Biyernes, alas-5 ng hapon.
"Lalabs palagi kang magtetext sakin ahh' wag kang maglakwatsa dun." Ani ni Tristan na maga na ang matabpero di umiiyak.
"Labs oo, hindi ko kakalimutan. Skype rin tayo ahh." Ani ko.
"Lalabs pano ka makaka skype ee. Wala ka ngang laptop o tablet cellphone mo pa Nokia C2" Aniya.
"Grabe ka talaga labs kahit ganto phone ko mabilis maka Facebook hindi gaya sayo. Lag pag naka wifi. Pero labs mamimiss kita *sobs*". Hindi ko na napigilan mapaluha gago tong mokong na to nang insulto pa ng phone.
"Gaga ka anak, kala mo wala kang magulang andito kami sa gilid niyo bulag larn?" Ani mama na umiiyak rin grabe diba concious si mama kung nakakain niya na ang uhog?
"Huhu, wait lang nay di pa kami tapos ni Labs mag usap *sobs* epal lang?" Ani ko.
"Labs ang pag aaral mo ayusin mo ah pektusan kita matching sapak with break-up gusto mo yun?" Ani ko. At umiling naman siya sagot niya na ayaw.
"Lalabs mahal na mahal kita." Ani tristan na pumikit ng mata at lumapit ang kanyang mukha na parang hahalikan ako at nung malapit na ang mukha niya di ko maiwasan mapapikit at yun na ang huling dampi ulit ng labi namin.
Nang biglang takpan ni Mama bunganga ko.
"Pasahin niyo muna thesis, bago pagbubuntis huhu." Ani mama.
"Badtrip ka nay huhu malapit na umepal kapa, tadyak gusto mo?" Ani ko.
"Anak mag ingat ka dun ahh' tumawag ka rin samin gabi-gabi o kaya kami ang tatawag." Ani papa na ngayon lang nag ka exposure sa kwento ko.
"Opo tay, ingatan mo si Nanay nakita ko yan kasama si Mang Berting." Ani ko at sabay lingon ni Papa kay Mama. Pasipol sipol pa si Nanay at pumasok sa Motorsiklo si Papa naman sinundan si Mama bahala sila Landi kasi yan.
"Miss, aalis na tayo." Ani ng Konduktor
Paakyat na ako ng lumingon ulit kay Tristan.
Di ko matiis bigla akong lumapit sa kanya at hinalikan sa labi siguro matagal tagal bago dumampi ulit ang labi ko sa kanya.
"I love you Labs" ani ko.
"I love you too Lalabs, Ingat ka dun ah." Aniya
Tumango nalang ako bilang sagot ayoko panghinaan ng loob kaya pumasok na ako sa bus at unti-unting umandar na ang bus muli ako lumingon sa bintana at kumaway kay Labs kumaway din siya sakin pabalik. Mamimiss ko talaga siya.
"Kakaiba ka Miss, ikaw lang ang babaeng nakita kong umiiyak na tumatawa. Lakas ng tama" Ani nung lalaking katabi ko. Hindi ko pinansin pero sinagot ko siya.
"Masaya lang akong sa mahigit apat na taon na magpapakalayo, may babalikan pa akong lalaking mamahalin." Ani ko.
"Pano kung masawa rin siya maghintay? Pano kung ikatuwa niya ang pag alis mo?" ani ng lalaking katabi ko ayos to ahh makasalita, paglingon ko sa kanya.
(⊙o⊙)？ Lee Min Ho? Shet! Ampogeeeeeeee *O*
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Anyare kay Anne? Drop a Comment pretty please.
BINABASA MO ANG
Nang Dahil Sa Connection (with Extended Chapter)
Short StoryNaranasan niyo na ba yung nang dahil sa nawala ang connection ng network nawala rin lahat? Yung magrereply kana sana biglang nagloko ang Signal ng Cellphone mo. Yung magloload ka biglang kakainin. Yung tumatawag yung Love ones mo, biglang mag a- "Un...
