The Hermaphrodite {COMPLETED}

Chapter 42

HERMAPHRODITE

Tumingin muna ako sa mga kasamahan ko bago ako pumasok sa bukana ng bundok. Yakap ang aking sarili dala ang aking bag. It is so cold here at gusto ko nalang mahiga sa harap ng malaking apoy. I am freezing to death! 

Bago ko pa maapakan ang boundary ng bundok tiyaka ng labas ay tumingin ako kay Amara, at nakita ko kung anong emosyon at anong ibig sabihin ng huling tingin niya saakin.

I shook my head at mas tinatagan ang loob ko. Kung hindi ko kayang labanan ang lamig na nararamdaman ko ay patunay lang na hindi ako karapat dapat na humarap sa prinsesa. So I need to pass this level and win her heart. 

Pagkatapak ko sa boundary para bang may lightning blast na nangyari kaya nagulat ako at napatingin sa paligid.

When I turned around to see what happened , ang tumambad sa harap ko ay isang pader ng yelo. Means ang pinasukan ko kanina ay biglang nag laho at para bang ayaw akong pabalikin.

But when I tried to think kung ano ba ang nasa labas ay wala na akong maalala, the things inside my head are all about this sacred mountain, this freezing place, the cold wind and emptiness.

So empty. I can think of nothing. Hindi ko alam kung saan ba ako mag sisimula, kung saang direction ba ako tutungo hanggang sa may isang nilalang ang lumabas mula sa isang crashed ice. Jezz, what a great entrance for a very big and huge white wolf.

Isa itong lobo na may makapal na balahibo, she's an ice wolf, so cool. But when I realized kung anong kapahamakan ang kaya nitong ibigay saakin ay umatras ako.

Dahan dahan akong humahakbang pabaliktad at palayo, sa aking ginagawa, iyon naman ang pag lapit ng malaking nilalang na ito.

The white wolf groan, napaupo ako dahil sa gulat at napahawak sa aking dibdib. Oh Jezz how Am I supposed to escape. 

"Easy buddy. Wala ako dito para gumawa ng gulo o maistorbo ka". i said na para bang kumakausap ako ng tao. 

Tatakbo na sana ako when the wolf jump above me at napatakip nalang ako ng mukha. What did I do to this wolf!  

I waited for her to attack me or to eat me alive pero natapos na yata ang isang minuto nang naging tahimik sa kapaligiran at walang sumakmal saakin. Whoa! 

Nang dahan dahan akong tumingin sa harap bigla nanaman pumintig ng sunod sunod ang puso ko, and I am sure na kapag nag patuloy ang ganitong tibok ng puso ko ay maaari ko itong ikamatay.

Sa harap ko mismo, five inch lang ang distance between my nose and the wolf's nose. Magka lapit na magka lapit ang mukha namin and I don't know what would be my next move. How can I escape?

The wolf growls and I swallowed slowly. Para na rin bang dinadaga ang tiyan ko dahil sa lobo na ito. Wolves are dangerous and this is my first time na makakita ng ganito kalaking klase ng lobo, mas malaki pa yata ito sa mascot ni Jollibee. Dammit! Nilakasan ko ang loob ko at ginawa ang bagay na alam kong pwede kong pag sisihan.

I brought my hand to caress the wolf's face and luckily hindi ito nag reklamo o nag labas ng kahit na anong pagtutol. She released a friendly sound, naging maamo ang muka niya at ngumiti ako.

"Good Girl.". I whispered at nag patuloy sa pag haplos sa malambot niyang balahibo.

"Now, why don't you tell me where is your master?". I asked her pero alam ko naman na hindi niya ako sasagutin. 

The wolf looked at me and she started to walk forward. Sumunod lang ako dahil alam kong dadalhin niya ako sa harap ng Prinsesa. May something sa lobo at saakin na medyo may connection. I can understand her stares and groans so does she.