«លោកពូជួយពួកខ្ញុំផង.... អ្ហឹកៗ.....»ជុងហ្គុកនិយាយតបទៅកាន់លោកគីមវិញចំណែកឯលោកគីមគាត់ក៏ចូលទៅចាប់អាល្អិតចេញមកវិញ
«បានហើយថេយ៍ៗ....មិចបានជាទៅវាយបងបែបនេះហាស៎»លោកគីគ្រាន់តែចាប់យកអាល្អិតមកពរភ្លាមគាត់ក៏និយាយសួរទៅកាន់គេ
«លេងៗ.....ប៉ាៗលេងថេយ៍ៗ....ថេយ៍ៗវៃពូៗឲ្យងាប់»អាល្អិតដែលនៅក្នុងដៃរបស់លោកគីមនិយាយពីថារើកញ្រ្ជោលមិនឈប់នោះទេអាមនុស្សកំពុងសប្បាយដៃវាយផងមកចាប់អីណាអត់យល់ទេប៉ាៗនេះ
«បាហើយថេយ៍ៗប្រយ័ត្នប៉ាៗវៃបែកគូទទៅនៅឲ្យស្ងៀម.....ហើយពួកឯងមកនាំក្មួយយ៉ុននឹងក្មួយជុងចូលទៅក្នុងដើម្បីលាងរបួសឲ្យលឿនឡើង»លោកគីមនិយាយតបទៅកាន់អាល្អិតរួចក៏បែមកនិយាយប្រាប់កូនចៅរបស់គាត់ឲ្យមកលើកយកជុងហ្គុកនឹងយ៉ុនហ្គីចូលទៅខាងក្នុងភូមិគ្រឹះដើម្បីលាងរបួសឲ្យពួកគេ
«មើលមុខស្អីតិចត្រូអាលូវនឹងលោកកូន»លោកគីមគាត់និយាយទៅកាន់អាល្អិតនៅពេលដែលគាត់ឃើញអាល្អិតមើលមុខគាត់
«ឆើស..... !»អាល្អិតមិនបាននិយាយតបនឹងប៉ាៗគេនោះទេតែបែជាធ្វើចារឹកងក់ងរទៅវិញ។ លោកគីមគាត់មិនបាននិយាយអីនោះទេប៉ុន្តែមានឯណា
ផាច់ៗ.....
«អ៊ួយៗ......វៃគេប៉ាហ្ហឹកៗ... ..ហាៗ....»អាល្អិតក្បាលខូចមិនដែលវាយចាញ់គេឥលូវត្រូវប៉ាវាយពីដៃសោះស្រែកមើលតែគេយកទៅសម្លាប់យ៉ាងអញ្ចឹង
«អា៎ៗ....ប៉ាវាយលេងតើកូនសំណប់ចិត្តប៉ាៗ....សឺុតៗ...»លោកគីមមើលចុះថាគាត់ស្រឡាញ់កូនរបស់គាត់កម្រិតណាគ្រាន់តែអាល្អិតយំភ្លាមគាត់ក៏ថើបលួងលោមទៅវិញ
«ហឹុកៗ....ហឺមៗ...»អាល្អិតដល់តែត្រឹមនឹងគេក៏គេងលក់បាត់ទៅមើលចុះប្រហែលជាចំណាយកម្លាំងអស់ច្រើនហើយបានជាគេងលក់លឿនបែបនេះនោះ
ល្ងាចថ្ងៃដ៏ដែលនៅកន្លែងញាំុអាហារ....
«ញាំុឲ្យច្រើនទៅណាមិនបាច់ក្រែងចិត្តនោះទេក្មួយទាំងពី»អ្នកស្រីគីមនិយាយទៅកាន់យ៉ុនហ្គីនឹងជុងហ្គុកដែលអង្កុយនៅទីនោះដែល
«អត់.....អត់ឲ្យញាំុទេវាជារបស់ថេយ៍ៗទេ»អាល្អិតស្រែចាចតែម្ដងនៅពេលដែលជុងហ្គុកបម្រុងនឹងលូកដៃទៅដូសម្ហូបរញាុំ
«ប៉ុន្តែម៉ាក់របស់ឯងឲ្យយើងញាំុហើយអាល្អិត»ជុងហ្គុកក៏និយាយតបទៅកាន់អាល្អិតវិញ
«អត់វាជារបស់ថេយ៍ៗតើ?»អាល្អិតក៏និយាយតបទៅវិញ
«តែយើងចង់ញាំុវាយ៉ាងមិច....? អ្នកមីងតើខ្ញុំអាចញាំុវាបានដែលទេបាទ»ជុងហ្គុកនិយាយហើយឌឺទៅកាន់អាល្អិតហើយក៏បែមកសួអ្បកស្រីគីមវិញម្ដង
«ថាថេយ៍ៗអត់ឲ្យញាំទេយីយាយអត់ចេះដាប់នា (ស្ដាប់គ្នា) ចឹងយាយតាប៉ែមែនពូៗឯងនេះ»ណ៎កឃើញអត់អាល្អិតជេរមួយបាត់និយាយស្រួលៗមិនស្ដាប់ទេឥលូវឃើញអត់
«ន៎ែ...យើងជាភ្ញៀវណាអាល្អិតឯងគួរតែចេះឲ្យតម្លៃភ្ញៀវបន្តិចទៅអាល្អិត»ជុងហ្គុកនេះក៏មិនបានចុះចាញ់ដែលគេក៏និយាយតបទៅកាន់អាល្អិតវិញភ្លាមតែម្ដង
«អាណាគេហៅមកចុះមកតែលួន (ខ្លួន) ឯងឆោះ (សោះ) នឹងហា៎ស»អាល្អិតគ្រានើតែឮជុងហ្គុកនិយាយចប់ភ្លាមគេក៏និយាយតបទៅកាន់ជុងហ្គុកវិញ
«ឈ្លើយ.....ក្មេងឈ្លើយអញ្ចឹងតើបានគ្មាអាណាស្រឡាញ់នោះ»ជុងហ្គុកក៏និយាយតបទៅកាន់អាល្អិតវិញ
«ចុះអាណានិយាយថាចាឡាញ់ (ស្រឡាញ់) ថេយ៍ៗនោះហាស៎»ម្ដងទៀតហើយនិយាយឲ្យអាល្អិតនេះជាន់កែងបានរហូតតែម្សងហើយ
«មាត់អាណានិយាយអានឹងហើយ....»ជុងហ្គុកនេះមិនឲ្យចាញ់ក៏និយាយតបទៅកាន់អាល្អិតវិញ
«អឺៗ....មាត់អាណាយាយអានឹងដឹងលួន (ខ្លួន) ហើយយល់ទេ?»ថេយ៍នេះមនុស្សកំពូលឈ្លើយហើយតែតាមពិតទៅពីមុនគេមិនបានឈ្លើយដល់ថ្នាក់នឹងនោះទេតែតាំងពីស្គាល់ជុងហ្គុកមកគឺថាឈ្លើយយកតែម្ដងហើយលោកអើយ
«លោកពូខ្ញុំសុំយកអាល្អិតនេះមួយថ្ងៃសិនណាលោកពូអ្នកមីង»ថាហើយជុងហ្គុកក៏លើកយកអាល្អិតរត់ចេញទៅបាត់ទៅរកតែលោកគីមនិយាយអីមិនទាន់
«អាយៗ.....ដាក់ថេយ៍ៗចុះភ្លាមៗ.....អាយៗ....»អាល្អិតស្រែកផងរើផងតែនៅតែគ្មានប្រសិទ្ធិភាពនោះទេព្រោះថាកម្លាំងជុងហ្គុកឡើងដូចដំរីចំណែកឯគេវិញប៉ុនមេដៃនឹងតៅរើយ៉ាងមិចនឹងរួចទៅ
«ស្ងាត់មាត់ហើយនៅឲ្យស្ងៀមបើមិនចង់ត្រូវខ្លាំងអាល្អិត»ជុងហ្គុកក៏និយាយទៅកាន់អាល្អិតវិញ
«អត់ទេៗ.....ដាក់ថេយ៍ៗចុះវិញថេយ៍ៗមិនទាន់បានញាំុបាយទេណា»ងាប់ស្មានតែស្រែករឿងអីតាមពិតស្រែករឿងមិនទាន់បានញាំុបាយសោះ
«មិនបាច់ញាំុទេយើងក៏ទាន់បានញាំុដូចតែគ្នានឹងអាល្អិត»ជុងហ្គុកក៏និយាយតបទៅកាន់អាល្អិតវិញហើយក៏បើកឡានចេញទៅភ្លាមតែម្ដង
«អាតាចាស់ឯងអត់ញាំុជារឿងរបស់អាតាចាស់ឯងតើមិនដឹងទេពេលនេះថេយ៍ៗលាន (ឃ្លាន) បាយហើយនឹងតបប៊ឺរី (ស្រ្តប៊ឺរី) ទៀតផង»អាល្អិតគេក៏និយាយតបទៅកាន់ជុងហ្គុកវិញ។ ជុងហ្គុកមិនបានមាត់តទៅទៀតនោះទេគេគិតតែពីបើកឡានទៅមុខជារឿយៗ
«អ៊ូស៎ៗ......តបប៊ឺរី (ស្រ្តប៊ឺរី) ឈប់ៗឡានពូៗថេយ៍ៗចង់ញាំុតបប៊ឺរី (ស្រ្តប៊ឺរី) »អាល្អិតស្រែកសឆងតែបែកក្រដាសត្រចៀកទៅហើយលោកអើយលោកនេះគ្រាន់តែឃើញស្រ្តប៊ឺរីសោះអីក៏ស្រែកយ៉ាងៗនេះ
«ឯងចូលចិត្តស្រ្តប៊ឺរីមែនទេហាស៎អាល្អិត..?»ក្រោយឃើញអាល្អិតដូចជាសប្បាយចិត្តនៅពេលឃើញស្រ្តប៊ឺរីជុងហ្គុកក៏និយាយសួរទៅកាន់អាល្អិតវិញភ្លាម
«ចូលចិត្តថេយ៍ៗចូលចិត្តតបប៊ឺរី (ស្រ្តប៊ឺរី) ឈប់ឡានៗ»អាល្អិតក៏និយាយតបទៅកាន់ជុងហ្គុកវិញហើយក៏មិនភ្លេចស្រែកប្រាប់ឲ្យគេឈប់ឡានឲ្យខ្លួនផងដែល។ ចំណែងឯជុងហ្គុកវិញគ្រាន់តែដឹងថាអាល្អិតចូលចិត្តស្រ្តប៊ឺរីភ្លាមគេក៏មានគុំនិតថ្មីមួយបានផុសឡើងមកនៅក្នុងខួក្បាលរបស់គេភ្លាមតែម្ដង
«អត់ទេខ្ចិលឈប់ណាស់ព្រោះអីយើងមិនបានឃ្លានផងអាល្អិតឯងឃ្លានតែម្នាក់ឯងនឹងដូច្នេះហើយយើងខ្ចិលឈប់ឡានណាស់»ជុងហ្គុកក៏និយាយតបទៅកាន់អាល្អិតវិញ
«អត់ទេៗថេយ៍ៗប្រាប់ថាឲ្យឈប់ឡាណាពូៗនេះយ៉ាប់មែន»អាល្អិតក៏ស្រែកតបទៅវិញ
«អត់ចង់តែបើឯងចង់ឲ្យយើងឈប់ឡានត្រូវតែមានលក្ខខណ្ឌសិទើបយើងព្រមឈប់»ជុងហ្គុកក៏និយាយតបទៅកាន់អាល្អិតវិញ។ ចំណែកឯអាល្អិតវិញគ្រាន់តែឮថាមានលក្ខខណ្ឌភ្លាមគេក៏អង្កុយគិតមើលបន្តិចសិន
«យ៉ាងមិចឯងយល់ព្រមទេអាល្អិតយើងថាមិនចាំបាច់គិតយូពេកនោះទេអាល្អិតគ្រាន់តែឯងឆ្លើយថាព្រមវាក៏ចប់បាត់ទៅហើយទៅគិតយូរនាំឈឺក្បាលធ្វើអី»ជុងហ្គុកក្រោយឃើញអាល្អិតស្ងាត់គេក៏និយាយសួរទៅកាន់អាល្អិតម្ដងទៀត
«ចុះពូៗចង់ឲ្យថេយ៍ៗធើអី (ធ្វើអ្វី) ចុះ...?»អាល្អិតក៏និយាយតបទៅកាន់ជុងហ្គុកវិញ
«លក្ខខណ្ឌចាំប្រាប់ពេលក្រោយឥលូវឆ្លើយសិនមកថាអាល្អិតឯងព្រមឬអត់ ?»ជុងហ្គុកក៏និយាយតបទៅកាន់អាល្អិតវិញ
«ព្រមក៏បានដែលតែពូៗត្រូតែទិញតបប៊ឺរី (ស្រ្តបឺរី) ឲ្យថេយ៍ៗឲ្យឆើនៗ (ច្រើនៗ) ឮទេ..?»អាល្អិតក៏និយាយតបទៅកាន់ជុងហ្គុកវិញ
«OK យល់ព្រម»ជុងហ្គុកនិយាយហើយក៏ឈប់ឡានក្បែរនោះដើម្បីចុះទៅទិញស្រ្តប៊ឺរីឲ្យអាល្អិតនោះ។ បន្តិចក្រោយមកជុងហ្គុកក៏ត្រឡប់មកវិញ
«នេះរបស់ឯងតែកុំភ្លេចលក្ខខណ្ឌរបស់ពួកយើងណាអាល្អិត»ជុងហ្គុកនិយាយទៅកាន់អាល្អិតនៅពេលដែលគេមកដល់ឡានវិញ
«លក្ខខណ្ឌអីទៅថេយ៍ៗចាំអត់បានផងនឹង....អ៊ួយៗ....ឈឺបាលៗ (ឈឺក្បាលៗ) ហាស៎....»ងាប់មើលអាល្អិតនេះគេលេងល្បិចចុះលោកអើយលោក
«នែ៎....អាល្អិតកុំមកធ្វើជាភ្លេចណាពួកយើងទើបតែនិយាយគ្នាមុននេះសោះនឹង»ជុងហ្គិកកើតទុក្ខមិនសុខចិត្តគេក៏និយាយតបទៅកាន់អាល្អិតវិញភ្លាមតែម្ដង.
«ថេយ៍ៗអត់ចាំមែន.....អឹុមៗ....
«ផ្អែម......
