KABANATA 5

3.7K 81 5
                                    

Kabanata 5

      DAY AFTER DAY, hindi nagbago ang kaniyang mga magulang kung pa'no siya itinatrato noon hanggang ngayon. Mas ramdam pa nga lalo ni Zero ang pagmamahal ng mga ito sa kaniya. Hindi lang isang beses, dalawa, tatlo, kundi ilang libong beses niyang naramdaman ang mainit ng pagmamahal at pagkalinga ng mga ito sa kaniya.

Blessing para sa kaniya na dumating siya sa buhay ng mga ito. Pasalamat siya sa nasa Itaas sa pagbibigay sa kaniya ng mga magulang na walang ibang inintindi kundi ang paulanan siya ng hindi matawarang pagmamahal ng mga ito.

Ngunit habang sumisilay din ang mga araw, nakakaramdam na si Zero ng kakaiba sa kaniyang katawan. Hindi niya ito magawang pangalanan, ngunit naniniwala siyang kung anoman 'yon ay dapat niyang iisang tabi.

Tulad ng mga nakaraang taon, ganun pa rin at mas lalong dumadagdag pa ang masasayang araw para kay Zero. 'Yun nga lang, medyo nakaramdam na siya ng uncomfortable.

Madalang na siyang tumulog katabi ang kaniyang mga magulang.

Pero dahil mukhang hindi naman mahalaga ang kaniyang nararamdaman, ipinagasawalang bahala na lang niya ito.

Narito si Zero sa salas habang kasamang nononood ang kaniyang amang si Zach, dahil linggo naman at pahinga niya sa school, pahinga niya sa pag-aaral.

Tulad ng dati, nakahiga parin si Zero sa lap ng kaniyang daddy, lalo't iyon na ang nakasanayan niyang gawin una palang.

Nilalaro niya ang k'wintas na binigay ng kaniyang ama habang tutok ang kaniyang sarili sa panonood.

Habang nasa kalagitnaan ng panonood, naikunot niya ang kaniyang noo. Ng may kakaiba siyang maramdamang matigas na bagay na dumikit sa kaniyang tainga. Napalunok siya sa hindi niya malamang kadahilanan. Literal ang kaba at pagkalabog ng kaniyang puso.

Kaya hindi na maramdaman ang weird na hard thing na 'yon ay mas pinili na lang niya ang kaniyang sarili, i-usog ang kaniyang ulo pababa sa mga hita ng binata upang hindi na maramdaman kung anoman ang naramdaman kanina.

Abala si Zach sa kaniyang telepono, kausap niya ang kaniyang asawa sa text-text, medyo may pagka-erotic din ang kanilang pinag-uusapan, kaya expected na magkaroon ng reaksyon ang kaniyang pagkalalaki. Medyo tumigas iyon na siyang naramdaman ni Zero kanina.

Dahil nga abala, hindi na niya nagawang pagtuunan ng pansin ang anak na nakapansin sa matigas na bagay na 'yon.

Nang sumapit ang gabi at ng si Zero ay magutom, ay agad siyang inasikaso ng kaniyang ama. At dahil ang turing pa ng kaniyang ama sa kaniya ay isang batang paslit, ay sinusubuan parin siya nito.

Hindi na rin naman siya tumututol. Lalo't ito talaga ang nakasanayan niyang gawin ng kaniyang ama sa kaniya simula ng magsimula na siyang kumain.

Habang sinusubuan, hindi niya magawang iiwas ang kaniyang tingin sa kaniyang ama. Napapangiti siya pagkatapos.

"Dad..?" tawag niya sa ama dahilan para pagbalingan naman siya nito ng pansin. "i love you." ang salitang lumabas sa kaniyang bibig.

Ngumiti naman ang amang si Zach ay sinapo niya ang pisngi ng anak. Dumukwang siya at hinalikan ang malambot, maliit at manipis na mga labi ng anak. 'Yung halik na may tunog. 'Yung halik ng pagmamahal ng isang ama sa kaniyang anak.

Samantalang si Zero, nagkaroon ng ibang pakahulugan sa halik na iyon. Hindi niya namamalayan na unti-unting nababahiran ng dumi ang kaniyang kainosentehan. Unti-unting kumakalat ang dumi sa puro at puti niyang kainosentehan.

Dapat ba niya itong maramdaman? Dahil sa murang isipan, hindi na lang iyon pinansin ni Zero.

Para kay Zero, isa marahil sa kaniyang pagbibinata kung bakit siya nakakaramdam ng ganoon. And again, he just ignore it.

Love Me Harder DaddyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon