ตอนที่ยี่สิบสอง ปริศนาสามผู้เหนือคำสาป
"พวกนายจะสู้กันไม่ได้นะ" เฮอร์ไมโอนี่พยายามปรามมัลฟอยและรอน ทั้งจะแยกทั้วคู่ออกจากกัน ในขณะที่แฮร์รี่กับแพทริคต่างพยักหน้ารู้กันในฐานที่เข้าใจ
นี่คือศึกชิงนาง
"พวกนายจะบ้ากันรึไง" หญิงสาวพยายามแทรกกลางผลักทั้งคู่ออก
"เอาเลยครับ อยากสู้ขนากนั้นก็เชิญ อุตส่าห์รอดมาจากสงครามยังจะสะเออะหาเรื่องไม่เข้าท่าก็ตามสบาย"
"แพทริค" แฮร์รี่กับเฮอร์ไมโอนี่ประสานเสียงรุมเอ็ดเจ้าของชื่อ
"แต่อย่าลืมนะครับ พวกคุณยังไม่ได้ชำระค่าเสียหายที่สมบัติของรัฐถูกทำลายเลยนะครับ จะให้ผมสรุปตัวเลขรึเปล่า คุณเดรโกคงไม่เป็นไร แต่คุณรอนครับ คุณยังค้างเงินผมอยู่หมื่นเกลเลียนนะครับ"
เดรโกกับรอนชะงัก
"ถ้าสู้กันตอนนี้ ตัวเลขเพิ่มเป็นห้าสิบเท่านะครับ"
โรนัลด์ วีสลีย์เป็นฝ่ายรามือก่อน จากนั้นหันมาจ้องคนสงบศึกอย่างอาฆาต ใบหน้าโกรธจนสีเหมือนบลูเบอร์รี่โยเกิร์ต ส่วนคุณชายมัลฟอยมองหน้าเพื่อนสายเลือดเอเชียอย่างไม่พอใจ ทั้งเชิดหน้าใส่
+++++++++++++++++++++++++++++++
"ตอนนี้ เรากลังมีปัญหาอยู่ เรื่องปริศนาที่หมาป่าสีเงินพยายามจะตามล่า" แฮร์รี่พูดในที่ห้องทำงานของเขา ที่มีเฮอร์ไมโอนี่ แพทริค และเพื่อนในกองปราบอีกคนสองคน "สามผู้เหนือคำสาป"
"ตอนนี้ดูเหมือนมันจะรู้แล้วว่า ผู้เหนือคำสาปพิฆาตคือคุณแฮร์รี่ จากที่มันพยายามลอบสังหารคุณ คำสาปก็ย้อนกลับคืน เราทุกคนต่างนึกถึงเรื่องในยุคเจ้าศาสตร์มืด" มือปราบคนหนึ่งกล่าว "บางคนขั้นกลัวว่าคนที่คุณก็รู้ว่าใครอาจจะกลับมาอีก"
"แต่ว่ามันเป็นการยากที่จะมีใครสร้างฮอกครักซ์เพื่อคนนั้นอีก และคงไม่มีใครอยากสร้างให้ตัวเองด้วยหรอกมั้ง" มือปราบอีกคนว่า
YOU ARE READING
Fanfiction Dramione: Dark side of the Dragon
Fanfictionอารัมภบท หลังจากสงครามฮอกวอร์ทเล็กน้อย ทั้งเฮอร์ไมโอนี และเดรโก และทุกคนต่างพยายามอย่างหนักเพื่อฟื้นฟูสภาพสิ่งรอบตัวที่เกิดจากสงคราม และเรื่องราวดำมืดของเดรโกก็เริ่มทำให้เขากลัวและสับสน ในขณะที่เฮอร์ไมโอนียังมองเห็นว่า เดรโกยังเป็นคนที่ยากจะเข้าใจ...
