"Just get some important papers." He answered.

I just nodded my head and pick up my things and put it back on my bag.

"Going home?"

"Yes." I simply answered.

Bigla itong pumalakpak. "Great! I would like to ask you to come with me and celebrate the new year on my house. I know your parents are not present so I will volunteer as your Godfather." Masaya niyang turan at tumayo na.

Kinuha rin nito ang bag ko at sinenyasan akong bawal humindi." I won't take no as an answer, iha."

Bumuntong hininga ako at sumunod sa kaniya. Wala naman akong magawa dahil malaki ang utang na loob ko kay Ninong.

He's the only who can really understand me aside from my kumares. Despite of his daughter leaving me I didn't get mad to him.

He was there when I was on my chaos life.

Pinatay ko na ang lahat ng dapat patayin sa loob ng opisina at sumunod na kay Ninong.

Matiim na naghihintay si Ninong sa labas na may malaking ngiti ang makikita sa labi niya.

He seems very happy.

"What's with the face Ninong? You seems happy right now." Tanong ko.

Naglalakad kami sa gitna ng hallway at tanging ilaw na lamang ng bawat poste ang makikita namin.

Madadaanan rin namin ang malaking Christmas tree bago ang shrine ng University na 'to.

No one ever dared to cross the path on that shrines. There's a myth that once you crossed that path, you're not going to graduate.

Students believe on that myth and they ignored the shrine.

"I'm just happy iha. Dahil nahila na rin kita. Ilang beses mo na rin akong tinanggihan sa kadahilanan na abala ka." Tila nagtatampo niyang pahayag at ngumuso pa.

Tipid na ngumiti ako kaya mas lalo itong ngumuso. "Stop doing that face Ninong. Nagmumukha kang gansa imbes na pato." Pang aasar ko sa kaniya.

"Pinapasaya lang kita iha, 'to naman sa lahat ba naman ng p'wede mong icompare sakin ung gansa pa talaga." Paghihimutok niya.

Naiiling naman ako dahil sa attitude ni Ninong. He never act like this way on the other people but when it comes to me he act like one.

Nakarating na kami sa may parkingan at tamang tama hindi ko dala ang kotse kaya isasabay ako nito.

"After you my lady." Turan ni Ninong at pinagbuksan ako ng pintuan at umakto na para bang isang Prinsipe na yumuko.

"Ikaw talaga Ninong." Iling ko at pumasok na sa loob.

"Ako pa ba." Ngumisi ito at kumindat bago isara ang pintuan at umikot sa kabilang side ng kotse.

He started the engine and manuevered the car towards their house.

We were both silent the whole time, but we were don't feel any awkwardness towards each other. It's a normal scenario of me and him.

Kinuha ko naman ang phone ko sa bag at binuksan iyon.

Sandamakmak na tawag at messages ang natanggap ko mula kela Mom at nag aalala sila sakin.

"Still no finding of them?" Ninong suddenly asked that made me froze on my spot.

Agad rin naman akong nabalik sa huwisyo at sinagot siya. "Still None Ninong. It's already five years and I already searched almost the Philippines area and yet I can't find them." Mahina kong turan at nilagay ang kanang kamay sa may bintana at doon pinatong ang mukha.

Her addictionWhere stories live. Discover now