Trip To Capiz

Bente

Dane

"Are you now okay?" Kuya asked.

I nodded as a response. Nandito kami ngayon sa taas dito sa tree house. I don't know nga kung papaano kami nakapunta dito.

Parehas kaming nakahiga sa sapin dito sa taas habang nakayakap ako sa kaniya. Because of what he told me earlier that almost give me my near death. I don't know what to do if Kuya leaves my side. Ikamamatay ko siguro.

"I'm sorry." Maya maya pang sabi niya.

"Why are you appologizing?" Tanong ko sa kaniya.

"I'm sorry for saying those things. I shouldn't told you that. I'm sorry, Dane." He hugged me and kissed my forehead.

I smiled. "Sorry din. Medyo nag over-react lang ako kanina pero okay na'ko ngayon... pero Kuya 'wag mo namang tutuhanin kung ano man ang sinabi mo kanina." Mahinang boses na ani ko sa kaniya.

"I will."

"Promise 'yan ha?, Pag hindi ipapalapa kita sa buwaya." I warned him

"As if."

"Try me." Hamon ko pa pero pinitik niya lang ng mahina ang ilong ko kaya napanguso ako at napairap and I remembered the scene earlier. I flushed when the scene flash into my mind.

He kissed me!.

Though, alam ko naman na air passing lang naman 'yon dahil hindi ako makahinga, but I can't take it out from my mind! He's my first kissed!.

Pero seryoso, simula bata pa ako. Parati talaga akong hinihika o kaya naman laging umaatake ang asthma ko, that's why hindi ako pwede sa mga activities na nakakabilis makapagod.

Ngayong medyo malaki na'ko. Nawala na naman ang hika ko pero para narin makasigurado lagi parin akong prepare. Tulad ng nangyare ngayon, nakalimutan kong dalhin ang gamit ko kaya si Kuya ang nag pasa ng hangin sa'kin.

Ghod! Sorry po talaga Lord! Kapatid ko po siya but I can't stop myself from drooling over him. Ang guwapo at ang sarap niya pong humalik promise!. Teka nga! Erase! Erase!
Calm your nerves Dane Asuncion, it's not healthy for you, okay?. Hindi kayo pwede, itatak mo sa utak mong malandi!.

...

I woke up with the blurry vision, bumangon ako at kumurap-kurap pa para luminaw ang paningin ko. Liwanag mula sa labas at sa lampara sa gilid lang ang nagsisilbing liwanag namin.

Walang tunog akong bumangon para hindi ko magising si Kuya and glanced at my wristwatch.

"Exactly, Three A.M in the morning." I whispered and my forehead knotted.

Alas tres na naman ng madaling araw? Palagi nalang 'ah?.

"Devil's hour" Dugtong ko pa.

Napaatras ako at inilibot ko ang paningin sa buong paligid ng makarinig ako ng alulong at kaluskos sa buong paligid, Una unang  to disturb his beautiful sleep.

"H'wag mo akong takasan."

Ipinilig ko ang ulo ko dahil pumapasok na naman sa isip ko ang tinig na 'yon. Inilibot ko pang muli ang tingin ko at pumunta sa bintana at tinignan ang nasa ibaba.

I lips parted in agape ng makita ko kung ano ang nasa ibaba.

The wolf-guy!!. He's on his wolf costume again!.

"H'wag mo'kong takasan."

Inulit niya ang sinabi niya kanina habang ako ay nakatingin parin sa kaniya. No Dane. 'Wag kang bababa! He's controlling you!. Sinusuway ko ang sarili ko but... I just found myself infront of him.

Tumatama ang liwanag ng buwan sa kulay ginto niyang mga mata at sa maganda at sa tingin ko ay malambot niyang balahibo.

"Hindi kita tinatakasan." I told him after a long silence and in just a snap he transformed into his human form.

Muntik pa akong atakihin sa puso ng bigla itong lumapit saakin, para tuloy akong bulang tumalbog papalayo sa kaniya.

"A-anong gagawin mo sa'kin?." I asked in horror.

"Wag mo'kong sasaktan."

Lumamlan ang ginto niyang mata habang nakatingin saakin.

"Sa tingin mo ba kaya kitang saktan?. Mahal ko?. "

I swallowed at what he said, kinukumbinsi ko ang sarili na sana, panaginip lang 'to pero kahit kurutin ko ang sarili ko... hindi. Hindi ito panaginip, the reality is slapping me!.

"Wag mo'kong tatawagin ng ganiyan!" Mariing utos ko sa kaniya. Naiilang ako.

"Nang ano, Mahal ko?. " Tanong niya pa ulit kaya napapikit ako.

"Nang, Mahal ko!" Pagdiin ko.

"Ito ang itinakda." Pag-iiba niya.

"Nang ano? Itinakda tayo para sa isa't isa?. Baliw lang maniniwala sa'yo. I love someone else!." Mabilis na sabi ko sa kaniya at nakita ko pa ang biglang paglambot ng emosyon na dumaan sa mukha niya.

Lumapit siya saakin pero this time hindi na ako umatras at kunyare matapang na sinalubong ang mga mata niya.

He held my hands and I felt the electricity I've never felt before.

"Hindi mo ba nararamdaman ang kuryenteng nararamdaman ko, Mahal ko?." He asked and looked directly into my eyes.

"Ang itinakda para saakin ay ikaw, Hindi mo man ito'y tanggapin ako'y papanaw.
Sarili ko'y iaalay, ilang ulit mo ma'y tanggihan hindi mawawala kailan man, hindi iibig nino man pagkat tinitibok at sinisigaw ng damdamin ko'y ikaw.
Ako ma'y iyong kaligtaan, ikaw pari'y babalik at babalik sa nakaraan upang balikan at ipagpatuloy ang nangyare bago ika'y lumisan."

...

SP