Alarmın sesi kulağıma dolduğunda gözlerimi yavaşça açtım. Dün geceye dair zihnimde beliren görüntüler yüzüme bir gülümseme koyarken Mahmut'un nerede olduğunu sorguladım kendi kendime. İlk defa böyle yakınlaştığımız için ilk öpüşmemizde olduğu gibi benimle bir süre görüşmeyeceğinden korkmaya başlamıştım. Ama artık sevgiliydik öyle bir şey yapar mıydı ki? Gerçi konu Mahmut olduğunda yapabileceği şeyleri çok da tahmin edemiyordum. Gözümü açar açmaz kendimi karamsarlığa boğmam da ayrı bir konuydu zaten. Yorganı üzerimden kaldırdığımda altımda sadece boxer olduğunu fark ettim. Mahmut giydirmiş büyük ihtimalle çünkü gece boyunca hiç uyandığımı hatırlamıyorum. Etrafa baktığımda Mahmut'un hiç eşyasını göremedim. Büyük ihtimalle erkenden kalkıp eve gitmişti.
Elimi yastığın altına sokup telefonumu çıkardım. Sabah 6'da Mahmut'tan gelen birkaç mesaj vardı.
————
Mahmut: Yavrum günaydın.
Çok güzel uyuyordun uyandırmak istemedim.
Ben eve geçiyorum şimdi duş falan alacağım.
8.30'da kapıda olurum ilk derse girmeyelim, bir kahvaltı yapalım. (06.11)
Ayaz: Günaydııın. (07.25)
Ben de seni merak ettim.
Sabah sabah nerede acaba bu çocuk dedim.
Mahmut: Uyandıracaktım seni gidiyorum diye ama öyle derin uyumuşsun ki.
Üstünü giydirirken bile uyanmadın.
Ayaz: Evet biraz derin uyurum..
Mahmut: Çıkacağım ben birazdan, hadi hazırlan sen de.
Ayaz: Tamam.
Kapıya gelmene gerek yok aslında buluşuruz orada.
Mahmut: Duymamış sayıyorum bu lafı.
Ayaz: Peki.
Öptüm.
Mahmut: Ben de öptüm yavrum.
————
Heyecanla yataktan çıkıp banyoya doğru yürüdüm. Uzak durmak yerine daha da ilgiliydi Mahmut. Her geçen gün birbirimize daha da bağlanıyoruz gibi hissediyorum ve bu hissin bir gün bitecek olma ihtimali bile beni inanılmaz korkutuyor. Bu yüzden şimdi kötüyü çekmek yerine önümüzdeki güzel günleri düşünmek istiyorum sadece.
Hızlıca hazırlanıp evden çıktığımda Mahmut da kapıda olduğunu belirten bir mesaj atmıştı.
Binadan da çıktığımda artık sürekli gördüğüm görüntüyü gördüm tekrar. Duvarın kenarına yaslanmış, kısık gözleriyle bana bakarak sigarasını içiyordu. Gülümsedim onu gördünce. Ben yaklaştıkça o da sigarasını hızla içip çöpün kenarına söndürdü. Ben tam yanında durduğumda dumanı diğer tarafa üfledi.
"Günaydın." dedim. Boy farkından dolayı hafifçe kaldırmıştım başımı.
"Günaydın yavrum." dedi o da aynı şekilde. Sonra beklemediğim bir hareket yaptı. Bir kolunu omuzlarıma sarıp beni kendisine doğru çekti. Ben de ellerimi onun beline doladığımda saçlarımın arasına ufak bir öpücük bırakmıştı. Birkaç saniyelik sarılmanın ardından ikimiz de kollarımızı ayırdık ve bir şey söyleme gereği duymadan yürümeye başladık.
"Ayaz bu arada böyle bir uyuma şekli olmaz ya!" Bir anda yüksek sesle konuşmasıyla kaşlarım çatılmıştı ama alayla söylediğini gülen yüzünü gördükten sonra anladım.
