Deceive Me

Chapter 5

"Hindi ka nanaman ba kakain ikaw na bata ka?" tanong sa akin ni Nanay habang  nagmamadali akong tumakbo, late nanaman ako at ang malala ngayon pala pupunta ang bago namin na propesor!

Sana hindi ako isumbong kay tito.

"Hindi na po, late na 'ko, e. Love you!" pag papaalam ko at nag flying kiss pa bago umalis. Sumakay na 'ko sa sasakyan ko.

Fuck! Mauubusan pa 'ko ng gasolina, what a day. Pumunta muna ako sa malapit na gasoline station.

"Full tank sagad kuya!" I exclaimed, nakita ko nagulat si kuya at medyo natataranta pa sa sinabi ko pero agad din naman siyang lumapit. I tap my fingers sa manibela, I'm doomed.

"Kuya, keep the change." I said in a hurry.

"Eh sakto bayad mo, e." Exactly kaya nga keep the change hehe. Agad kong pinalipad ang sasakyan ko papunta sa unibersidad. Nang makarating na 'ko nakita ko si kuya guard at napailing nalang. Hehe ako lang 'to laging naghahabol sa schedule.

At least sa klase lang ako naghahabol hindi sa taong hindi naman ako gusto, 'di ba?

Wala nang tao sa labas tanging ako nalang talaga kaya mas binilisan ko pa ang takbo ko. Doon na 'ko sumakay ng elevator sa tabing room ko para hindi na 'ko tatakbo.

Yes, Rainiel, buti naalala mo.

"Under maintenance." Nakalagay napapadyak nalang ako dahil sa sobrang inis. No choice, kailangan ko maghagdan.

Kahit pagod na 'ko sa kakatakbo kanina matyaga kong inakyat ang hagdan. Whoever na nag desisyon na gawing 6th floor ang silid ko, Isisilid kita sa drum.

Hingal ako na huminto, finally. Yumuko ako at dahan-dahan naglakad papunta sa bintana para sumilip. Bakit ang tahimik naman nila at mukhang nakikinig?

Hindi naman sa maingay at walang nakikinig kay Mr. Samaniego pero, iba ang katahimikan ngayon. Kahit si Cassidy na antukin parang focus na focus.

Nakakapanibago ah, kabahan na ba 'ko? O sadyang nagbago na sila?

Tumayo na ako at pumunta sa pinto, When I open the door, their attention drawn to me.

Yes, bitch, I'm still alive and kickin'

"Who said na pwede kang pumasok." A deep feminine voice ang bumungad sa likuran ko, natigilan ako pansamantala. I gulped.

"What's your name?" tanong niya pero hindi pa rin ako lumilingon, fuck, my heart parang nasa marathon.

"R-rainiel p-po." Utal kong sagot, napapikit nalang ako.

"I said your name not your first name." I flinched, my hands and knees are trembling.

"R-Rainiel Louise V-Villarreal po." Have mercy please, naramdaman kong pumunta siya sa harapan ko, pero nakapikit pa rin ako at nakayuko.

"Look at me." Utos niya at dahan-dahan kong iniangat ang tingin ko sa kaniya. Malamig lang siyang nakatingin sa akin at

I saw a tall goddess woman, with reddish plumpy lips, perfect eyebrows, wavy long hair, long eyelashes, and an intimidating aura. She's indeed gorgeous, so unique and I think no one in the world can be as majestic as her.

Hanggang bibig lang ako umabot.

"One thing I hate are tardy people." She said in a cold tone voice. So it means she hates me already? Harsh. In my life, never pa 'ko na intimidate, there's something in this woman. Hindi pa rin naaalis ang tingin niya sa akin, her piercing green eyes looking at me, she have almond eyes.

"I don't care who you are, my rules, you need to obey it." I nodded, hindi ko pa nga alam rules niya.

"And you," she referring to me, "keep that in your mind." I can't stop from swallowing hard, she look at my knees na kanina pa nanginginig, I tried to stop it.

"Pathetic." I heard she muttered, nararamdaman ko na ang pawis na dumadaloy sa katawan ko kahit fully air-conditioned ang room. Siguro kung may staring contest lang panalo na ang babaeng 'to.

"Mr. Samaniego said that you're dean's lister, but you don't look intelligent to me." Parang na pintig ang tenga ko dahil sa sinabi niya, I heard whole class gasped.

Did she just humiliate me in front of everyone?

Okay lang, maganda naman siya.

"Go to your seat." Huling sinabi niya at saka naglakad papunta harapan, mahaba na medyo wavy ang buhok niya, naol blessed sa likod.

"Are you deaf?" natauhan naman ako sa sinabi niya kaya nagmamadali akong naglakad papunta sa upuan ko.

"I'm Alas Catalina Aguilar De La Frontera, address me Professor Frontera or Miss Frontera." She said while crossing her arms and legs.

"I have two rules aside from being late." At tumingin naman siya sa akin pagkasabi ng 'late'.

"First, you need to listen to me, and the second is the first rule." Magaling siya magsalita makukuha niya talaga ang attention mo. Bored lang siyang nakatingin sa amin.

Napansin kong matalim pa rin siyang nakatingin sa akin.

Nugagawen?

Mukhang bago ako makapagtapos kailangan muna magkasundo kaming dalawa, hayst.

★★★

"What happened to her?" I heard Natalie asked Cass, nakatingin lang ako sa pasta na nasa harapan ko.

"Traumatized sa new professor." She replied, hindi pa rin ako maka move on kanina.

"Wow, a worthy opponent." Napakunot naman ako dahil sa sinabi ni Natalie, ano 'to? Video games?

"First time may mamahiya sa kaniya sa harapan, 'yan ang resulta." Sinamaan ko naman siya ng tingin, kailangan talaga paulit-ulitin?

"Is she Miss Frontera?"

"Yes, how did you know?" Cassidy asked.

"Pinagkakaguluhan din siya sa ibang room, she's a hottie professor." Natalie said habang kumakain. Ayaw pa rin i digest ng utak ko ang lahat.

"Siya ba 'yon?" turo niya sa isang lamesa at agad akong tumingin, siya nga. Mag-isa lang siyang kumakain sa hindi kalayuan na lamesa namin.

Nilapitan siya ni Mr. Mendoza, isa siya sa kinaiinisan ko na professor, lahat nalang na bagong propesora, nilalapitan niya.

Pero hindi umubra ang pag papa cute niya kaya iniwan siya.

Buti nga.

Uwian na at papunta na ako sa sasakyan nung makita ko siya. If I'm not mistake she owned De Tomaso P72 color black, holy shit.

Binugbog na 'ko ng kahirapan. Alam ko naman na mayaman din kami, pero siguro pag nagtabi kami magmumukha akong dukha.