Kutay sırıtarak ellerimi bağladığında, dişlerimi sıktım ve öfkeyle suratına doğru baktım. Şu an gerçekten olduğum konumdan hiçbir şekilde zevk almıyordum.
Birinci ormandaydık.
İkincisi en gıcık olduğum adamların esiriydim.
Üçüncüsü ise ellerim bağlanıyordu ve karşımdaki piçler bu durumdan aşırı bir şekilde zevk alıyordu. Ellerimi bağlamayı bıraktığında, derin bir nefes aldı ve suratıma baktı.
"Bakalım sizin tim gerçekten övüldüğü kadar iyi mi?" Kemal komutanın sırıtarak sorduğu soruyla birlikte daha çok dişlerimi sıktım.
Evet, komutanlarda bu yarışın içerisindeydi.
Öfkemi belli etmeyerek sırıttım ve Kemal komutanım gözlerinin içine baktım. "Alphan komutanın bordo bereli olduğunu biliyorsunuz değil mi komutanım?"
Sırıttı. "Unutmak mümkün mü?"
Alphan'dan hoşlanmadığını bakışlarından anlarken, içimdeki neşe baş göstererek damarlarımda kol gezmeye başladı.
Bu adam, Alphan'dan çekiniyordu.
Bunu geçen akşam yaşanan olaydan bile anlayabiliyordum. Çatalı bilerek yere atmasına rağmen hiçbir şey dememiş, kabul etmek zorunda kalmıştı.
Başka da şansı yoktu zaten.
"Bulması zor olmaz, geldiğini bile fark etmezsiniz zaten." Gözlerimdeki alay taşarak Kemal komutanın gözlerine ulaştığında, sırıtmasını kesmedi.
Ancak gözlerinden öfkeli olduğunu çok rahat bir şekilde anlamıştım.
"O zaman o gelmeden, biz seninle bir güzel eğlenelim." Dediği şeyle kaşlarım havalanırken, sırıttı.
Ardından eliyle yürümem için işaret verdi.
Derin bir nefes aldım ve yürümeye başladım. Onlarda arkamdan gelirken, kafamı hafifçe yukarı doğru kaldırdım ve etrafa baktım.
Hava kararmak üzereydi ve hava soğuktu. Ayrıca bu pezevenkler üzerimdeki montu çıkartmış, hırka ve kazakla kalmamı sağlamışlardı.
Hasta olacaktım.
Fena hasta olacaktım ve bu beni sinirlendiriyordu. Çünkü gerçekten hasta olmaktan bıkmıştım artık. Ben derin derin düşünerek yürümeye devam ettiğim sırada, Kemal komutanın sesini duydum.
"Eğitim bitince ne yapmayı düşünüyorsun Alaz?"
Derin bir nefes aldım ve ona doğru dönerek dudaklarımı araladım. "Bordo bereli olmak istiyorum komutanım."
Kemal komutan düşünceyle kafasını salladı. "Kaç yaşındasın."
"26."
Tekrardan kafasını salladı. "Yaşın biraz geçmiş gibi, olabileceğini pek düşünmüyorum." Derin bir nefes aldım.
Bende düşünmüyordum zaten.
Hem oraya katılmamda zordu. Çünkü genelde hem yetimleri seçiyorlardı, hemde aşırı zorlu bir sınava tabii tutuyorlardı.
Girmek ayrı bitirmek ayrıydı.
Ayrıca çok önceden katılmam gerekiyordu ve ben maalesefki katılamamıştım. Eğitimi bitirene kadar yaşım 30 olacaktı ve bana pek bir ihtiyaçları da kalmayacaktı.
Genç ve dinamik askerlerle operasyon yapıyorlardı. Alphan'da artık 35 olduğu için, onu da emekli yaparak bir askeriyeye atamışlardı.
Atamaları da kişisel isteğe bağlıydı tabii. İstese askeriyeden ayrılabilirdi Alphan.
