• Ten Właściwy • Albus S. Potter [zawieszone]

Hejka, nie - nie rozdział

       Cześć wszystkim!

       Minęły dwa lata od ostatniego rozdziału Tego Właściwego i czuję się z tym potwornie 😓 Usunęłam kilka ostatnich rozdziałów, bo po prostu przestałam je czuć i przez tak długą przerwę bardzo oddaliłam się od bohaterów. Ciągle wierzę, że to kiedyś skończę, chociaż całości przyda się pewnie edycja, abym znowu czuła się komfortowo z pisaniem tego. Pamiętam, że na samym początku miał to być jedynie bonus, a potem... well. Jeżeli ktoś czeka jeszcze na rozdział, w co wątpię, przepraszam. Nie mam bladego pojęcia, kiedy się pojawi. I czułabym się nie fair w stosunku do Was, gdyby trzymała Was w napięciu. Mam ogromny sentyment do Marylin i Albusa, bo to była moja pierwsza historia, którą faktycznie skończyłam i chcę mieć nadzieję, że ich dalsze losy też skończę.

       Bo to nawet nie tak, że przestałam pisać – w ciągu tych dwóch lat skończyłam Wiśniowe Marzenia, w których Albus i Marylin pojawiali się całkiem regularnie i ewoluowali razem z historią i ze mną. Wiśniowe Marzenia mają mieć drugą część – ale nie mam pojęcia, kiedy pojawi się prolog, bo muszę chyba odpocząć od tych bohaterów, piszę o nich od 2019 roku, gdy byłam w gimnazjum o miałam 16 lat, a w marcu skończę 20 i chyba potrzebuję czegoś nowego, powiewu świeżości, powrotu do Hogwartu. Dodatkowo mój cały proces twórczy się zmienił – te kilka lat temu w ogóle nic nie planowałam, co aktualnie potwornie mnie irytuje. Nie będę Was zamęczać moimi życiowymi kryzysami, bo pewnie nie są interesujące, ale... no, nie jest zbyt super, bo nie mam bladego pojęcia, co robić z życiem – cieszyłam się, że dostałam się na studia, ale po miesiącu ogarnęłam, że filologia polska nie jest jednak dla mnie i teraz jestem na drodze odkrywania siebie. Serio nie będę Was tym męczyć, po prostu chyba staram się przed Wami usprawiedliwić.

       No, ale właśnie – nie przestałam pisać, wątpię, abym umiała to zrobić. Dzięki pisaniu dosłownie przeżyłam gimnazjum i mam nadzieję, że jakoś mi to wychodzi. Dlatego zapraszam do przeczytania Wiśniowych Marzeń – są skończone, nie trzeba czekać aż dodam kolejny rozdział. Druga część nie kontynuuje żadnych zaczętych wątków, więc wszystko tam jest skończone.

• WIŚNIOWE MARZENIA • LILY L. POTTER

❝ - Nasza relacja jest czysto platoniczna - potaknął Adrastos, choć zrobił to niechętnie. Zaczął tracić kontrolę nad tą swoją fascynacją.

- Tylko przyjaciele - dodała Lily, kiwając głową.

- Towarzysze do wiśniowych lizaków - poinformował Adrastos.

- Powiernicy sekretów.

- Psiapsióły ❞

Lily Potter zderzyła się z dorosłością nie w ten sposób w jaki sobie wymarzyła, a Adrastos Flint miał już wprawę w życiu za pan brat ze swoimi błędami.

Ale mówiłam Wam także, że potrzebowałam odpocząć od tych bohaterów – ukochanym bohaterów, ale muszę odetchnąć. I z tego powodu zaczęłam coś trochę innego niż zwykle – ciagle nowe pokolenie (powiedziałam na imprezie w sobotę, że to mój typ ff, bo dzieje się w przyszłości i jak napiszę, że Taylor Swift została prezydentem to to prawda, tak długo aż nadejdzie tamtem rok xD), ale inni bohaterowie (minus tradycyjna trójca Albusa, Scorpiusa i Rose), inny rodzaj narracji i inny temat. Also – Amaryllis Zabini i Adrastos Flint byliby besties. Narazie są tylko dwa rozdziały, ale rety, czuję się jakbym znowu pisała Tego Młodszego, a weterani moich fanfiction wiedzą, że zdarzało mi się wtedy dodawać kilka rozdziałów dzienni – ale ostrzegam, że to raczej nie będzie możliwe przy tym, bo rozdziały są treściwe i nawet jeżeli piszę bez przerwy to może mi zająć minimum 2 dni.

Więc zapraszam?

• VIGILANTE • SCOROSE

❝You did some bad things, but I'm the worst of them. Sometimes I wonder which one will be your last lie❞ - Taylor Swift, Vigilante Shit, Midnights, 2022

Wakacje przed siódmym rokiem w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie dla Rose Weasley obfitowały w intensywne wydarzenia - znalazła pierwszą w swoim życiu pracę, wzięła udział w aż dwóch pogrzebach i... złamała pewną rodzinną tradycję.

Śmierć Lorcana Scamandera została uznana za nieszczęśliwy wypadek - nierozsądny młodzieniec spożył za dużo alkoholu na urodzinach przyjaciela, potknął się o doniczkę i wyleciał przez barierkę balkonu. Rose nieszczęśliwym przypadkiem znalazła się w pokoju sąsiadującym z nieszczęsnym balkonem i po mrożącym krew w żyłach krzyku chłopaka, usłyszała pośpieszne tuptanie, jakby ktoś uciekał z miejsca zbrodni.

Oczywiście nikomu tego nie powiedziała, bo wtedy pojawiłyby się pytania, co robiła w tym pokoju, a ona nie była gotowa na reakcję swoich rodziców.

Po powrocie do Hogwartu okazuje się, że śmierć Scamandera mogła wcale nie być wypadkiem, gdy zamek nagle zamienia się w szkołę wyciągniętą z uwielbianych przez Albusa kryminałów. Nagle ukrywanie związku z pewnym blond Ślizgonem spada na drugi plan - co nie znaczy, że przestała to robić.

Rose Weasley była córką swoich rodziców i, gdy w Hogwarcie działo się coś złego, musiała rozwiązać postawioną przed nią zagadkę. Całe szczęście, że miała równie do tego chętnych przyjaciół. Oprócz Lucy, która upierała się przy przestrzeganiu regulaminu, ale została przegłosowana.

Problem pojawił się, gdy jej rodzice zaczęli pojawiać się w szkole zadziwiająco często. Spotykali się z wujkiem Harrym i wchodzili w paradę młodym detektywom-amatorom, próbując znowu poczuć dreszczyk emocji z młodości.

Zapowiadał się ciekawy i makabryczny rok szkolny, a profesor Minerva McGonagall była na to wszystko zdecydowanie zbyt trzeźwa.

Jeszcze raz Was przepraszam i mam nadzieję, że do zobaczenia!

Wasza MissiKongxx