38 (FİNAL)

689 60 9
                                    

Michell'in Ağzıyla

Balayından geleli 1 sene olmuştu. 1 senelik evliyiz şu an Karla ile. Çok da güzel gidiyor evliliğimiz. Çok mutluyuz. Jane ve Naomi de nişanlanmaya karar verdi. Onun hazırlıklarıyla uğraşıyorlar. Onlar adına çok sevindik.

"Michelle hadi çıkıyoruz!"

Amirimin sesini duyunca hazırlanıp arabaya bindik. Baskın yapacaktık. Organ mafyası ihbarı vardı. Bir grup çocuğu çalıp bir depoya kapatmışlar. Onları kurtarmaya gidiyorduk. İnşallah hiçbirine kötü bir şey yapmamışlardır. Çocuklar herkesin olduğu gibi benim de kırmızı çizgim. Çocuklara yapılan en küçük kötü muameleyi bile hazmedemem. Buna da izin vermem. Bugün de elimden ne gelirse onu yapacağım, yapacağız.

İhbarın verildiği adrese geldiğimizde çabucak arabalardan çıkıp yerlerimizi aldık. Pat ve ekibi etrafı kolaçan etmek için dağıldılar. Onlardan bir haber gelmesini beklemeye başladık. Sonra içeriye girecektik.

İki dakika sonra Pat etrafın temiz olduğunu haber verdi. Gelip yerlerine geçtiler. Amirimden izin isteyip etrafı bir kere daha kolaçan etmeye başladım. Göünürde kimse yoktu. Ben de depoyu incelemeye başladım. Arka tarafına geldiğim zaman 3. kattaki pencerede birini gördüm. Hemen saklandım otların arasına. Adam gülerek yanındakiyle sohbet ediyordu. Camdan dışarı baktı sonra sohbetine devam etti. Bizim burda olduğumuzun farkında değildi. Beline doğru bakmaya başladım ama burdan gözükmüyordu. Deponun başka girişi var mı diye aşağıya bakmaya başladım. Bir kapı yoktu ama açık bir cam vardı. Amirime telsizden buraya iyi birkaç adam göndermesini söyledim. 1 dakika sonra gelmişlerdi. Pencereyi gösterdim, kafa salladılar. Burda kalmalarını söyleyip diğer tarafa bakmaya başladım.

Üstteki bir pencerede küçük bir kafa gördüm. Dikkatli baktığımda bana bakan 3-4 yaşlarında bir erkek çocuk gördüm. Elimle sessiz olması gerektiğini işaret ettim. Kafasını salladı. Bana bakmamasını söyledim. Tekrar kafasını sallayıp eğildi. Tahminimce oturdu. Demek ki çocuklar yukarıda tutuluyor. Amirime bunu söylerken camda farklı bir adam görüp saklandım. Etrafa bakıp geri gitti. Alt tarafa baktığımda herhangi bir kapı, açık cam yoktu. İkinci katta vardı. Çıkabilir miyim diye düşündüm. Bir varil gördüm. O varile çıkıp ordan yangın merdivenine ulaşsam çıkabilirdim.

Amirim diğer tarafa geçmemi istedi. Ben ısrar edip burdan gireceğimi söyledim. İçerden bir çocuğun bağırışını duyunca amirime gireceğimi söyleyip varile doğru koştum. Yangın merdiveninden açık olan cama ulaştım. Kafamı kaldırıp hızlı bir şekilde baktım. Kimse yoktu. Sessizce içeri girdim. Aşağıdan sesler duyunca bizimkilerinde hareketlendiğini anladım. Merdivenden dikkatle çıkıp ne tarafta olduğumu kavramaya çalıştım. Etrafa bakarken bir odadan küçük bir çocuk fırladı. Bu benim gördüğüm çocuktu. Ben hemen ordaki çöpün arkasına saklandım. İçerdeki adam çocuğu tutup geri içeri götürdü. Nerde olduklarını öğrendiğim için o tarafa doğru yaklaştım. Aşağıda kimse yoktu ki bizimkiler üste çıkıyorlardı. Birkaç kişiye sessiz olmalarını söyledim. Sessizce odanın içeriyi gören camına yaklaştım. İçeri baktım. Adam geri taraftaydı çocukları görebildim sadece. En az 30 çocuk vardı. Şerefsizler. Aşağı kattaki birine ses yapması için emir verdim. O ses yapınca adamlardan birinin sesini duydum.

"Ben gidip bir bakayım."

"Tamam dikkatli ol."

Adam silahını alıp merdivenlere ilerledi. Alt kattakiler onu yakaladı. Tahminen 2 adam kalmıştı. Bizi gördükleri an çocuklardan birine zarar verme ihtimalleri çok yüksek olduğu için başka yolunu bulmalıydık. Ne yapabiliriz, ne yapabiliriz?

Tekrar içeriye kısa bir göz attığımda yine o çocukla göz göze geldim. Adam nerde dercesine baktım ona. Gözüyle odanın sonunu gösterdi. Onaylarcasına kafa salladım. Adamı oyalamasını istedim. Kafa salladı. Ne kadar akıllı bir çocuk.

SECRET AGENT (G&G)(Tamamlandı)Where stories live. Discover now