Treasure My Heart

CHAPTER 18

"Hey," Tawag niya. "Galit ka ba?"

"Bakit ako magagalit?" Marahan kong sagot at sinulyapan siya.

Silent occupied us again. I didn't move an inch since I don't even know who's going to use the umbrella. I just waited for the rain to calm down before I deciding to walk towards our subdivision.

Each minute that passed by, my heart stumps louder. I can't resist it anymore. I'm disturbed by what happened earlier! How can he just say those words effortlessly, as if it means nothing much?

Paasa naman to tapos umaasa rin ako. Naks, bagay talaga kami.

"Are we really going to pretend like nothing happened earlier?" I broke the silence as my brows knitted.

"What?" He looked back at me, looking so innocent. "What about earlier?"

"Really, Hailes?"

"Yung nag-kiss tayo?" My stomach twist at his words.

"Ay hindi, noong nagmamakaawa ka ata kay Stella." I grunted, looking away from him.

Tanga ba'to? Ba't parang wala lang sakanya? Unless... Unless malandi tong nilalang at marami ng na nabingwit na mga babae!

Hindi ba ako magkakamali? Baka malala pa siguro ‘to humalik, no. Tapos ako dito hindi pa marunong.

I heard him laugh wholeheartedly. His laugh was precious— but I'm annoyed right now. Hindi natin madadaan sa ganyan iyan.

"What? Did you really took that seriously?!" He told between his laughs.

"Of course! Second time ko na ‘yun!" I exclaimed, raising my voice. Hailes continued to laugh at me as I stood there with my expressions softens each second. Marupok rin naman pala.

"Are you serious?" He locked his eyes with mine, looking amused.

"Mukha ba akong joke, Kuya?" I sarcastically said and rolled my eyes. "Bahala ka diyan, uuwi na ako."

Kinuha ang librong nasa plastic. Tatakbo na sana ako pero inilahad ni Hailes ang payong sa unahan ko bago hinila ako gamit ito. Napaatras naman ako at tinignan siya na nakataas ang kilay.

"Ano nanaman?"

"You're angry," He stated, hiding a smile. "Hindi ka pwedeng umalis na galit sa akin.."

"Desisyon ka?"

Tumayo siya nang matuwid bago naging seryoso ang kanyang ekspresyon.

"Oo, desisyon ako. Ayaw kong iwasan mo nanaman ako."

Huminga ako ng malalim. "Hindi ah, phase lang yun kasi galit ako sayo na kasama mo palagi si-" Tinakpan ko ang bunganga ko bago ko pa makumpleto ang sinabi ko. Tangina, ano yun Hevrea?

I immediately looked away from him and faced the umbrella as I blink rapidly. Anong kagaguhan yun?  Kasalanan talaga to ng mga barkada ko. Nahahawa na ako sa mga madulas nilang bibig!

"Ano?"

"Wala, wala. Una na'ko."

Inalis ko ang payong sa harapan ko at tatakbo na sana pero hinablot nanaman ang uniform ko. Ano ba'to, aso niya ba ako?!

"Did I heard you right?" I abruptly shook my head. "You're jealous?"

"Hala! Naririnig mo ‘yun, Hailes? Mukhang kapre na desperadong humihingi ng tulong!" Ginaya ko ang boses niya kanina at inosenteng tumingin-tingin sa paligid. "Mag-ingat ka, ha! Tawagan mo nalang si Ed Caluag sakaling hahabulin ka niya."

Mabuti't kumalma na ang ulan kaya nakalabas na ako sa bus stop bago lumakad palayo sa kanya. Mabuti nalang at ngayon ay hindi na niya ako hinabol. Yakap ng dalawa kong kamay ang bag ni Stella habang tuwang naglalakad patungo sa bahay namin pagkatapos kong pumasok sa loob ng subdivision.