Ιανουάριος 2014, Αττική Αθήνα
Τρεις μέρες μετά...
«Και εγώ σου λέω πως ο Μηνάς έχει κάθε δικαίωμα να δει το παιδί του. Ποια νομίζεις πως είσαι και του απαγορεύεις να δει την κόρη του;»
Η γιαγιά Διονυσία, περίπου έναν μήνα από τον θάνατο του άνδρα της έχει επανέλθει κάπως στην πραγματικότητα. Σαν οικογένεια έχουν πολλά ανοιχτά μέτωπα τα οποία όμως δεν τους απειλούν πλέον. Πολλοί ψάχνουν να βρουν τους λόγους για τους οποίους τους πολέμησαν τόσο πολύ σαν οικογένεια, αλλά όλοι τηρούν σιγή ιχθύος. Και μέσα σε όλα αυτά, υπάρχει και μια Σταυριανή που την μια μέρα είναι καλά με τον Μηνά και την άλλη δεν τον αφήνει να δει την Λενιώ. Πολλές φορές έπεσε στην αγκαλιά του, άλλες πάλι τον απέφευγε.
«Σου είπα μαμά, θέλω τον χρόνο μου για να φέρω σε επαφή το παιδί με τον Μηνά. Είναι δυνατόν να πάω και να της πω: Κοπελιά μου, από επαέ είναι ο πατέρας σου ο Μηνάς» Η Διονυσία δεν πολυμιλά σε αυτό. Καταλαβαίνει ότι είναι δύσκολο για το παιδί να θεωρήσει από εδώ και στο εξής έναν άλλον για πατέρα.
«Να το πάτε σε έναν ψυχολόγο. Πρέπει να μάθει. Αρκετά λάθη κάνατε και κάναμε στο παρελθόν. Δεν βλέπεις πως όλα εδώ πληρώνονται;»
«Για τον μπαμπά λες;»
Το πρόσωπο της γιαγιάς μορφάζει. «Ο πατέρας σου είναι μια άλλη ιστορία που καλό είναι να την αφήσουμε για τώρα...»
Η Σταυριανή, φεύγοντας από το πατρικό της, στο δρόμο ανταμώνει με τον Μηνά. Από διακριτικότητα, τον χαιρετάει αλλά δεν σταματάει να ανταλλάξουν καμία άλλη κουβέντα.
Ο Μηνάς με τρόπο την αφήνει να φύγει αλλά συνάμα την ακολουθεί.
Στο σπίτι της φτάνουν ο ένας πίσω από τον άλλον και την ώρα που εκείνη κάνει να ξεκλειδώσει την πόρτα, ο άνδρας φτάνει ακριβώς από πίσω της.
Η Σταυριανή τα χάνει! «Γεια» Του λέει.
«Γεια. Που είναι η μικρή;»
Ξεκλειδώνει την πόρτα. Ο Μηνάς μπαίνει μέσα πριν τον κλείσει απέξω. «Σε παρακαλώ Σταυριανή, μην πίνεις πάλι το αμίλητο νερό»
Εκείνη αφήνει τα κλειδιά στο έπιπλο και προχωρά μπροστά. «Είναι στην μάνα μου Μηνά, εκεί την πήγα»
Κάθονται στο σαλόνι μαζί.
«Γιατί; Αφού ξέρεις ότι δεν έχω τα μούτρα να πάω στην κυρά Διονυσία. Σταυριανή τόσο πολύ δεν θέλεις βα με γνωρίσει η μικρή ως πατέρα της; Θέλω να κάνουμε κάτι με την μικρ-»
