លោកប៉ាចិញ្ចឹម

៤៥/៤៦

«កាតខ្មៅតើវាមានមុខមាត់ដូចម្ដេចដែរទៅអើយ នេះឈើរីពិតជាចងើឃើញដល់ហើយបងដង្ខៅ»
បងដង្ខៅ នេះរាងតូចមិននិយាយតែមាត់ដៃ លើកមកឱបកនាយទៀត ស្រីតូចក្បាលខូចចង់ដាស់អារម្មណ៍មនុស្សចាស់ឬយ៉ាងមិច?
«ហុចដៃមកចាំបងដង្ខៅនិង ឲ្យឈើរីតូចបានស្គាល់កាត់ខ្មៅនោះណា»
ឈើរីតូច លាបាតដៃរួចជាស្រេច ដង្ខៅក៏ចាប់កដៃតូច ថ្នមៗ រួចលើកដៃនាងមកដាក់ត្រង់តំបន់ហាមឃាត់ទៅវិញ អារម្មណ៍ក្ដៅភាយដឹងដល់ម្ចាស់ដៃស្រីតូចក៏ប្រញាប់បើកភ្នែកកន្ទ្រាក់ដៃចេញមកវិញ តែដកមិនរួចព្រោះថា តាចំណាស់ចាប់ជាប់ទៅហើយ។
«អ្ហស!លោកប៉ាធ្វើអី?យកដៃខ្ញុំមកដាក់ត្រង់នេះធ្វើអី? លែងៗដៃខ្ញុំទៅ»
មិនលែង ដង្ខៅមានតែទាញចង្កេះខោចង់រុកដៃតូចឲ្យចូលប៉ះបន្ថែម តែត្រូវស្រីតូចស្ទុះបំបោលខ្លួនច្រានរាងកាយមាំ របស់នាយឲ្យដាច់ថ្ងាទៅក្រោយពេញជំហរ តែខ្លួនតូចក៏ដួលននៀលមកលើខ្លួនមាំរបស់ដង្ខៅដែរ ទើបនាយកាន់តែមានព្រៀបចាប់ ឱបនាងជាប់មិនលែង។

«មនុស្សបោកប្រាស់អ្ហើយ ចាស់ពូកែកុហក»
«មិនបានកុហកទេ ក្រែងចង់ឃើញកាតខ្មៅរបស់បងដង្ខៅឬ? បងឲ្យមើលហើយតើស្រីតូច»
«កាតខ្មៅ អី?នៅក្នុងខោនោះ?តាព្រាននារី ចាប់ដៃខ្ញុំឲ្យលូកចូលខោធ្វើអី?កខ្វក់ណាស់»
«អាមួយនេះក៏ខ្មៅដែរ ស្រីពៅមើលសាកទៅ»
«ទេៗ!កាតខ្មៅដែរចាយលុយមិនចេះអស់មិនមែនអាស្រមូមខ្មៅដូចពុកមាត់បងង្កងនេះទេ»

និយាយទាំងប្រឹងក្រោក ចេញពីទ្រូងដង្ខៅរួចហើយរាងតូចក៏រៀប ឫកទាញសក់ទាញសម្លៀកបំពាក់ ដើម្បីចាកចេញពីបន្ទប់ដង្ខៅវិញ។
«ចង់ទៅណា?»
រាងតូច ទាញរៀបរយក៏ដើរទៅលើកថូផ្កា ដែរនាងកាន់ឡើងមកមុននោះ ដើម្បីកាន់ចុះទៅក្រោមវិញព្រោះនាងមិនចង់ទុកឲ្យមនុស្សចាស់កុហកនោះទេ។
«ស្រីតូចឮ?សួរទេ ក្រែងផ្កានេះយកមកឲ្យបងមែនទេម្ដេច?ក៏យកទៅវិញបែបនោះ?»
«មិនទុកឲ្យមនុស្សកុហកទេ»

«នេះមិនទាន់យកលុយផងប្រញាប់ទៅម្ល៉េះមកនេះសិនអប្បាញ់មិញនោះ បងដង្ខៅធ្វើលេងទេណា កុំអាលខឹង»

នាយក្រោកទៅទាញថូផ្កាពីដៃ រាងតូចដាក់លើតុវិញរួចហើយ នាយក៏ដឹកដៃនាងដើរចូលបន្ទប់មួយទៀតបន្ទប់នោះជាបន្ទប់ធ្វើការរបស់ដង្ខៅហើយបន្ទប់មួយនេះ មិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យនណាចូលមក ដោយគ្មានការអនុញ្ញាត ពីដង្ខៅឡើយ សូម្បីតែជូតសម្អាតក៏នាយសម្អាតវាដោយខ្លួនឯងដែរ រាងតូចច្រឡឹងជាមនុស្សទីមួយហើយដែរនាយដឹកដៃឲ្យស្គាល់បន្ទប់មួយនេះនោះ។

«នេះបន្ទប់អី? លោកប៉ាស្អាតណាស់មើលចុះពណ៌មាសក្រហមឆ្អៅមិនថាការ៉ូផ្ទៃជញ្ជាំងពិដាន សូម្បីតែអំពូលភ្លើងក៏ពណ៏មាសដែរ អូរូបសត្វក្ងោកនេះស្អាតណាស់»
រាងតូចភ្ញាក់ផ្អើលផ្លូយ សរសើរពីសម្រស់បន្ទប់ដ៏ប្រណិតមួយនេះ តែនាងក៏ចាប់អារម្មណ៍និងសត្វក្ងោកមាសដែរ តាំងនៅលើតុក្បែររូបរបស់ដង្ខៅ។

«នេះជាក្ងោកមាស ពានរង្វាន់ដែរបងដង្ខៅទទួលបានកាលនៅអាយុ២៥ ពានរង្វាន់ឆ្នើមខាងអភិរក្សសត្វក្ងោក នៅព្រៃ ហ្គូលហ្គលនៅប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ ហើយខាងនោះគឺមានច្រើនទៀត តែមិនបាច់ចាប់អារម្មណ៍ទេ»
«ហើយនេះជាបន្ទប់អីទៅលោកប៉ា ម្ដេចក៏ខ្ញុំមិនដែរស្គាល់»
«ពេលនេះស្គាល់ហើយបន្ទប់នេះជាបន្ទប់ សម្រាប់ទុករបស់មានតម្លៃ គ្រប់ជំនាន់ នៃគ្រួសារ ត្រកូលចនផ្នែកខ្លះៗនៃបន្ទប់នេះភាគច្រើនគឺមាសសុទ្ធ ហើយបន្ទប់នេះជាបន្ទប់ទុកទ្រព្យសម្បត្តិ»
«ម្ដេចមិនទុក នៅធនាគារ វាមានសុវត្ថិភាពជាង ដូចជាប្រាក់ជាដើម»
«នៅធនាគារគេលែងទទួលទុកហើយ»
«ចែកខ្ញុំខ្លះមកចាំខ្ញុំជួយទុក ឬ?ក៏លោកប៉ាធ្វើបុណ្យខ្លះទៅ»
«បុណ្យធ្វើតើ បុណ្យក៏ធ្វើឈើក៏កាប់»
«អុញ៎!អាក្រក់ដដែល តើក្រៅពីមន្ទីពេទ្យនិងបើកសណ្ឋាគារ រោងចក្រផលិតទឹកប៉េងប៉ោះ និងរោងចក្រផលិតទឹកដោះគោស្រស់តើលោកប៉ានៅធ្វើអីទៀត?»
«នៅមានរោងចក្រផលិតទឹកដោះមនុស្សមួយកន្លែងទៀត រោងចក្រនោះបងដង្ខៅផលិតតែម្នាក់ឯងទេ»
អុញ៎!ផលិតបានទៀត😓
តែបិុននេះឈលរីឆ្ងល់ទៀតហើយ

រងចាំភាគបន្ត