The Hermaphrodite {COMPLETED}

Chapter 36

HERMAPHRODITE

I touch my head and massage it gently. Hindi ko alam kung bakit masakit ang ulo ko, hindi ko din alam kung paano ako napunta sa loob ng isang cabin na ito.

It is a beautiful old fashion cabin I think, there is a mattress kung saan ako nakahiga ngayon, and I am wearing a white shirt and an old looking shorts. Sinubukan kong alalahanin ang nangyari bago ako napunta dito.

Pero ang huli sa memory ko ay kung paano ko nakita ang totoong itsura ni Avery, she's still beautiful and so breathtaking human being. Everytime na iniisip ko parang gusto ko nalang manatili dito at huwag nalang lumabas.

Dahil hindi ko naman alam kung ano ang aabutan ko sa labas ng piramido na ito, kung may pupuntahan ba ako o wala. 

"Kamusta ang iyong pakiramdam Yzel?". A woman entered at may dala siyang makakain.

A smile crept into my face because of her magical presence. Simula nang pumasok siya ang amoy ng isang rosas ang palagi ko nang naaamoy.

"Maayos lang Mahal na Diyosa, nag tataka lang ako kung paano tayo napunta rito?". I ask.

Inilapag niya ang pagkain sa mesa sa tabi ng higaan at umupo siya sa tabi ko. Her hair is so shiny, it looks so smooth and soft, parang gusto ko nalang hawakan at haplosin.

We stared at each other for a long time and I was the one who break the long silence. Hindi ko na kasi kaya pang makipag titigan sa kaniya. Her eyes, they are telling me something, she's worried pero bakit siya may pag aalala.

Hahawakan ko sana ang pisngi niya but I stopped in the middle, I want to feel her pero hindi ko alam kung okay lang ba sa kaniya.

"Ryy, tungkol sa nakita mo kagabi, hindi kita nais na takutin at wala akong inten-". I cut her off at itinuloy ko nang hawakan ang pisngi niya.

And at that moment, I know we both felt that strange spark. Dati hindi ako naniniwala sa spark na galing sa mga old stories but now that I had just experienced it, I don't know what to say anymore. 

I bit my lip and look deeply in her beautiful blue eyes. Kanina lang kulay green, but now, it was just amazing.

Inayos ko ang nahiwalay niyang buhok and I tuck it behind her ear. 

"I am not afraid. Wala akong takot na naramdaman when I saw what you really are, I was just amazed, amused and shocked. Buong buhay ko ay hindi ako naniwala sa katulad mo but you made me believe". I said slowly.

"Kung ako ang tatanungin mo Mahal na pag asa, hindi pa ako handa sa pag dating ng kabilugan ng buwan mamaya, hindi ko inaasahan na mas mapapaaga ang pag labas ng buwan, ang sabi ng aking mensahera na dapat nang gawin ang bagay na iyon sa oras na mag simulang lumiwanag ang buwan sa gitna ng karagatan".   Mahabang bulong niya.

"At first akala ko mahirap makuha ang iyong kalooban but then I realized that you are just, not ready yet for this, pero kailangan nating gawin. Iyon ang aking misyon, at dapat mong gawin upang mabiyayaan ang iyong piramido".   Sagot ko sa kaniya.

She nodded slowly and look down. Then she chuckled caused me to release a soft laugh too. 

"Humihingi ako ng paumanhin sa ating unang pagkikita Yzel. Dahil akala ko ay magiging kamukha ka ni Hermanis. Naniniwala ako na siya ang dahilan kung bakit nawala ang aking Ina". Nagulat ako, pero bago pa ako makapag tanong ay may isang babae pang pumasok at nag lapag ng ilang mga tela.

"Iiwanan muna kita upang makakain ka ng maayos at makapag palit. May mundong nag hihintay saiyo sa ilabas Mahal na Pag asa. Nais kang makilala ng lahat ng aking mga kasama". Bulong niya saakin. I smiled at her and I caress her face one last time.