Traumatisch gebeurtenis

16.Pistool

Luke

Ik hang op en pak de radio. "7-adam-33 zet assistentie op stand-by. Ik en agent Evers gaan naar het safehouse 08 voor controle." "Is goed 7-adam-33. We zorgen voor eventuele assistentie." Kasper stapt in de auto en ik rij weg. "Je hebt al voor stand-by gevraagd." "Inderdaad, problemen mee." "Nee." De rest van de rit was stil.

Hanna

Ik lig op mijn kamer met mijn drumstokken te klooien. Al mijn boeken heb ik al uit. Opeens hoor ik een knal. Ik pak mijn wapen en stop het in mijn riemband onder mijn vest. IK snel de kamer uit en begeef me in de woon omgeving. Na 2 maanden eindelijk actie.

Ik zie Xavie staan met een wapen en niet veel veder op staat Sara ook met een wapen. Ik leg mijn hand op mijn wapen, maar trek hem nog niet. Ik wil weg sluipen als er word geroepen: "We hebben iedereen!" Het is Sara. "Niet, we missen Mieke nog. MIEKE kom eens naar buiten!" Zonder dat ik een andere optie heb loop ik weg van mijn plek achter de kast. "Aha, heyyy daar." ik kijk met afzien naar de 2 mensen naast wie ik de afgelopen 2 maanden heb geslapen. Hoe kon ik zó blind zij?! Ik ben een agent dat had ik moeten zien.

"Oké we gaan dit zo doen. Wij binden jullie vast en dan gaan we weg. Iemand anders haalt jullie op." Wie zou ze ophalen? Hebben ze nog een handlanger? Zou het een agent zijn? "Jij, jij en jij gaan met ons mee." Hij wijst naar mij nog een meisje en een jongen die niet veel ouder kan zijn dan 20. Ik geloof dat ze Isabel en Leo heten. "Ik ga dus echt niet mee, en die 2 ook niet." "Ohh, zo dapper. Moet ik iemand neerschieten? Ga je dan mee?" "Je schiet niemand neer." Al ben ik daar niet zo zeker van. 

Hij richt en schiet op de been van Cris. "STOP! Ik werk mee, laat me hem eerst helpen." Ze kijken elkaar aan en knikken. "Vooruit, we moeten de rest toch nog vastbinden. Ik snel naar Cris toe. "Hé, gaat het een beetje?" Wat een vrij domme vraag was, aangezien hij net is neergeschoten. Zonder dat hij wat zegt schud hij zijn hoofd. "Laat me wat spullen halen." zeg ik terwijl ik opsta om Sara aan te kijken. "Nee. Dit is alles wat je hebt, tenzij je nog een slachtoffer wilt." Onder mijn adem mompel ik "Bitch." Zonder erbij na te denken doe ik mijn vest uit en dan mij dunne trui aan. Cris kijkt me met grote ogen aan, maar niet omdat ik mijn trui uitdoe. Gauw doe ik mijn vest weer aan. "Shhh." zeg ik met een vinger voor mijn mond. De kogel is door het been gegaan. 

Ik wikkel mijn trui er strak omheen met de knoop een paar centimeter boven de wond. Aangezien ik niks heb behalve mijn trui laat ik het zo. De mouwen vormen de knoop en daar onder maar ik de andere uit eindens ook zo goed mogelijk vast. "Oefen hier gewoon druk op uit oké?" "Moet lukken" brengt Cris er met moeite uit. "Het komt goed." 

"Ben je nou klaar!?" schreeuwt Xavie.