Heart of a Saint, life of a sinner

27

Kunot na kunot ang noo ni Milagros habang naka tingin sa cieling, hating gabi na at nag hihilik na ang kaniyang katabi, iritado rin siya at panay buntong hininga, paano ba naman ay panay dantay sakanya ang bakla.

"Ang likot mo." reklamo pa nito, pilit kasi ni Mj inaalis ang pag kakayakap nito sakanya, ngunit sadyang mabigat ang mga braso ni Cassie na normal naman para sa mga lalaki, hindi siya komportable sa posisyon nilang dalawa.

"Tangina, panay sanday ang inet! inet!" aniya pa nito na pilit inaalis ang kamay at mga hita na iniipit siya nito.

"shhh"

"hayssss." asar nitong turan.

"Let's stay like this please." he murmured, at mas lalo pang hinigpitan ang yakap.

asar lamang na tinitigan ni Mj si Cassie na naka pikit naman pero panay salita rin, luh gagi galing naman noon natutulog panay sagot.

"i love you Mj." panay bulong ng biyot, bigla naman gumapang ang kamay ng bakla tungong dibdib niya, wala siyang sport bra na suot kapag tuwing natutulog, gulat na gulat si Mj dahil na sa dibdib niya ang kamay ni Cassie.

tangina talaga, sa isip isip nito, siniko niya ito ngunit mas sumiksik pa ito sa leeg niya. Aba't tarantado 'to nanadya na yata ito maka tyansing.

Si Cassie naman, medyo nagising na ang diwa, napa dilat siya kaunti habang pinapakiramdaman ang mga reaction ni Mj, natatawa siya dahil ang sarap nito pag tripan.

"Umusod ka nga, lintek 'to." ngunit nanatili itong, nag bingi-bingihin at mas lalo pa itong sumiksik.

"Sabi ko usod pero mas lalong sumiksik." asar na turan nito, wala siyang ginawa kundi hayaan na lang, pumikit siya saglit ngunit bigla rin napa dilat ng pigain ang dibdib niya paulit-ulit, luh si gago ginawang stress ball dibdib niya, hinayaan na nga niya e dahil tulog nga.

kaya naman hindi niya hinayaan pa na umulit pa ito, tinapik niya ito sabay inalis ang kamay, ngunit lumipat naman ito sa bewang niya sa may bandang puson naman mas lalong ikinakilabot niya.

naasar siyang umusod sa pinaka dulo ng kama at kumuha ng unan para ayon ang gawing harang niya sa baklang manyakis na natutulog.

ilang minuto rin naman naging payapa ang kaniyang patulog, ngunit may naramdaman na naman muli si Mj na yumapos na braso muka sa bewang niya.

inis na inis siya at wala na siyang nagawa pa.

-

Kinabukasan naman, umagang umaga ay abot langit ang ngiti Cassie kay Mj habang ito'y kumakain ng almusal.

"Hindi ka ba naasiwa sa pag mumukha ko? kanina ka pa panay ngiti sakin." nasusurang turan ni Mj nawalan gana kumain.

umiling lamang ito, bilang sagot ngunit dinugtungan rin ng mas lalong ikinairita ng tibo.

"No, i'm just happy na ikaw ang nasilayan ko sa maganda kong umaga." aniya ng bading.

"bakit ba parang patay na patay ka sakin." asar na turan nito.

ngunit tinawanan lamang siya ni Cassie.

"Sabi ko nga ikaw ang happy pill ko MJ kaya sobrang buo ng araw ko kapag nakikita kita.." sabay kindat bigla ni Cassie.

"Soon, kapag mag asawa na tayo pangarap ko ikaw palagi ang masisilayan ko sa umaga hehehe." ngunit inismidan lamang siya ni Mj sa ka kornihan ng bading na ito.

" Boring kalang, maraming lalaki dyan hindi tayo talo." pagiging totoo nito, ngunit sa kabilang parte naman ni Cassie nakaramdam rin naman ito ng kirot mula sa puso dahil sa pagiging tapat nito.

" Hindi ako boring no, at isa pa ikaw lang ang isinisigaw ng puso ko! since day 1." Aniya neto, habang hinahawi ang buhok.

"Ewan ko sayo." Aniya ni MJ akmang tatayo sa upuan, habang hindi pa natatapos ang pagkain.

"And isa pa, i don't judged you." pahabol neto, kaya napailing na lang siya.

"Wala na sakin 'yon." Aniya nito,  pagkatapos ay iniwan si Cassie na panay kausap pa rin sakanya.

Kahit anong taboy niya dito panay lapit parin sakaniya neto.

"Ano siya linta?" out of the blue na lang niyang nasabi iyon sa kawalan.

Sunday ngayon, nais niyang mapag isa at makapag isip isip, sa sitwasyon niya ngayon ay sobrang hirap makahanap ng trabaho.

Kung lalabas naman siya, masyado siyang kilala at wanted, parang lahat na lang tao na nakapaligid sakanya e naka mata sakanya habang hinuhusgahan siya, bukod tanging si Cassius lang talaga ang naniniwalang malinis ang kaniyang konsensiya.

Sa totoo lang nakakapanghina ang ganitong sitwasyon niya, masyadong mahirap gumalaw, nakaka tamad, at nakaka pang hina ng loob, halos araw araw kaba naman husgahan bawat makakita lang sakanya.

Pero bilib ako kay Milagros kahit siya na lang mag isa, kaya niya pa rin niya ang mismong sarili na walang hinihinging tulong sa iba.