយៗ ....ថេយ៍ៗផងពូៗ..... ហុឹកៗ....ថេយ៍ៗហប់ហើម (ថប់ដង្ហើម) ណាស់ពូៗ....ហឹុកៗ....»លើកនេះអាល្អិតនិយាយសុំជំនួយពីជុងហ្គុកតែម្ដងព្រោះថាគេថប់ដង្ហើមកាន់តែខ្លាំងឡើងចង់ស្ទះស្លាប់ទៅហើយលោកអើយ
«អេ៎ៗ.....អាល្អិតៗឯងកើតអីនឹង? .អាល្អិតកុំបំភ័យយើងណាអាល្អិត»ជុងហ្គុកក្រោយឃើញថាអាល្អិតមិនបានសម្ដែងគេក៏ចាប់ផ្ដើមភ័យតែម្ដង
«ហឹុកៗ.....ជួយថេយ៍ៗផង.....ថេយ៍ៗហប់ហើម (ថប់ដង្ហើម) ណាស់ពូៗ....ហឹុកៗ.....»អាល្អិតនិយាយបណ្ដើយំបណ្ដើរគេចង់ប្រាប់ថាពេលនេះគេពិបាកក្នុងខ្លួនខ្លាំងណាស់
«អាល្អិតៗ......កុំកើតអីណា....យើងសុំទោសៗណាអាល្អិត»ជុងហ្គុកពេលនេះទើបគេដឹងថាគេខុស
«ហុឹកៗ.......ហប់ហើម ( ថប់ដង្ហើម) ហឹុកៗ....អ្ហឹក....»និយាយបានតែត្រឹមនឹងអាល្អិតក៏សន្លប់បាត់មាត់ឈឹងតែម្ដង។ ចំណែកឯជុងហ្គុកវិញគ្រាន់តែឃើញអាល្អិតសន្លប់ផ្លាមគេក៏ភ័យជាខ្លាំង
«អាល្អិតៗ......ហុឹកៗ....អាល្អិតកុំកើតអីណាចាំយើងនាំឯងទៅពេទ្យណាអាល្អិត....»លើកនេះជុងហ្គុកគេក៏យំចេញមកតែម្ដងទៅគេពិតជាភ័យខ្លាំងណាស់គេភ័យខ្លាចបាត់បង់អាល្អិត
មួយសន្ទុះក្រោយមក.....
«លោកពូឲ្យខ្ញុំ.......ផាច់ ...»រកតែជុងហ្គុកនិយាយទៅកាន់គាត់មិនទាលោកគីមក៏លើកដៃទះថ្ពាល់របស់គេឮសូរតែោាច់តែម្ដង
«ក្មួយបានធ្វើស្អីខ្លះដាក់ថេយ៍ៗហាស៎ជុងហ្គុកបានជាគេក្លាយទៅជាបែបនេះហាស៎»លោកគីមគាត់ពិតជាខឹងខ្លាំងណាស់ខឹងស្ទើរតែចេញផ្សែងទៅហើយគ្រាន់តែឮថាថេយ៍ៗចូលមន្ទីពេទ្យគាត់ភ័យស្ទើរតែគាំងទៅហើយ
«លោកពូខ្ញុំពិតជា....ផាច់...»ម្ដងទៀតហើយគេនិយាយមិនទាន់ទាំងចប់ផងក៏ត្រូវលោកគីមទះគេមួយកំផ្លៀងម្ដងទៀតបាត់ទៅហើយ
«ជុងហ្គុក....../ លោកបងបានហើយក្មួយគេដឹងខុសហើយតើនៅវាយគេធ្វើអីទៀត»អ្នកស្រីគីមគាត់ចូលទៅចាប់លោកគីមកុំឲ្យវាយជុងហ្គុកម្ដងទៀត
«ប៉ុណ្ណឹងបានហើយលោកប៉ាថេយ៍ៗច្បាស់ជាមិនអីនោះទេណាលោកប៉ា»ជីមីនដល់ឃើញបែបនឹងគេក៏រាងអាណិតជុងហ្គុកខ្លាំងណាស់ដែលត្រូវប៉ារបស់គេទះបែបនេះ
«ហុឹស......បានហើយឯងចេញទៅវិញទៅហើយឈប់មករវីរវល់នឹងថេយ៍ៗទៀតចាប់ពីថ្ងៃនេះ»លោកគីមគាត់និយាយទៅកាន់ជុងហ្គុកទាំងទឹកមុខប្រាកដប្រាជាជាមួយគេ
«អត់ទេលោកពូខ្ញុំពិតជាសុំទោសពិតមែនសូមលោកពូលើកលែងទោសឲ្យខ្ញុំផងទៅ»ជូងហ្គុកគ្រាន់តែឮលោកគីមនិយាយចប់ភ្លាមគេក៏ប្រញាប់និយាយតបទៅកាន់គាត់វិញភ្លាមតែម្ដង
«បានហើយពូឲ្យឱកាសឯងមករហូតហើយតែឯងនៅតែដដែលថេយ៍ៗក្លាយទៅជាបែបនេះលើកទីប៉ុន្មានហើយក្មួយមានចាំទេ?»លោកគីមគាត់ក៏និយាយតបទៅកាន់គេវិញ
«ខ្ញុំពិតជាសូមទោសពិតមែនណាលោកពូសូមលោកពូកុំដេញខ្ញុំអីណាខ្ញុំសុំនៅមើលអាល្អិតផងណាលោកពូ.....ហុឹកៗ...»ជុងហ្គុកគេក៏និយាយតបទៅកាន់លោកគីមវិញទាំងទឹកភ្នែកហូរមកមិនឈប់
«បានហើយក្នួយឆាបើចេញទៅទាន់ពូនៅទប់អារម្មណ៍ជាប់មិនធ្វើអីដាក់ក្មួយខ្លាំងជានេះ»លោកគីមគាត់ក៏និយាយតបទៅកាន់ជុងហ្គុកវិញ
«អត់ទេលោកពូចង់វាយចង់ចាក់កាប់សម្លាប់ខ្ញុំចង់ធ្វើអ្វីក៏បានឲ្យតែលោកពូព្រមឲ្យខ្ញុំនៅមើលអាល្អិតផង»ជុងហ្គុកក៏និយាយតបទៅកាន់លោកគីមវិញទាំងសុំក្ដីអាណិតពីគាត់តែមើលទៅវាដូចជាគ្មានប្រយោជន៍សោះតែម្ដងហើយ
«បានហើយឈបើនិយាយហើយចេញទៅពូមិនចង់ឲ្យវាជ្រុលដៃជ្រុលជើងទៅលើក្មួយខ្លាំងជាងនេះនោះទេជុងហ្គុក»លោកគីមគាត់ក៏និយាយតបទៅកាន់ជុងហ្គុកវិញ
ព្រឹបៗ......
«លោកពូឲ្យខ្ញុំធ្វើអ្វីក៏បានដែលណាឲ្យតែលោកពូព្រមឲ្យខ្ញុំស្ដាប់តែចម្លើយចេញពីមាត់លោកគ្រូពេទ្យសិនក៏បានដែលណាលោកពូខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ដឹងថាអាល្អិតគេនឹងមានសុវត្តិភាណតែប៉ុណ្ណោះណាលោកពូ»ជុងហ្គុកគេក៏និយាយតបទៅកាន់លោកគីមវិញបើគេមិនបានមើលមុខអាល្អិតពេលដឹងខ្លួនក៏គេសុំត្រឹមតែបានឮចម្លើយចេញពីមាត់លោកគ្រូពេទ្យសិនក៏បានដែល
«ហេតុអីក៏ឯងពិបាកនិយាយគ្នាបែបនេះហាស៎ជុងហ្គុក»លោកគីមគាត់ក៏និយាយតបទៅកាន់ជុងហ្គុកវិញ
«បានហើយលោកបង....មិនអីទេណាក្មួយនៅទីនេះហើយណាចាំមើលថេយ៍ៗទាំងអស់គ្នា»អ្នកស្រីគីមគាត់ក៏និយាយហាមទៅកាន់លោកគីមរួចហើយគាត់ក៏បែមកនិយាយជាមួយជុងហ្គុកវិញម្ដង
«បាទអគុណអ្នកមីងខ្លាំងណាស់ដែលអនុញ្ញាតឲ្យខ្ញុំនៅមើលថេយ៍ៗ»ជុងហ្គុកគេនិយាយតបទៅកាន់អ្នកស្រីគីមវិញទាំងត្រេកអ៎ជាខ្លាំង
«ចាស៎.....មិនអីទេក្មួយ»គាត់ក៏តបទៅកាន់ជុងហ្គុកវិញទាំងញញឹមតាមពិតទៅគាត់ក៏មិនបានខឹងនឹងជុងហ្គុកនោះទេព្រោះគាត់ដឹងថាគ្មានអ្នកណាចង់ឲ្យក្លាយទៅជាបែបនេះនោះទេ។ បន្តិចក្រោយមក...... ក្រាក....
«លោកគ្រូពេទ្យកូនរបស់ខ្ញុំគេយ៉ាងមិចទៅហើយ ?»លោកគីមគាត់គ្រាន់តែគ្រូពេទ្យបើកទ្វារចេញមកភ្លាមគាត់ក៏រត់ចូលទៅសួរភ្លាមតែម្ដង
«ចូលរួមសោកស្ដាយផងណា........
Continues........
