The Hermaphrodite {COMPLETED}

Chapter 50

HERMAPHRODITE   Final Chapter

Pagkatapos ng solar eclipse ay nag mulat ako nang mata, when I saw my surroundings I panicked. Bigla akong tumayo habang hawak ng mabuti ang bata sa aking bisig.

Hawak ang bata at isang papel. Naaalala ko ang lahat, ang pagkamatay ni Amara, ang nangyari at ang panganganak niya. Lahat ng iyon ay naaalala ko.

Napatingin ako sa batang hawak ko, at titig na titig siya saakin. Muling may luha na tumulo sa mata ko at maraming tanong sa aking isipan. 

"Tayong dalawa nalang anak, tayong dalawa nalang ang magkasama.". Bulong ko.

I kissed her and I started to walk. Naaalala ko na dito ako nahulog at nawalan ng malay, sa panahon na mayroong unggoy akong nakalaban. Napangiti ako kahit pa sobrang lungkot ng buhay ko.

Sa likod ko ay ang bag na dala ko, hawak ang bata at ang sulat nag patuloy ako sa paglalakad. Natatandaan ko ang lahat ng nangyari, kung paano ako napunta doon at ano ang nangyari.

I am so happy because Kartiliya let me have my baby girl with Amara. Hindi rin nito inalis ang alaala na mag papaalala saakin kung gaano kagandang mundo ang napuntahan ko at kung ano ang nagawa ko sa loob.

Even if I am in so much grief, I am still thankful because I'm alive, at bumalik na ako sa mundong ito, plus, I have this baby na mag papaalala saakin na mayroong Amara sa buhay ko.

I will never forget her. This baby is living proof of everything that happened inside that strange world. Para saakin mabuti nang bumalik ako dito kaysa ang manatili sa bundok na paulit ulit na malungkot dahil wala na siya.

Nang marating ko ang kalsada nag hintay ako ng jeep, since ang lugar na ito ay puro bundok. Hanggang ngayon ay hindi parin ako makapaniwala na galing ako sa isang kakaibang mundo o ibang dimension ng mundo, ngunit may malaki akong pruweba na totoo ang lahat ng iyon.

At ang batang hawak ko ang patunay.

Nang mayroon nang jeep ay sumakay kami papunta sa terminal pabalik sa maynila. Tumingin ako sa boundary.

The place where I found Kartiliya, ang lugar kung saan nanggaling ang anak namin, alam kong doon ang nararapat niyang tahanan, ngunit gagawin ko ang lahat mapalaki lang siya ng maayos sa mundong ito.

"Goodbye Mountain Province".

[Present] 8 years later ....

Kanina pa ako dito sa living room nag babasa ng diyaryo, kanina pa din ako nakatitig sa sketch pad ko. Well araw araw naman yata akong nakatitig dito.

Lalo na sa mga sketch ko na nag papakita kung ilang taon na ang nakalipas noong panahon na nangyari ang bagay na hindi ko inaasahan, ang mapunta sa ibang mundo.

Naaalala ko pa noong galing ako ng mountain province, baby pa ang anak ko, anak namin ni Amara ay muntik nang mahimatay si dad dahil sa muling pag kikita namin.

Ang alam niya ay kinain ako ng kung anong hayop sa loob ng forest na iyon, and I was so shocked when he told me what happened during the days and months na wala ako dito sa totoong mundo.

I went missing for almost six months and all of my contracts and deals faded. Nang malaman nila na I am no longer alive, ay bigla nilang binawi ang mga kontrata, but when they found out na buhay ako ay nag sibalikan ang lahat pati ang management ko.

But I refused all of their proposals, sinabi ko na mag fu-full time mom slash dad ako sa anak ko.

And as for my dad naman, he was so confused back then when he saw me carrying a baby. He even said, "You're so silly, you went missing for almost six months at babalik ka na may anak na? Where is her mother?". Natawa ako that time dahil hindi ko alam ang sasabihin ko.