5.Opgehaald

6 0 0
                                    

3 Maanden later

Ik zit achter mijn drumstel te drummen. Ik ben net wakker en moet zo naar het werk. Jacob is in de douche. Als ik klaar ben met het lied hoor ik de bel gaan. "Verwacht jij iemand?" roep ik naar Jacob.

"Nee, ga jij kijken?" Ik knik nadat ik besef dat hij dat toch iet kan zien roep ik: "Tuurlijk!"
Ik open de deur met als uitkomst dat ik mijn beste vriend zien. "Wat doe jij hier?" "Jou ophalen!" zegt hij alsof we dit elke dag doen. Wat niet helemaal waar is. Ik haal hem meestal op tenzij we - beide - nachtdienst hebben. Dan haalt hij mij op. En anders rijden we apart, logisch als de een geen dienst heeft. Ik kijk op de klok: "Je bent wel heel vroeg." "Klopt! Gezellig toch? Of stoor ik?" zegt hij met een knipoog. Ik rol met mijn ogen. "Jij stoort nooit." zeg ik met een lach. "Mooi zo."

"Ga we zo een koffie koffie halen?" Voordat we naar werk gaan halen we altijd eerst nog een drankje bij een plaatselijke koffietent, waarbij we een abonnement hebben! Waardoor als je de hele week 1 drankje haalt (werkweek) er maar 3 hoeft te betalen, 2 dus niet. Fantastisch. Ik haal meestal een soort appelsap, maar d'r zit nog iets doorheen. Ik heb geen idee wat, maar het is heerlijk. "Zeker, anders overleef ik mijn dag niet." zeg ik met een lach. Mijn partner was ook mijn begeleider tijdens mijn Rookie tijd. Hij had (heeft, ja nog steeds) allemaal testen voor me. Een keer deed hij alsof ij was neergeschoten en omdat ik niet wist waar ik was, hij had me afgeleid, moest ik lopen totdat ik wel wist waar we waren. Als in wie doet dat. Hij is apart, maar onder die harde laag zit ook een zachte laag. 

Ook al zet ij dat niet, ik weet dat hij ook om mij geeft. Ik bedoel ik heb zijn leven al een paar keer gered. Hij ook de mijne. Laten we gaan. 
"JACOB IK BEN NAAR WERK!!" "TOT STRAKS SCHAT!" "HOU VAN JE!" "IK OOK!!" 

"Nu ben ik  doof." zegt Kasper. Ik geef hem een klap tegen zijn hoofd. "Is je auto open?"


Traumatisch gebeurtenisWo Geschichten leben. Entdecke jetzt