14. Kabaal

6 0 0
                                    

Hannna

Ik zit aan de ontbijt tafel naast Xavie. Sara zit tegenover mij. Ik zit hier nou 2 weken en ik heb nog steeds geen spoor. Ik mis mijn familie, vrieden en iedereen thuis. Maar ook mis ik het los gaan op mijn drumstel. Ja, ik heb een stel drumstokken hier, maar dat is geen drumstel. 

Ki Hong

"YESSSSSSSSSSSS! GEWONNNEN!" roept Thomas naast me. "Nahhh." verloren. Thomas en ik waren Mariokart aan het spelen. Ik ben 2 de geworden. "Ik moet maar eens gaan." zegt Thomas. "Dag gozer." Ik geef hem zo een schouderstoot en hij vertrek. 

Wat zal ik nu gaan doen...?  Ik kijk op mijn kalender volgende week heb ik een casting. Hanna hielp mij altijd met de tekst te leren. Zelfs toen ze niet meer bij mij woonde. Ik besluit naar Jacob te gaan. Die is toch helemaal alleen thuis waarschijnlijk. Zo gezegd zo gedaan. Ik stap in mijn auto en rijd weg. 

Ik bel aan, maar als hij niet open doet bel ik weer aan. Aangezien zijn auto thuis staat besluit ik mijn eigen sleutels te gebruiken. Misschien is hij gewoon in zijn tuin. "Iemand thuis?" vraag ik als ik binnen sta. Ik hoor geen antwoord, maar wel hoor ik gerommel in de keuken. Ik vraag mij af: wat gebeurt daar? Oké Jacob die is waarschijnlijk thuis, maar vanwaar dat kabaal? Ik loop naar de keuken en geloof mijn ogen niet. 

Ik ren op de 2 gedaantes af en trek ze uit elkaar. "WTF GAST!?" schreeuw ik naar mijn schoonbroer. "Hanna is anderhalve maand weg en jij gaat vreemd!?" "Wie is Hanna?" vraagt het meisje achter mij. Ik kijk om. Het is een meisje rond de zelfde leeftijd als mijn zusje. Ze heeft rood haar en bruine ogen. Ze is niet veel langer dan 1,70 gok ik. "Wie ben jij?" snauw ik naar het meisje. "Dat kan ik beter aan jou vragen, wie denk jij dat je bent om onze kus zo te onderbreken?" vraagt het meisje en aan haar ogen zie ik dat ze het antwoord liever niet wilt weten. 

"Degene die jij aan het kussen was is mijn schoonbroer en heeft een vrouw. Niet voor lang als hij zo door gaat." terwijl ik dat laatste zeg kijk ik naar Jacob. Ik draai terug naar het meisje en zeg: "Waarmee hij een kind heeft die er helaas niet meer is. Nu jij weer!" 

Het meisje kijkt stomverbaasd. "Dat wist je niet of wel dan?" vraag ik nu wat aardiger. "Nee. Niet dat het mij wat interesseert dat is zijn probleem." OMG, ze is een hoer. Tuurlijk joh. "WEG! Uit dit huis. NU!"  Ze loopt weg. Als ze weg ik haal ik diep adem. dan pas ruik ik de geur van alcohol.

Traumatisch gebeurtenisWhere stories live. Discover now