Κεφάλαιο 17

78 8 4
                                    

Από χθες, ο Γιώργος Βενεράκης πλέει σε πελάγη ευτυχίας. Το τηλεφώνημα που έλαβε από τον άγνωστο αγοραστή της οικογενειακής του περιουσίας, του έδωσε μια ελπίδα να δημιουργήσει τα πάντα ξανά από την αρχή, ακόμα και αν χρειαστεί να δυσκολευτεί.

Σήμερα, το απόγευμα οι Βενεράκηδες ανταμώνουν και πάλι, αλλά αυτήν την φορά στο μονοκατοικία του Γιώργου στην Κηφισιά. Το σαλόνι, έχει μετατραπεί σε γραφείο και οι δύο άνδρες εκτός του Αλέξιου, συζητούν εκτενώς για το ζήτημα των αμπελώνων.

«Από την εκτίμηση των ειδικών, μου είπαν ότι τα κάτω-κάτω αμπέλια, τα πιο μακριά που είναι γύρω στα 50 στρέμματα, δεν έχουν υποστεί βλάβη και με λίγο φροντίδα, θα είναι μια χαρά. Επομένως, σκεφτήκαμε με τον Φραγκίσκο και την Σταυριανή να εκμεταλλευτούμε εκείνα τα αμπέλια και να βγάλουμε ένα συλλεκτικό ερυθρό κρασί. Θα βάλουμε τα δυνατά ώστε να γίνει τρεις φορές καλύτερο από το προηγούμενο» Λέει ο Γιώργος πίνοντας από τον ζεστό καφέ που του έχει σερβίρει η Χρυσάνθη.

«Και θα πετύχει πιστεύεις αδερφέ; Έχετε υποστεί μεγάλο πλήγμα στην αγορά» Λέει η Μυρτώ φοβούμενη πως η προσπάθεια τους θα πάει χαμένη.

«Ναι Μυρτώ μου, θα πετύχει. Ο κόσμος και γενικά οι επιχειρηματίες δεν είναι χαζοί. Μετά από την φωτιά στους αμπελώνες, είδαν ότι την καταστροφή που υπεστήκαμε τόσο τότε, όσο και νωρίτερα, δεν ήταν δικό μας λάθος» Της λέει εκείνος καθησυχαστικά «Άλλωστε έχουμε και τον Χιωτάκη που μας στηρίζει» Συνεχίζει εκείνος.

«Με αυτόν τον άνδρα που πουλά τα αμπέλια, πότε έχεις ραντεβού;» Ρωτά ο Αλέξιος αγκαλιάζοντας την γυναίκα του.

«Όπου νάνε πρέπει να ξεκινήσω»

«Και που είναι;»

Η ερώτηση αυτή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μια κινητή βόμβα. Ωστόσο για καλή τύχη όλων, το κινητό του Γιώργου χτυπά την στιγμή που πάει να αποκαλύψει το όνομα του μέρους. Έτσι, ο άνδρας φεύγει από το σπίτι, δίχως να μάθει κανείς που πηγαίνει.

______________

«Καλησπέρα» Λέει η Ειρήνη στον Βασίλη κρατώντας το κινητό της ακουμπισμένο στο δεξί της αφτί.

«Καλησπέρα Ειρήνη μου. Σε πήρα για σήμερα, θέλω να βγούμε» Της λέει.

Εκείνη ετοιμάζεται να τον αποφύγει, αλλά η Διονυσία την προτρέπει να το κάνει. «Εντάξει, αλλά θα διαλέξω εγώ το μέρος» Του λέει.

«Αν θέλεις εντάξει, απλά έλεγα να είμαστε κάπου οι διό μας»

Ένα πλάγιο χαμόγελο εμφανίζεται στα χείλη της Διονυσίας.

Δύσβατος γυρισμóς 3 (Β3)Where stories live. Discover now