«អាយៗ.....ឈឺៗ...អាល្អិតដាច់ដោះយើងឥលូវហើយ..អាយៗ....»ជុងហ្គុកស្រែកសឹងតែបែកភូមិគ្រឹះទៅហើយអាល្អិតនេះខាំគេស្ទើរតែអីមិនខាំមកខាំដោះដូចខ្វះកន្លែងខាំ
«ញាញ់ៗ...គ្រិបៗ....ផាច់ៗ....»អាល្អិតមិនស្ដាប់តែបែជាខាំជុងហ្គុកផងវាយផងបោចសក់ផងគ្មានប្រណីដៃទេ
«អាយៗ....ម៉ាក់អើយម៉ាក់ជួយកូនផង.....អាយៗ...អាល្អិតងាប់យើងឥលូវហើយ...អាយ....»ជុងហ្គុកស្រែកចាចតែម្ដងហើយអាល្អិតអាច់ចៃនេះមិនស្ដាប់បែជាមកខាំឯងថែម
«ហឺសៗ....ឆាប់ជួនថេយ៍ៗទៅទះ (ផ្ទះ) វិញភ្លាមបើមិនចឹងទេថេយ៍ៗខាំឲ្យដាក់តែម្ដង»អាល្អិតនិយាយទៅកាន់មនុស្សធំដោយធ្វើមុខបែបកាចៗដាក់ជុងហ្គុក
«អត់ទេអាល្អិតឯងនៅទីនេះសិនហើយចាំស្អែកចាំត្រឡប់ទៅវិញ»ជុងហ្គុកនិយាយតបទៅកាន់អាល្អិតវិញបែបធម្មតាៗចំណែកឯអាល្អិតឯនេះវិញគ្រាន់តែឮជុងហ្គុកនិយាយថាមិនជួនគេទៅវិញគេក៏ហក់ទៅវាយគេតែម្ដង
«អាយៗ......វៃឲ្យងាប់....ចាំមើលណាបោចឆក់ (សក់) ឲ្យអស់តែម្ដងនេះនែ៎ៗ»អាល្អិតហក់ទៅចាប់បោចសក់ជុងហ្គិកស្ទើតែរបូតក្បាលចេញពីកទៅហើយលោកអើយ
«អាយ....អាល្អិតដាច់ក្បាលយើតឥលូវហើយលែងៗ...ងាប់យើងឥលូវហើយអាល្អិត»ជុងហ្គិកគេខំចាប់ទាញដៃអាល្អិតចេញតែមិនចេញសោះដៃគេនេះស្អិតជាងតុកកែទៅទៀត
«លូវជួនថេយ៍ៗទៅទះ (ផ្ទះ) អត់លូវ»អាល្អិតសួរតែមាត់តែដៃនៅតែចាប់បោចសក់មិនឈប់
«បើអាល្អិតឯងចង់ទៅណាស់ក៏ទៅខ្លួនឯងទៅយើងគ្មានពេលទំនេរជួនឯងទៅវិញទេ»ជុងហ្គុកហេតុតែចង់ឈ្នះអាល្អិតគេក៏និយាយឲ្យអាល្អិតត្រលប់ទៅវិញខ្លួនឯងព្រោះគេគិតថាអាល្អិតនេះមិនហ៊ានទៅនោះទេចំណែកឯអាល្អិតវិញគ្រាន់តែឮជុងហ្គុកនិយាយបែបនេះហើយក៏ក្ដៅចិត្តឆេវតែម្ដងហើយ
«យី.....អាពូៗកួត (ឆ្កួត) នេះយកគេមកហើយឲ្យគេទៅវិញខ្លួនឯងស្មានថាថេយ៍ៗភ្លើមែននឹងពូៗឯងអ្នកយកថេយ៍ៗពូៗត្រូវតែយកថេយ៍ៗទៅវិញដែរយល់...!»អាល្អិតមិនឲ្យចាញ់ក៏ស្រែកតបទៅកាន់ជុងហ្គុកវិញញែតៗតែម្ដងហើយ
«អត់យល់....អត់ខ្វល់យ៉ាងមិចឯងចង់ធ្វើអីយើងខ្លួនប៉ុនមេដៃមកចង់វាយជាមួយយើងឬអាល្អិតយើងឲ្យឯងសូន្យ»ជុងហ្គុកក៏និយាយតបទៅកាន់អាល្អិតវិញបែបដឺដងតែម្ដង
«អាយៗ.....ចាំមើលណាតែថេយ៍ៗបានទៅទះ (ផ្ទះ) វិញថេយ៍ៗនឹងឲ្យប៉ាចាប់កាច់កពូៗឯងហើយចាំមើលទៅ....ហ្ហឺស..»អាល្អិតមិនដឹងថាធ្វើអីបានគេនិយាយហើយក៏បែមុខចេញព្រោះតែពេលនេះគេខឹងហើយ
«ចាំមើលណាប៉ាៗម៉ាក់ៗពេលទៅវិញថេយ៍ៗឈប់ឲ្យប៉ះហើយចាំមើល...ហិុកៗ...»អាល្អិតនិយាយតែឯងរួចក៏យំចេញមកតែម្ដង
«អេ៎ៗ.....អាល្អិតឯងយំឬ?»ជុងហ្គុកក្រោយឮសម្លេងខ្សឹបខ្សួលរបស់អាល្អិតគេក៏និយាយសួរទៅអាល្អិត
«កុំមកយាយរកថេយ៍ៗពុងសេដផងចាប់កាច់កទៅឈ្ងោ (ស្ងោរ) ជ្រក់លូវនឹងយី ..»អាល្អិតតបទៅកាន់ជុងហ្គុកវិញទាំងមិនមើលមុខគេផង
«យី...សុទ្ធតែសេដក្បាលប៉ុនមេដៃសោះអាល្អិយនេះទះបែលកូទឥលូវនឹងហា៎ស»ជុងហ្គុកក៏និយាយតបទៅកាន់អាល្អិតវិញ
«យី....យាយភ្លើៗចឹងក្មេងអត់ចេះសេដទេមែនពូៗនេះយាយមកបែកៗមែន»អាល្អិតស្រែកតបទៅកាន់ជុងហ្គុកវិញ
«ឯអាល្អិតកុំមកឈ្លើយពេកយ៉ាងមិចបានយើងមិនតដៃដៀលយើងសុទ្ធតែភ្លើឬប្រយ័ត្តយើងចាប់កាច់កទៅស្ងោជ្រក់បាត់ទៅអាល្អិត»យីអាល្អិតនេះដៀលគេសុទ្ធតែភ្លើក្ដៅចិត្តណាស់
«ខ្លាំងហក់មកថេយ៍ៗវៃវិញតិចថាមិនបានប្រាប់ហ៎»អាល្អិតមិនឲ្យចាញ់ក៏និយាយតបទៅកាន់ជុងហ្គុកវិញភ្លាមៗតែម្ដង
«យើសៗ....បានតើចាំមើលអ្នកណាកាច់កអ្នកណាឲ្យប្រកដទៅអាល្អិតមកវៃគ្នាមួយស្មើរ»ជុងហ្គុកមិនឲ្យចាញ់ក្មេងក៏តបទៅកាន់អាល្អិតវិញ
«យើសៗ....ហក់មកចាំតាខ្លាចតើមួយស្មើរហេស៎មោះងាប់កុំដាយ (ស្ដាយ) ក្រោយណាពូៗឯង»អាល្អិតឈនៅលើគ្រែស្រែកទៅកាន់ជុងហ្គិកវិញជុងហ្គុកគ្រាន់តែឮអាល្អិតនិយាយចប់ហើយគេក៏រត់ចូលទៅលើកពអាល្អិតយកទៅដាក់លើតុធ្វើគារបស់គេដែរមានកម្ពស់ខ្ពស់ល្មមអាចឲ្យអាល្អិតចុះទៅណាអក់បាន
«អាយៗ....ដាក់ថេយ៍ៗចុះភ្លាមណា....អាយៗ..»អាល្អិតស្រែកស្ទើរតែបែកបន្ទប់ទៅហើយយីអាងខ្លួនខ្ពស់យកគេមកដាក់កន្លែងខ្ពស់ចឹងអាណាចុះរួចយ៉ាប់ណាស់ប្រូហ្គុក
«បើអាល្អិតឯងខ្លាំងណាស់ក៏ចុះខ្លួនឯងទៅមិនចាំបាច់សុំយើងទេយើងមិនដាក់ចុះទេយល់»ជុងហ្គុកគេនិយាយដឺដាក់អាល្អិតរួចហើយក៏ញាក់ចិញ្ជើមដាក់អាល្អិតត្រឺតៗតែម្ដងចំណែកឯអាល្អិតវិញនិយាយពីថាក្ដៅចិត្តខ្លាំងតែម្ដងបើកុំតែគេតូចទេបើធំស្មើរគ្នាវិញណាចាប់ទះបាក់កហើយចាំមើលទៅ
«អាយៗ....ហ្ហឺស.....ចាំមើលណាតែថេយ៍ៗធំជាងពូៗឯងថេយ៍ៗវៃពូឯងជាន់កហ្មងហា៎ស»អាល្អិតនិយាយតបទៅកាន់មនុស្សធំវិញទាំសម្លឹងមនុស្សធំស្ទើរតែជ្រុះគ្រាប់ភ្នែកទៅហើយ
«ចាំធំទាន់យើងសិនចាំនិយាយពាក្យនេះតែឥលូវឯងនៅតូចជាងយើងប្រយ័ត្នយើងវៃជាន់កវិញទៅអាល្អិតអាច់ចៃ»ជុងហ្គុកនេះក៏ណាស់ដែរគេមិនព្រមចាញ់ក្មេងទាល់តែសោះតបទៅវិញគ្មានបាត់មួយម៉ាត់តែម្ដងហើយលោកអើយ
«ហ្ហឺស.....ឈប់យាយរកអាពូកួត ( ឆ្កួត) ឯងហើយ»អាល្អិតគេនិយាយរួចក៏បែមុខចេញពីរាងក្រាស់រួចក៏ដាក់កូទអង្កុយលើកតុធ្វើការរបស់ជុងហ្គុកតែម្ដងព្រោះតែគេចុះទៅណាមិនរួចនោះទេតុខ្ពស់ពេក
តុកៗ....
«អ្នកណាគេ...?»ជុងហ្គុកក៏ស្រែកសួរទៅកាន់អ្នកដែគោះទ្វារមុននេះ
«យើងអាយ៉ុនមិត្តឯងណាអាហ្គុកចូលបានទេ?»យ៉ុនហ្គីគេក៏និយាយតបពីខាងក្រៅមកវិញ
«អឺចូលមក..»គ្រាន់តែជុងហ្គុកនិយាយប្រាប់ភ្លាមយ៉ុនហ្គីក៏បើកទាចូលមក
«ហើយឯងចាប់អាល្អិតកូនលោកគីមមកឬអាហ្គុក?»គ្រាន់តែចូលមកដល់ខាងក្នុងបន្ទប់ភ្លាមយ៉ុនហ្គីក៏ប្រទះនិងអាល្អិតគេក៏ចោទសួរទៅកាន់មិត្តរបស់គេភ្លាមតែម្ដងព្រោះតែមិត្តរបស់គេនេះណាតែស្រឡាញ់អ្នកណាហើយគឺគេចាប់យកមកតែម្ដងហើយ
«ចាប់ក្បាលឯងស្អីគឺយើងសុំលោកពូយកមកនឹងណាឯងនេះគិតយើងក្នុងផ្លូវល្អខ្លះផងទៅមើលយី»ជុងហ្គុកនិយាយតបទៅកាន់មិត្តរបស់គេវិញអាមិត្តនេះមើលគឹក្នុងផ្លូវអាក្រក់រហូត
«យើងស្មានតែឯងទៅលួចចាប់យកមកទេតើ»យ៉ុនហ្គីក៏និយាយតបទៅវិញ
«យើងមិនបានថោកដល់ថ្នាក់នឹងទេអាយ៉ុន»ជុងហ្គុកតបទៅមិត្តវិញទាំងហួសចិត្តតែម្ដងហើយគិតថាគេថោកទាបដល់ថ្នាក់នឹងឬ
«ថាមិនត្រូវដែល...តែអ៎េ...! មិចបានអាល្អិតនេះព្រមមកតាមឯង ? »យ៉ុនហ្គីក៏សួបន្តព្រោះថាអាល្អិតនេះស្អប់ជុងហ្គុកសឹងស្លាប់ទៅហើយឲ្យគេមកតាមជុងហ្គុកបានយ៉ាងមិចទៅ
«គឺយើងយកមកពេលដែលអាល្អិតគេងលក់នោះអីយ៉ាងមិចយើងឆ្លាតដែលទេអាសម្លាញ់»ជុងហ្គុកុតបទៅកាន់យ៉ុនហ្គីវិញបែបអ្នកជឿជាក់លើកខ្លួនឯង
«អឺឆ្លាតហើយអាឆ្លាត»យ៉ុនហ្គីក៏តបទៅវិញកំពុងតែនិយាតគ្នាសុខៗស្រាប់តែសម្លេងអាល្អិតបាននិយាយឡើងមក
«ពូៗអានឹងអីគេទៅមើលទៅលូយហ៎ា»អាល្អិតក្រោយអង្កុយសុខៗស្រាប់តែឃើញរបស់ចម្លែកលូយគេក៏សួរទៅកាន់មនុស្សធំទាំងពីចំណែកឯមនុស្សធំទាំងពីរវិញកាលបើឮអាល្អិតនិយាយសួរទៅកាន់ខ្លួនពួកគេក៏បែមកមើលគ្រាន់តែបែមកភ្លាមពួកគេទាំងពីក៏បើភ្នែកធំយកតែម្ដងហើយ
«អាល្អិតៗកុំលេងវាអត់ល្អទេណាទុកវាវិញទៅ»ជុងហ្គុកស្រែកប្រាប់ទៅកាន់អាល្អិតឲ្យដាក់វាចុះទៅវិញ
«ពូៗអានឹងគេចុចថង់ (ត្រង់) ណានឹង?»អាល្អិតមិនបានស្ដាប់គេហាមនោះទេតែបែជារាវរកកន្លែងចុចទៅវិញ
«អ៎េៗ...កុំចុចអាល្អិតកុំៗ...»យ៉ុនហ្គីស្រែកហាមម្ដងលើកនេះ
«ចុចថង់ (ត្រង់) ណាចេះអឹុម......»អាល្អិតបង្វិលមើលចុះឡើងមិនឆប់
«កុំៗ....ចុចអាល្អិត..
ផាំង.....
«អ៊ូហ៊ូៗ...លូយមែនហា៎..
Continues...
