កាត់មក 13 ឆ្នាំក្រោយមក ......
តាមពិតទៅក្នុងរយះពេល13 ឆ្នាំមកនេះគឺអាល្អិតថេយ៍ៗរបស់យើងគេមិនបានរស់នៅប្រទេសកូរ៉េទៀតនោះទេគឺគេត្រូវបានលោកគីមបញ្ជូនគេឲ្យទៅរស់នៅបរទេសដើម្បីទៅរៀននៅទីនោះហើយណាការពារសុវត្តិភាពរបស់គេពីដុងហ្សុកផងទើបគាត់សម្រេចចិត្តបញ្ជួនគេឲ្យទៅរស់នៅឆ្ងាយពីគាត់បែបនេះ
«អ៊ូហ៊ូៗ.....ទីបំផុតថេយ៍ៗបានត្រឡប់មកទីនេះវិញហើយ»សម្លេងនេះគ្មានអ្នកណាក្រៅពីថេយ៍ៗរបស់យើងនោះទេថ្ងៃនេះជាថ្ងៃដែលគេត្រូវត្រឡប់មកប្រទេសកូរ៉េវិញហើយ។ ថេយ៍យ៉ុងពេលនេះគេបានក្លាយជាតារាជួរមុខគេលំដាប់ពិភពលោកផងដែល
«ប៉ាៗម៉ាក់ៗបងមីនៗថេយ៍ៗនៅខាងនេះបាទ»ថេយ៍នៅពេលដែលឈរចាំបានបន្តិចក៏ឃើញគ្រួសាររបស់គេមកទទួលគេក៏ស្រែកហៅគាត់ភ្លាមតែម្ដង
«ថេយ៍ៗកូនម៉ាក់...សឺុតៗ.....នឹងណាស់ៗ....»អ្នកស្រីគីមគ្រាន់តែឃើញកូនសំណប់របស់គាត់ភ្លាមគាត់ក៏រត់ឱបថេយ៍ៗភ្លាមតែម្ដង
«កូនក៏នឹកម៉ាក់ៗដែល....ចុះប៉ាៗនឹងបងមីនៗអត់នឹងថេយ៍ៗទេហេស៎?»ថេយ៍ៗនិយាយតបទៅកាន់ម៉ាក់ៗគេរួចក៏បែមកនិយាយជាមួយប៉ាៗគេនឹងបងរបស់គេវិញម្ដង
«ខ្ចិលនឹងណាស់ឮថាក្បាលខូចមិនកែដដែលនឹង»លោកគីមក៏និយាយតបទៅកាន់ថេយ៍ៗវិញ
«នឹកណាស់ៗ.....សឺុតៗ....ប្អូនបងឥលូវពេញក្រមុំស្ដូកតែម្ដងហើយនេះ»ជីមីនក៏និយាយញោះអាល្អិតក្បាលខូចលេង
«បងមីនៗហ៎......មកថាគេក្រមុំហ៎សឈប់លេងចូលហើយហុឹស.....»អាល្អិតក៏និយាយតបទៅកាន់ជីមីនវិញទាំងងក់ងរ
«អា៎ៗ.......បើក្រមមែនឲ្យបងនិយាយថាមិចចុះ ?»ជីមីនឃើញប្អូនងក់ងរគេក៏និយាយញោះបន្ថែម
«ថេយ៍ៗ....ឈប់និយាយរកប៉ាៗនឹងបងមីនៗហើយ ! តោះទៅភូមិគ្រឹះថេយ៍ៗឃ្លានណាស់ម៉ាក់»ឃើញទេគឺថានៅក្បាលខូចតែដដែលនឹងមិនកែតែម្ដងហើយ
«ចាស៎ៗ.....តោះកូនសម្លាញ់»ថាហើយពួកគាត់ក៏នាំគ្នាចេញពីប្រលានធ្វើដំណើរទៅកាន់ភូមិគ្រឹះតែម្ដងទៅ
Skip......
ងាកមកមើលខាងកម្លោះសង្ហាចន ជុងហ្គុករបស់យើងវិញម្ដងពេលនេះគេបានក្លាយជាម៉ាហ្វៀលំដាប់លេខ1ប្រចាំប្រទេសកូរ៉េហើយក៏ជា ម្ចាស់ក្រុមហ៊ុនជាច្រើននឹងកាសីុណូរមួយចំនួនផងដែល
«ចៅហ្វាយបាទ....ហ្ហើយៗហត់ណាស់ៗ!»វីនដែលជាជំនិតរបស់ជុងហ្គុកក៏និយាយទៅកាន់ចៅហ្វាយរបស់ខ្លួនទាំងដកដង្ហើមសឹងតែមិនដល់គ្នា
«ឯងមានកាស្អីមែនទេអាវីនបានជាមើលទៅដូចជាប្រញាប់ម្លេះហាស៌តិចដាច់ខ្យលើងាបើបាត់ហាស៎»ជុងហ្គុកក៏និយាយតបទៅកាន់ជំនិតរបស់ខ្លួនវិញ
«ខ្ញុំមានដំណឹងល្អចង់ប្រាប់ចៅហ្វាយបាទ»វីនក៏និយាយតបទៅកាន់ចៅហ្វាយរបស់ខ្លួនវិញ
«រឿងស្អីហាស៎បានជាឯងមើលទៅដូចជាទ្រង់ទាន់ហន់ម្លេះហាស៎អាវីន ?»ជុងហ្គុកក៏និយាយតបទៅកាន់ជំនិតរបស់ខ្លួនវិញ
«និយាយជាមួយអាវីនឲ្យស្រួលបន្តិចទៅមើលតុចអាវីនមិនប្រាប់ឥលូវនឹង»នាយវីនក៏និយាយតបទៅកាន់ចៅហ្វាយវិញទាំងក្នាញ់នឹងសម្ដីរបស់ចៅហ្វាយរបស់ខ្លួន
«រឿងស្អីក៏ឆាប់និយាយមកអាញ់ទាត់បាក់កតិចថាមិនបានប្រាប់»មិនឲ្យចាណ់កូនចៅរបស់ខ្លួនជុងហ្គុកក៏និយាយតបទៅកាន់គេវិញ
«ខ្ចិលប្រាប់ណាស់សម្ដីលូយចឹងនោះ»ងាប់មើលសម្ដីកូនចៅចុះមិនដឹងថាអ្នកណាលូយជាងអ្នកណាទេលោកអើយលោក
«OK ប្រាក់ខែមិនបាច់បើកទេខែនឹង »ជុងហ្គុកក៏និយាយតបទៅកាន់នាយវីនវិញ
«អត់ទេៗ.....អាវីននិយាយហើយបាទគឺចៅហ្វាយចាំស្ដាប់ឲ្យច្បាស់ណាគឺថាអ្នកប្រុសថេយ៍យ៉ុងត្រឡប់មកពីបរទេសវិញហើយណាចៅហ្វាយ»វីនដោយខ្លាចចៅហ្វាយកាត់ប្រាក់ខែក៏និយាយប្រាប់តែម្ដងទៅ
«ហាស៎ថាមិច.....នេះអាល្អិតត្រឡប់មកវិញអញ្ចឹងហេស៎យើងមិនបានស្ដាប់ច្រឡំទេមែនទេហាស៎អាវីន?»ជុងហ្គុកក៏និយាយតបទៅកូនចៅរបស់ខ្លួនទាំងត្រែកអទីបំផុតមនុស្សដែលគេរងចាំជាង10ឆ្នាំត្រឡបើមកវិញហើយ
«ខ្ញុំប្រាប់ចៅហ្វាយទៅចុះមួយប្រទេសកូរ៉េអ្នកណាក៏ដឹងដែលមានតែចៅហ្វាយទេដែលមិនបានដឹងនោះ»នាយវីនក៏និយាយតបទៅកាន់ចៅហ្វាយរបស់ខ្លួនវិញ
«ឯងចង់ដៀលយើងមែនទេហាស៎អាវីន»ជុងហ្គុកគ្រាន់តែឮជំនិតនិយាយចប់ភ្លាមគេក៏បែទៅនិយាយដាក់វិញភ្លាមយីអាកូនចៅនេះដៀមដាមគេរហូតតែម្ដងហើយ
«ចុះបើមែនអ្នកណាៗក៏គេដឹងដែលព្រោះថាគ្រប់ផ្ទាំងចាក់បញ្ចាំងធំនៅប្រទេសកូរ៉េគឺសុទ្ធតែជារូបរបស់គាត់តែទាំងអស់នឹង»នាយវីនក៏និយាយតបទៅកាន់ចៅហ្វាយរបស់ខ្លួនវិញ
« អ្នកណាអនុញ្ញាតិឲ្យពួកគេចាក់បញ្ជាំងរូបសំណប់ចិត្តរបស់យើងហាស៎»ជុងហ្គុកក៏និយាយតបទៅកាន់ជំនិតរបស់គេវិញ
« ខ្ញុំមិចនឹងដឹងទៅបើចៅហ្វាយចង់ដឹងក៏ទៅសើបខ្លួនឯងទៅ......!... តែសូមប្រាប់ឲ្យហើយហាមប្រើអាវីនយល់ដែលទេចៅហ្វាយ»ងាប់ហើយមើលសម្ដីកូនចៅចុះលោកអើយឲ្យធ្វើចៅហ្វាយបានត្រូវនេះ
«បានហើយកុំនិយាយច្រើននាំយើងទៅភូមិគ្រឹះគីមឥលូវនេះឲ្យលឿន»ជុងហ្គុកក៏និយាយតបទៅកាន់នាយវីនវិញ
«ទៅធ្វើអីទៅចៅហ្វាយ? បើយើងគ្មានការងារត្រូទៅផងនឹង ?»នាយវីនក៏និយាយតបទៅវិញ
«យើងឲ្យទៅក៏ទៅៗសួរច្រើនតិចកាត់ប្រាក់ខែឥលូវនឹង»ជុងហ្គុកក៏និយាយតបទៅវិញ
«អត់ទេៗ....ឈប់សួហើយចៅហ្វាយ»ថាហើយពួកគេក៏ចេញដំណើរទៅភូមិគ្រឹះគីមតែម្ដងទៅ
កន្លះម៉ោងក្រោយមក ......
«ឡានអ្នកណាគេមករកអ្វីនឹងលោកបង ? » អ្នកស្រីគីមដែលឃើញឡានបើកចូលមកក្នុងភូមិគ្រឹះគាត់ក៏និយាយឡើងមក
«មកសួរបងឲ្យបងទៅសួរអ្នកណាបើបងនៅទីនេះដូចតែគ្នានឹង»លោកគីមក៏និយាយតបទៅកាន់អ្នកស្រីគីមវិញ
«យី.....អាតាចាស់នេះមើលនិយាយចុះ»អ្នកស្រីគីមនិយាយតបទៅកាន់ស្វាមីវិញទាំងក្នាញ់តែម្ដងហើយ
«ទុក្ខឲ្យថេយ៍ៗទៅមើលវិញ»ថាហើយអាល្អិតដែលមានអាយុ18ឆ្នាំក៏រត់ចេញទៅមើលអ្នកដែលបើកឡានចូលមកនោះ
«អ៎េ.....លោកឯងមករកអ្នកណាគេនឹង»ថេយ៍ដែលដើរមកដល់ក៏និយាយទៅកាន់អ្នកដែលបើកឡានចូលមកមុននេះ......ចំណែកឯអ្នកដែលត្រូវអាល្អិតនិយាយទៅកាន់គេមុននេះវិញគឺថាគាំងតែម្ដងហើយ
«នែ៎......ខ្ញុំសួរមិចមិនឆ្លើយគរទេហេស៎អាតាចាស់នេះ»រាងតូចដោយសួរទៅគេមិនឆ្លើយតបគេក៏ស្រែកសួរម្ដងទៀត។ ចំណែកឯអ្នកដែលត្រូវគេស្រែកដាក់ក៏ភ្ញាក់ពីកាភ្លឹកមកវិញ
«ន៎ែ.....អាល្អិតនិយាយជាមួយយើងឲ្យស្រួលបន្តិចទៅឯងដឹងថាយើងជាអ្នកណាដែលទេហាស៎បានជាហ៊ានមកស្រែកដាក់យើងបែបនេះ»ជុងហ្គុកក៏និយាយតបទៅកាន់រាងតូចវិញ
«បើអាតាចាស់ឯងមិនដឹងថាខ្លួនឯងជាអ្នកណាផងមកសួរខ្ញុំធ្វើមិចនឹងដឹងទៅចំជាភ្លើមែនហើយ»រាងតូចមិនឲ្យចាញ់ក៏និយាយតបទៅកាន់រាងក្រាស់វិញ
«ចុមៗ.....ឈ្លើយៗប្រាប់ទៅចុះណាមួយប្រទេសនេះអ្នកណាក៏ស្គាល់យើងដែលណាអាល្អិត»រាងក្រាស់ក៏និយាយតបទៅកាន់រាងតូចវិញ
«មិនបានសួរមិនបាចនិយាយប្រាប់នាំតែហត់ទេព្រោះខ្ញុំមិនបានចង់ដឹងយល់ទេ»រាងតូចមិនឲ្យចាញ់ក៏និយាយតបទៅកាន់រាងក្រាស់វិញ
«តែយើងចង់ប្រាប់ព្រោះចង់ឲ្យឯងស្គាល់ខ្ពស់ស្គាល់ទាប»ជុងហ្គុកនេះមិនព្រមចាញ់ក៏និយាយតបទៅរាងតូចវិញ
« ក្រអឺតក្រទមមុខគ្មានញាតិគ្មាអាណាចង់ស្គាលចង់រាប់នោះទេ»រាងតូចក៏និយាយតបទៅវិញ
«នែ៎.....អាល្អិតយើងថាឯងដូចជាដៀលយើងញូយដងដល់ហើយវើយ»ជុងហ្គុកក៏និយាយតបទៅកាន់អាល្អិតវិញ
«អឺ.....ហើយចង់យ៉ាងមិច ?»រាងតូចមិនឲ្យចាញ់ក៏ស្រែកតបទៅកាន់គេវិញ
«យើងគ្មានចង់យ៉ាងមិចទេគ្រាន់តែ......»ជុងហ្គុកនិយាយបានតែត្រឹមនឹងក៏ឱនមុខទៅជិតរាងតូចភ្លាមៗតែម្ដង
«គ្រាន់តែស្អីហាស៎.....»រាងតូចមិនឲ្យចាញ់ក៏និយាយតបទៅវិញ
«គ្រាន់តែ.....អឹុមៗ......
«ផ្អែម........
Continues.....
