«អ៊ួយៗ....ពួកខ្ញុំមិនមែនចោទេ»រាងក្រាស់ទាំងពីស្រែកប្រាប់ទៅក្រុមអ្នកបម្រើដែគិតតែពីវៃពួកគេពីនាក់មិនដកដៃសោះ។ កំពុងតែវៃសុខៗក៏ស្រាប់តែកានសម្លេងមួយបានបន្លឺឡើងមកដែធ្វើឲ្យក្រុមអ្នកបម្រើទាំងអស់នោះត្រូវបង្អាក់សកម្មភាពឈប់វៃភ្លាមៗតែម្ដង
«ធ្វើអីមិចក៏រញេរញៃម្លេះ?»លោកគីមដែទើបតែមកពីខាងក្រៅគាត់ក៏សួឡើងនៅពេលដែលឃើញក្រុមអ្នកបម្រើនាំគ្មាធ្វើអីក៏មិនដឹងជុំៗគ្នាគាត់ដោយអត់ឆ្ងល់មិនបានក៏ចូលទៅសួរ
«គឺវាយចោរណាលោកម្ចាស់»អ្នកបម្រើម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកបម្រើទាំងអស់ក៏និយាយឡើងមក
«វាយចោរ? »លោកគីគាត់ដោយឆ្ងល់ក៏សួរបញ្ជាក់ភ្លាមព្រោះថាភូមិគ្រឹះគាត់នៅមករាប់ឆ្នាំហើយមិនដែរមានចោរណាលួចចូលមកទេហើយនេះជាលើកទីមួយហើយដែលគាត់ឮថាមានចោរចូលផ្ទះនោះ
«បាទលោកម្ចាស់»អ្នកបម្រើក៏ឆ្លើយទៅវិញ
«ឯណាចោរយើងចង់ឃើញមុខវាបន្តិចអីក៏ហ៊ានម្លេះមិនខ្លាចស្លាប់ទេឬបានជាចូលមកលួចនៅក្នុងភូមិគ្រឹះគាត់បែបនេះ
«នេះលោកម្ចាស់»ក្រុមអ្នកបម្រើនាំគ្នាថយហើយនើកផ្លូវឲ្យលោកគីមចូលទៅមើលមុខចោចំំែកឯលោកគីមគ្រាន់តែឃើញមុខរបស់មនុស្សដែរក្រុមនិយាយថាជាចោភ្លាមក៏គាងតែម្ដងនៅពេលនេះ
«ក្មួយជុងក្មួយយ៉ុន..! មិចបានទៅបែបនេះ?»លោកគីមគ្រាន់តែឃើញមនុស្សពីនាក់ដែគេហៅថាជាចោរភ្លាមគាត់ក៏ចោទសួភ្លាមតែម្ដង
«អ៊ួយ...លោកពូពួកខ្ញុំមិនមែនជាចោទេបាទ»ជុងហ្គុកតបឡើងទៅកាន់គាត់ទាំងពិបាកមើលគេខឹងចិត្តណាស់មិនគួណាឲ្យអាល្អិតអាច់ចៃនោះបោកបានសោះមើលចុះពេលនេះឈឺខ្លួនគ្រប់កន្លែងតែម្ដងហើយ
«បាទៗ....ពូដឹងថាក្មួយទាំងពីមិនមែនជាចោរទេ»លោកគីមគាត់ក៏ឆ្លើយទៅវិញ
«អ្នកណាជាអ្នកប្រាប់ពួកឯងថាគេទាំងពីរជាចោហាស៎?»លោកគីមដែរនិយាយជាមួយជុងហ្គុកនិងយ៉ុនហ្គីមុននេះគាត់ក៏បែរមកនិយាយសួរទៅក្រុមអ្នកបម្រើវិញម្ដង
«គឺអ្នកប្រុសតូចបាទ»អ្នកបម្រើម្នាក់ក៏និយាយឡើងមក
«ហឺុយ....អាល្អិតនេះទាល់តែចាក់កាម្ដងទើបបានមើលទៅរាល់ថ្ងៃដូចជាបានដៃដល់ហើយ»លោកគីមក៏និយាយឡើងមក
«ជីមីនជួយលាងរបួសឲ្យក្មួយជុងនឹងក្មួយយ៉ុនផង»លោកគីមក៏បែមកប្រាប់កូនរបស់គាត់ឲ្យលាងរបួសឲ្យពួកគេទាំងពីផងមើលទៅដូចជារាងធ្ងន់ធ្ងណាស់ដែរចំណែកជីមីនគេក៏មិនបានប្រកែកនោះដែរគេដើទៅយកប្រអប់ថ្នាំដើម្បីយកមកលាងឲ្យពួកគេទាំងពី
«មោះខ្ញុំលាងរបួសឲ្យលោក»ជីមីននិយាយទៅកាន់យ៉ុនហ្គីនឹងជុងហ្គុកតាមបែបចារឹកទន់ភ្លន់របស់គេ
«បាទលាងឲ្យខ្ញុំមុនបាទ»យ៉ុនហ្គីដែរឮថាជីមីនមកលាងរបួសឲ្យគេក៏ចូលទៅជិតជីមីនរួចក៏និយាយឡើងមក
«យើងមុនយើងត្រូវច្រើនជាឯងអាយ៉ុន»ជុងហ្គុកជាមិត្តក៏និយាយឡើងទៅកាន់មិត្តរបស់ខ្លួន
«អត់ទេយើងមុនវិញយើងត្រូវច្រើនជាងឯង»យ៉ុនហ្គីមិនឲ្យចាញ់មិត្តក៏តបទៅកាន់គេវិញឡើងញាប់មាត់តែម្ដង
«យើងមុន»ជុងហ្គុកតប
«ប្រាប់ថាយើងមុនឮទេ»យ៉ុនហ្គីក៏តបទៅវិញនេះក្រាស់គេត្រូវតែលាងឲ្យគេមុនទើបបាន
«បានហើយខ្ញុំលាងឲ្យលោកមុនចំណែកលោកចាំបន្តិចសិនទៅ»ជីមីនិយាយរួចក៏លាងរបួសឲ្យយ៉ុនហ្គីមុនជុងហ្គុកចាំលាងតាមក្រោយ។
កាត់មកមួយសន្ទុះក្រោយមក....
«កូនថេយ៍មិចបានធ្វើបែបនឹង»លោកគីមក៏និយាយសួរទៅកានអាល្អិតដែលនៅអង្កុយលើភ្លៅរបស់ជីមីនអោបជីមីនជាប់មិនប្រលែងទៅណាសោះនេះប្រហែលជាដឹងហើយថាលោកគាត់ដាក់ទោសគេហើយមើលទៅបានជាមិនទៅណាឆ្ងាយពីជីមីនសោះព្រោះគេដឹងថាជីមីនស្រឡាញ់គេខ្លាំងណាស់មិនឲ្យអ្នកណាមកធ្វើបាបគេនោះទេ
«ថេយ៍ៗអត់បានធើ (ធ្វើ) ណាប៉ាៗ»អាល្អិតនិយាយតបទៅកាន់លោកប៉ាវិញគេធ្វើដូចជាក្មានរឿងអីយ៉ាងចឹងចំណែកឯលោកគីមវិញគ្រាន់តែឮអាល្អិតនិយាយបែបនេះគាត់ក៏ហួសចិត្តតែម្ដងហើយមើលអាល្អិតនេះនិយាយចុះប្រាប់អ្នកបម្រើឲ្យទៅវាយជុងហ្គុកនឹងយ៉ុនហ្គីឡើងទ្រោមខ្លួនហើយនៅថាមិនបានធ្វើទៀតឬ
«ចុះកាលដែលកូនឲ្យក្រុមអ្នកបម្រើទៅវាយបងៗទាំងពីនេះជាអីថេយ៍ៗ»លោកគីមគាត់ក៏សួបន្តថ្ងៃនេះគាត់នឹងដាក់ទោសអាល្អិតនេះឲ្យបាន
«អ៊ួយៗ....ហឹុកៗឈឺបាល (ក្បាល) ណាស់ប៉ាៗ..ហឹុកៗ»អាល្អិតដឹងថាលោកគីមលេងមែនទែនជាមួយគេក៏ចាប់ផ្ដើមបង្វែរសាច់រឿងតែម្ដងចំណែកឯអ្នកដែលនៅទីនោះនៅពេលដែរឃើញអាល្អិតនោះរកលេសដោះសារថាឈឺក្បាលភ្លាមក៏នឹកហួសចិត្តតែម្ដងនិយាយថាពីសម្បូរល្បិចនោះលោកអើយ
«មិនបាច់មករកលេសនោះទេថេយ៍ៗប៉ាៗមិនជឿ»លោកគីមដឹងថាអាល្អិតនេះសម្ដែងគាត់ក៏និយាយឡើងមក
«ហឹុកៗ....ប៉ាៗចង់ឃើញថេយ៍ៗងាប់ឈិន (សិន) មែនបានប៉ាៗជឿថេយ៍ៗ..ហឹុកៗ..»គ្រាន់តែឮអាល្អិតអាច់ចៃនិយាយចប់ភ្លាមគឺថាលោកគីមគឺគាំងតែម្ដងហើយយីអាល្អិតនេះសុទ្ធតែចាំគេស្លាប់សិនចាំជឿគេមែនទៀតលោកអើយ
«អ៊ូរៗ....កូនប៉ាៗមើលឈឺត្រង់ណាមកនេះប៉ាៗសុំមើលតិចមើល»លោកគីមក៏និយាយទៅកានអាល្អិតភ្លាមចាំមើលថាគាត់ធ្វើបែបណាដើម្បីដាក់ទោសអាល្អិតនេះចំណែកឯអាល្អិតវិញស្មានថាប៉ាៗឈប់ខឹងហើយគ្រាន់តែឮលោកគីមនិយាយបែបនេះភ្លាមក៏ស្ទុះលោតចុះពីលើភ្លៅរបស់ជីមីនរួចក៏រត់តម្រង់ទៅកានលោកគីមភ្លាមតែម្ដង
«អឹុប....មកហើយហេស៎ចាំមើលបានអ្នកណាជួយទៀតលើកនេះក្មួយជុងហ្គុកនឹងក្មួយយ៉ុននេះចង់ធ្វើអីក៏ធ្វើទៅពូឲ្យគេយកទៅខ្វៅ ស្ងោជ្រក់ អាំង ចៀន ធ្វើអីក៏បានតាបសប្បាយណាក្មួយ»អាល្អិតគ្រាន់តែឮប៉ានិយាយបែបនឹងហើយក៏ចាប់ដឹងខ្លួនថាចាញ់បោកគាត់បាត់ទៅហើយតែក៏ទៅណាមិនរួចព្រោះប៉ាៗគេលើកពរបាត់ទៅហើយ
«បាទលោកពូ»ជុងហ្គុកថាហើយក៏ដើចូលទៅយកអាល្អិតពីដៃរបស់លោកគីមបើនិយាយពីអាល្អិតវិញមិនបាច់និយាយក៏ដឹងថាយ៉ាងមិចដែល
«អាយៗ.....អត់ទេៗអាពូៗកួត (ឆ្កួត) ដាក់ថេយ៍ៗវិញភ្លាម..អាយៗ...»អាល្អិតស្រែកសឹងតែបែកភូមិគ្រឹទៅហើយលោលអើយមើលចុះខ្លួនតូចទេតែបើនិយាយរឿងសម្លេងវិញគឺថាស្រែកម្ដងចង់បែកក្រដាសត្រចៀកទៅហើយ
«នេះអាយ៉ុនឯងជួយគិតយើងមកមើលថាគួតែយកទៅធ្វើអីទើបឆ្ងាញ់វើយ»ជុងហ្គុកគ្រាន់តែឃើញអាល្អិតខ្លាចគេបែបនេះក៏បែទៅសួរយ៉ុនហ្គី
«យើងថាមិនបាច់យកទៅធ្វើអីទេយើងគិតថាគួរតែយកទៅសម្លាប់ហើយកាត់ជាកង់ៗបោះឲ្យក្រពើសីុវិញល្អទេអាហ្គុក»យ៉ុនហ្គីក៏តបទៅកានមិត្តរបស់ខ្លួនវិញ
«អឺបែបនឹងទើបសប្បាយ»ជុងហ្គុកក៏បន្ថែមបើនិាយពីអាល្អិតនេះវិញគឺថា
«អាយៗ....អាមនុស្សចាស់ចិត្តអាក្រក់ចង់សម្លាប់សូម្បីតែក្មេង»អាល្អិតស្រែកចាចតែម្ដងស្រែមធ្យមួេងំនឹងជេគេទៀតណាសើ
«No No...អ៊ួយៗ...ដាច់សក់យើងអស់ហើយអាល្អិត...អ៊ួយៗ...នែ៎លេងៗ...»អាល្អិតយ៉ុនហ្គីនិយាយរួចក៏ឱនមុខទៅជិតអាល្អិតដើម្បីដឺគេតែមានឯណាអាល្អិតរបស់យើងនឹងរងចាំពេលនេះយូហើយមានឱកាសក៏ស្រវាចាប់ទាញសក់យ៉ុនហ្គីយកតែម្ដង
«អាយៗ.....នេះនែ៎ថេយ៍បោចឆក់ (សក់) ឲ្យងាប់..»អាល្អិតមិនបានស្ដាប់ក៏កាន់តែបោចបន្ថែមបោចយ៉ុនហ្គីមិនអស់ចិត្តដៃម្ខាងទៀតបោចសក់ជុងហ្គុកនឹងខាំទៀតផង
«អាយៗ....អាល្អិតលែងយើងណា...អាល្អិតសាច់ថ្ពាល់យើងឥលូវហើយ...អ៊ួយសក់ៗយើងអាល្អិត...អ៊ួយៗ »ជុងហ្គុកក៏ស្រែកប្រាប់ទៅអាល្អិតនេះលាងរបួសមិនទាន់បានបាត់ស្អុយក្លិនថ្នាំផងអាល្អិតនេះមកខាំបោចទៀតហើយលោកអើយ
«ងាប់ៗ...ថេយ៍ៗបោចឆក់ (សក់) ពូៗឮងឲ្យងាប់»អាល្អិតបែមកនិយាយតែដៃនៅតែទាញសក់មនុស្សធំទាំងពីមិនប្រលឺងសោះ
«អាយ...អាល្អិតដាច់ក្បាលយើងឥលូវហើយអាល្អិត»យ៉ុនហ្គីដែរត្រូវអាល្អិតបោចកាន់តែខ្លាំនោះក៏ស្រែកឡើងមក
«ញាញ់ៗ...គ្រិបៗ.....
«អាយៗ......
Continues......
