EKSİK HİKAYE

12.BÖLÜM

Elimdeki desteyi karmaya devam ederken sorumu düşünüyordum. Bana cevap vermesi ve yol göstermesi lazımdı.

Kaybolmuştum, yolumu bulmama yardım etmeliydi.

En azından önümüzdeki zaman diliminde beni bekleyen şeyleri görmem gerekiyordu. Ben ne kadar hazırlıklı olursam yıkılmam o kadar güç olurdu.

Tüm enerjimin desteyle birleştiğini hissedince üçe keserek tekrar kardım. Karma işlemim bitince sorumu sesli bir şekilde dile getirdim.

"Önümüzdeki zaman diliminde beni neler bekliyor?"

Desteyi önümde açtığımda ilk olarak tam ortadaki kart dikkatimi çekmişti. Onu alarak sol tarafa koydum, bu kart bana nedense şimdiki zamanı hissettirmişti.

Ardından gözlerimi kapatarak elimi sağa sola hareket ettirmeye başladım. Bir kartın üstünde durduğumda onu da alarak diğerinin yanına bıraktım.

Normalde üç kartlık bir açılım yapacakken içimden yedi kart geçmişti. Ya yaşayacaklarım karışıktı ya da yedinin başka bir anlamı vardı.

Gözlerim kapalı bir şekilde tüm kartları tamamlayınca desteyi toplamaya başladım. Tam hepsini düzene koymuşken içinden bir kart ters bir şekilde yere düştü.

Onu en sona saklayarak kenara aldım. Şimdi önümüzdeki günlerde yaşayacaklarımı görebilirdim.

İlk kartı açtığımda kılıç üçlüsüyle karşılaştım.

Kalp kırıklığını gerçekten yaşıyordum ve yaşamaya devam edeceğim görünmüştü.

Dikkatimi ilk bu kartın çekmesi bana büyük bir mesaj veriyordu. Kendime dikkat etmem gerekiyordu, kalbimin daha fazla kırılmaması için her şeye hazırlıklı olmalıydım.

Üçlünün yanındaki kartı açtığımda değnek asını gördüm.

Yaşayacağım bu kalp kırıklığı benim büyük hayallerimin küçük bir ön gösterimiydi. Eğer kalbim kırılmazsa hayallerimi yaşayamazdım.

Canım yanacaktı ki yeni can kazanayım. Evren yine dengesini koruyordu. Alma verme dengesi her yerde olduğu gibi bu olaya da işleyecekti. Önce beni yaralayacak, sonra yaraladığı yeri kendi şifalandıracaktı.

Derin bir nefes alarak devam ettim, uzun zamandır tarot açmamıştım. Bildiğim yolda ilerlerken geleceğimi merak etmiyordum.

Şimdi ise işler değişmişti, merak ettiğim bir geleceğim vardı.

Üçüncü karta geçtiğimde kupa beşlisi karşımda bana el sallıyordu. Derin bir mutsuzluk yaşayacaktım.

Bu üç kartı yan yana görünce tam olarak şimdiki zamanı verdiğini fark ettim.

En büyük hayalim bir aileydi, gerçek bir aile. Hayallerime ulaşmıştım ama mutlu değildim. Daha da üzüleceğimi fark ettim.

Girmiş olduğumuz bu yolun önüme daha neler çıkaracağını bilmiyordum. Kupa beşlisinin çıkması içimdeki heyecanı az da olsa azaltmıştı.

Bu kadar net bir cevap beklememiştim daha doğrusu istememiştim. Ben yapamasam bile kartların bana umut vermesini istemiştim.

Gözlerimi kapatarak bir süre bekledim. İsyan etmemem lazımdı. İsyan edersem elimdekileri de kaybederdim. Bunu istemiyordum.

Bu konuma kolay gelmemiştim ve kolay vazgeçmezdim.

Dördüncü kartı açtığımda yıkılan kuleyle karşılaşmıştım.

İyice çöktüğümü hissettim. İlk defa bu kadar olumsuz kart art arda gelmişti.

Yaşadıklarım normal değildi, bunu biliyordum ama yaşayacaklarımın da normal olmadığını görmek çok farklı hissettirmişti.