«បើយើងស្រលាញមនុស្សធំក៏យើងមិនមកសុំយោបល់ពីឯងដែលតែគេជាក្មេងទើបតែអាយុ5ឆ្នាំអាអាយ៉ុនទើបយើងវាពិកបាក»ជុងហ្គុកតបទៅកានមិត្តរបស់គេដោយកាតានតឹងព្រោះថាគេគិតអីមិនចេញនោះទេនៅក្នុងពេលនេះចំណែកឯយ៉ុនហ្គីវិញមុនដំបូងគេមិនបានភ្ញាក់ផ្អើលនោះទេ
«អ៎....ក្មេងអាយុ5ឆ្នាំ»យ៉ុនហ្គីក៏តបទៅជុងហ្គុកវិញដោយមិនបានគិតនោះទេ
«ត្រូវហើយគឺគេទើបតែមានអាយុ5ឆ្នាំ»ជុងហ្គុកក៏តបទៅវិញចំណែកឯយ៉ុនហ្គីវិញគ្រាន់តែជុង្ហ្គុកបញ្ជាក់ប្រាប់ម្ដងទៀតគេក៏ស្រែកវាសតែម្ដង
«ហាស៎....5ឆ្នាំអាហ្គុក»យ៉ុនហ្គីសួដោយបើកភ្នែកធំតែម្ដង
«អឺ..ហើយឯងខំស្រែកអីសម្បើមម្លេះហាស៎អានេះ»ជុងហ្គុកនិយាយទៅកាន់មិត្តវិញដោយធុញទ្រាន់មែនទែនហើយ
«លោកអើយយើងមិនគួណាមកបាក់ចិត្តស្រឡាញ់ក្មេងអាយុទើបតែ5ឆ្នាំសោះលោកអើយផែនដីនេះពិតជាលេងសើចនឹងយើងពេកហើយអាយ៉ុនអើយ»ជុងហ្គុកពោលទៅមិត្តទាំងស្មុកស្មាញតែម្ដងចំណែកឯយ៉ុនហ្គីវិញគេក៏មិនបានថាអីដែរការស្រឡាញ់អ្នកណាទៅមើលនឃើញនោះ
«មិនអីទេកាស្រឡាញ់វាមិនស្ថិតនៅលើអាយុនោះទេសំខាន់ឯងស្រឡាញ់គេពិតប្រាកដឬអត់តែប៉ុណ្នឹង»យ៉ុនហ្គីក៏តបទៅជុងហ្គុកវិញ
«បើគ្រប់គ្នាគេគិតដូចឯងច្បាស់ជាល្អហើយតែយើងខ្លាចតែប៉ាម៉ាក់គេមិនព្រមព្រោះប៉ាម៉ាក់គេស្រឡាញ់ថ្នាក់ថ្នមកូនគេខ្លាំងណាស់»ជុងហ្គុកនិយាយាប្រាប់ទៅកាន់មិត្តខ្លួន
«ហើយចារឹកគេយ៉ាងមិចដែបានជាឯងស្រឡាញគេ»យ៉ុនហ្គីចង់ដឹងណាស់ថាអាល្អិតនោះចារឹកបែបណាបានជាធ្វើឲ្យមិត្តរបស់គេនេះលង់ស្រឡាញបាន
«បើនិយាយពីចារឹកវិញហេស៎កាចក៏កាចឆ្នាស់ក៏ឆ្នាស់ឯងមានឃើញស្នាមខ្ញាវលើមុខយើងទេនេះគឺអាល្អិតអាច់ចៃនិងហើយជាអ្នកខ្ញាវយើង»ជុងហ្គុកតបទៅមិត្តវិញដោយចង្អុលបង្ហាញស្នាមដែលអាល្អិតខ្ញាវកាលពីថ្ងៃមិញ
«អឺសមមុខហើយវៃចាញ់ក្មេងនឹង»យ៉ុនហ្គីក៏តបទៅមិត្តវិញតាមគេដឹងជុងហ្គុកមិនដែវាយចាញ់នណាទេតែហេតុអិក៏មកចាញ់អាល្អិតនេះទៅវិញ
«មិនមែនចាញ់ទេតែយើងមិនចង់វាយក្មេងនិងណា»ជុងហ្គុកប្រកែបញាប់មាត់ភ្លាមតែម្ដងនៅពេលដែលមិត្តខ្លួនថាខ្លួនវាយចាញ់ក្មេងបែបនេះ
«អឺអាត្រឹមត្រូវ»
«តែថាយើងប្រាប់ឯងទៅចុះបងប្រុសគេក៏ស្អាតមិនអន់ដែវើយហើយគេស្រឡាញ់ប្អូនគេណាស់»ជុងហ្គុកក៏និយាយប្រាប់ពីសម្រស់បងប្រុសអាល្អិតទៅកាន់មិត្ត
«ពិតមែនហេស៎?»យ៉ុនហ្គីគ្រាន់តែឮជុងហ្គុកនិយាយបែបនេះគេក៏សួបញ្ជាក់ភ្លាម
«បើមិនជឿចាំស្អែកយើងនាំទៅជួប»
«ok»ក្រោយនិយាយគ្មានបានមួយសន្ទុះពួកគេក៏បំបែកគ្នាទៅផ្ទះរៀងៗខ្លួនវិញ
Skip.....
កាត់មកថ្ងៃស្អែកតែម្ដង...
នៅក្នុងភូមិគ្រឹះត្រកូលគីមអ្នកបម្រើម្នាក់ៗកំពុងតែនាំគ្នាម្នីម្នាធ្វើការងាររៀងខ្លួនបើយើងងាកមកមើលអាល្អិតក្បាលខូចរបស់យើងឯនេះវិញគេក៏រវល់នឹងគេដែតែរវល់រត់លេងពេញភូមិគ្រឹះតែម្ដងហលយជីមីនជាអ្នកដេញចាប់គេបើនិយាយពីសម្លេងសើចវិញគឺថាស្ទើតែបែកភូមិគ្រឹះទៅហើយ
«ហិុកៗ...អ៊ួយយ៉ួយហត់ណាបងមីនៗឈប់សិនៗថេយ៍ៗហត់រត់ទៅមុខអត់រួចទេបាទ»អាល្អិតប្រាស់ខ្លួនដេកនឹងការ៉ូយកតែម្ដងព្រោះថាគេរត់ក៏យូរល្មមដែរហើយដោយហត់ពេកគេក៏ប្រាស់ខ្លួននឹងការ៉ូតែម្ដងទៅចំណែកឯជីមីនវិញគ្រាន់តែឃើញអាល្អិតដាក់ខ្លួនដេកនឹងការ៉ូគេក៏រត់ទៅលើកមកពវិញតែម្ដងយីអាល្អិតនេះចេះរកនឹកមកដេកនឹងការ៉ូទៅកើត
«អា៎ៗ....ថេយ៍ៗមិចបានទៅគេនិងការ៉ូ»ជីមីនលើកអាល្អិតយកមកពររួចក៏ចោទសួទៅគេ
«ហិុកៗ....មកពីថេយ៍ៗហត់ពេក»អាល្អិតសើចស្ញេញដាក់អ្នកជាបងវិញមុននឹងតបទៅកាន់គាត់
«លើកក្រោយមិនឲ្យគេងបែបនេះទេណាឮទេសឺុតៗ..»ជីមីននិយាយទៅកាន់ប្អូន
«បាទ...!»អាល្អិតអង្កុយនៅលើភ្លៅជីមីនបានមួយសន្ទុះក៏ស្រាបើតែមានសម្លេងមួយបានបន្លឺឡើងមកកាន់ពួកគេ
«សួស្ដីបាទ»ជុងហ្គុកគ្រាន់តែចូលមកដល់ភ្លាមក៏និយាយរាក់ទាក់ទៅកាន់ជីមីនភ្លាម
«អ៎..បាទសួស្ដីលោកមករកអ្នកណាដែរបាទ»ជីមីនគេសួរទៅកាន់ជុងហ្គុកវិញ
«អ៎....គឺខ្ញុំមកលេងនឹងអាល្អិតនេះនឹងណា»ជុងហ្គុកមិនសួញសាញច្រើនក៏និយាយយកតែម្ដង
«នែ៎..!ម្នាក់នេះមែនទេដែរឯងប្រាប់យើងនោះស្អាតណាស់វើយ»យ៉ុនហ្គីដែរស្ងាត់ក៏ខ្សឹបសួរទៅកាន់ជុងហ្គុក
«អឺ...យ៉ាងមិចដែលត្រូវចិត្តទេ?»ជុងហ្គុកក៏ចោទសួរទៅកាន់គេវិញ
«អឺ....ត្រូវប៉ាច់តែម្ដងហើយ»យ៉ុនហ្គីក៏តបទៅវិញកុំពុងតែខ្សឹបគ្នាសុខៗក៏ស្រាប់តែមានសម្លេងមួយបានកាត់ផ្ដាច់កាសនន្ទារបស់ពួកគេ
«យី....ពូៗនោះមុខសដូចមោច (ខ្មោច) ចឹងបងមីន»អាល្អិតគ្រាន់តែក្រលែកឃើញយ៉ុនហ្គីភ្លាមគេក៏ពោលឡើងទាំភ្ញាក់ផ្អើលតែម្ដង
«ន៎ែៗ.....អាច្រមក់ឯងថាឲ្យអ្នកណាសដូចខ្មោចមិញនេះ»យ៉ុនហ្គីក្ដៅចិត្តឆេវតែម្ដងហើយពេលនេះមកលេងផ្ទះអាល្អិតនេះមិនទាន់បានអង្កុយផងមកដៀលឯងបាត់
«ថាឲ្យពូៗឯងនឹងហើយមើលចុះមុខសដូចមោច ( ខ្មោច ) ឆៅចឹងហិុកៗ»អាល្អិតនិយាយរួចហើយឈ្លៀតយកដៃខ្ទប់មាត់សើចទៀតចំណែកឯយ៉ុនហ្គីវិញគឺថាក្នាញ់នឹងអាល្អិតអាច់ចៃនឹងតែម្ដង
«ហឺុយ...អាហ្គុកអាញ់វៃមិនដឹងក្មេងឥលូវហើយហា៎សមកដៀលឯងកប់ៗមាត់យ៉ាងនេះនោះ»យ៉ុនហ្គីក៏បែទៅនិយាយជាមួយជុងហ្គុកវិញ
«នែ៎របស់យើងទេវើយ»ជុងហ្គុក៏តបទៅវិញ
«និយាយចឹងជីមីនតើខ្ញុំអាចសុំអាល្អិតនេះបន្តិចតើបានទេ?»ជុងហ្កុកបែមកនិយាយជាមួយជីមីនម្ដង
«បាទតែគេព្រមមិនព្រមខ្ញុំក៏មិនដឹងដែរ»ជីមីនគេមិនបានថាអីនោះទេឲ្យតែប្អូនគេព្រមតាមក៏យកទៅចុះតែក្រែងថាគេមិនព្រមបើប្អូនគេកំណាញ់ខ្លួនយ៉ាងៗនឹងនោះ
«មិនអីទេខ្ញុំចេះចាត់ចែងខ្លួនឯងហើយ»ថាហើយជុងហ្គុកក៏ដើរចូលទៅយកអាល្អិតពីដៃរបស់ជីមីន
«អាយៗ....អត់ទៅទេ ....លែងថេយ៍ៗភ្លាមណាអាតាកួត .(ឆ្កួត) »អាល្អិតស្រែកចាចតែម្ដងហើយនៅពេលដែរមនុស្សធំចាប់លើកគេចេញពីបងគេយកមកពរបែបនេះចំណែកឯជុងហ្គុកវិញគាំងទៀតហើយស្អីនេះអាល្អិតនេះបានឈ្មោះស្អីហៅគេនឹងហៅសុទ្ធតែតាបើនិយាយពីយ៉ុនហ្គីវិញគឺថាគេពេលនេះគឺឈរសើចសម្ដីអាល្អិតមុននេះដែលហៅមិត្តគេថាតាបែបនេះ
«ឯងសើចស្អីអា៎យ៉ុន?»គ្រាន់តែឃើញមិត្តខ្លួនសើចជុងហ្គុកគេក៏ចោទសួរ
«សើចឯងនឹងហើយចាស់ដល់ថ្នាក់អាល្អិតនេះហៅថាតាហើយវើយ»យ៉ុនហ្គីក៏និយាយតបទៅកាន់មិត្តរបស់ខ្លួនវិញ
«តាឯងនឹងក៏ចាស់ដែកុំសើចតែហ៎»សើចមិនទាន់អស់ចិត្តផងយ៉ុនហ្គីត្រូវអាល្អិតអាច់ចៃដៀលថែមមួយទៀត
«នែ៎...! អាល្អិតអាច់ចៃកុំសម្ដីលូយពេកតិចយើងវាយបត់កទៅ»យ៉ុនហ្គីមិនឲ្យចាញ់ក៏តបទៅកាន់អាល្អិតវិញ
«យីតាមោចឆៅ (ខ្មោច) នេះឈ្លើយហ៎ាប៉ុនៗនឹងថេយ៍ៗឲ្យពីនាក់ហ៎ចូលមក»អាល្អិតមិនឲ្យចាញ់ក៏តបទៅកាន់យ៉ុបហ្គីវិញ
«យើស...! អាល្អិតអាច់ចៃនេះបើថ្ងៃនេះឯងមិនងាប់យើងជាអ្នកងាប់»យ៉ុនហ្គីនិយាយរួចក៏ដើទៅរកអាល្អិតភ្លាមតែម្ដងគេគ្រឺក្នាញ់នឹងសម្ដីអាល្អិតនេះណាស់លោកអើយ
«មើលតានេះដាក់ថេយ៍ៗចុះថេយ៍ៗរវល់វៃគ្នាជាមួយតាមោចឆៅសិន»ជុងហ្គុកមិនបានមាត់ក៏ដាក់ឲ្យអាល្អិតឈរនឹងការ៉ូគ្រាន់តែជើងដល់ការ៉ូភ្លាមអាល្អិតក៏រត់ស្រែកតែម្ដង
«ម៉ាក់ៗ....មានចោរចូលទះ (ផ្ទះ) យើងហើយម៉ាក់ៗ»អាល្អិតនេះពិតជាឆ្លាតមែនតែម្ដង
«ចោរៗឯណាចោរអ្នកប្រុសតូចចោរនៅឯណា»ក្រុមអ្នកបម្រើក៏នាំគ្នារត់ចូលមកទាំងអស់គ្នាតែម្ដង
«គឺនោះពូៗ..ឲ្យឆាប់ឡើងហូវចោលួចរបស់ថេយ៍លេងអស់លូវហើយ»អាល្អិតនិយាយហើយក៏ចង្អុលទៅកានជុងហ្គុកនិងយ៉ុនហ្គីតែម្ដងចំណែកឯក្រុមអ្នកបម្រើវិញគ្រាន់តែឃើញអាល្អិតចង្អុលហើយក៏រត់សម្ដៅទៅបុរសពីនាក់នោះតែម្ដងបើនិយាយពីមនុស្សធំទាំងពីវិញក៏ចាប់ផ្ដើមភ្នែកសរតែម្ដងនៅពេលឃើញក្រុមអ្នកបម្រើរត់មករកខ្លួនបែបនេះ
«ទេៗ..ពួកខ្ញុំមិនមែនចោរទេ...»ជុងហ្គុកក៏ស្រែកប្រាប់ទៅកាន់ក្រុមអ្នកបម្រើទាំងនោះ
«យើស....ចោហើយថាមិនមែនចោរទៀពួកឯងចូលទៅ»អ្នកបម្រើម្នាក់ក៏និយាយឡើងមក
«ឈប់សិន.....»រកតែជីមីននិយាយប្រាប់មិនទាន់ក្រុមអ្នកបម្រើក៏និយាយកាត់មុន
«អ្នកប្រុសគេចចេញទុកឲ្យពួកខ្ញុំជាអ្នកចាត់កា....»អ្នកបម្រើក៏តបទៅវិញ
«នែ៎ពួកយើងមិនមែនចោទេ...អ៊ួយៗ...
«ងាប់ទៅអាចោរ....នេះនែ៎ៗ....
Continues.........
